 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
گفتگو با شهاب فيضى، عضو ”كميته همبستگى با ناصر زرافشان“ در سوئد و كنت لوييس، حقوقدان و رييس سازمان ”وكلاى بدون مرز“ در سوئد
اعتصاب غذاى اكبر گنجى روزنامه‌نگار در بند ادامه دارد. ديگر زندانيان سياسى ايران نيز از جمله در زندان رجايى شهر كرج زير فشارند و مورد ضرب و شتم مدام زندانيان عادى در آن زندان. در خارج از ايران تلاش براى آزاد كردن گنجى، دكتر زرافشان و ديگر زندانيان سياسى ايران ادامه دارد. در سوئد نمايندگان جنبش همبستگى با ناصر زرافشان و زندانيان سياسى ديگر همراه با رييس سازمان ”وكيلان بدون مرز“ با معاون وزير امور خارجه سوئد ملاقات كردند و از وى خواستند كه سوئذ به كمك زندانيان سياسى ايران بشتابد.
مصاحبه گر: کیواندخت قهاری
شهاب فيضى، عضو ”كميته همبستگى با دكتر ناصر زرافشان در سوئد“
دویچه وله: آقای شهاب فیضی، شما از کسانی بودید که دیروز، به عنوان نماينده جنبش همبستگى با دكتر ناصر زرافشان، با مقامات سوئدی دیدار داشتند تا خواستهایی را، از جمله در رابطه با آزادی آقای اکبر گنجی، مطرح کنند. چه کسان دیگری در این دیدار با شما حضور داشتند؟
شهاب فیضی: قبل از هر چیز، این نشست برای آزادی اکبر گنجی و دکتر ناصر زرافشان بوده و دیگر زندانیان سیاسی. هیاتی که در این دیدار شرکت کردند من بودم، آقای دکتر مهرداد درویش پور که ما از طرف جنبش همبستگی با ناصر زرافشان و دیگر زندانیان سیاسی بودیم و همچنین آقای كنت لوييس» از سازمان «وکلای بدون مرز». ایشان رییس «وکلای بدون مرز» در سوئد هستند.
دویچه وله: چه خواستهایی بطور مشخص در این دیدار بیان شد؟
شهاب فیضی: این هیات بطور مشخص ۴ خواست داشت. خواست نخست ما اين بود كه دولت سوئد ضمن ابراز نگرانی از وضعیت مخاطره‌آمیز اکبر گنجی و دکتر ناصر زرافشان به دولت ایران خواستار آزادی فوری هر دو بشود. خواست دوم‌مان این بود که هیاتی متشکل از «وکلای بدون مرز» برای بازدید از اکبر گنجی، دکتر ناصر زرافشان و دیگر زندانیان سیاسی به ایران برود. خواست سوم ما این بود که دولت سوئد بعنوان عضو اتحادیه ی اروپا خواستار واکنش قاطعتر اتحاديه اروپا برای آزادی اکبر گنجی، دکتر ناصر زرافشان و دیگر زندانیان سیاسی بشوند. خواست چهارم ما این بود که اتحادیه ی اروپا، همانطوری که می دانید، سیاست گفتگوی انتقادی دارد. از این سیاست گفتگوی انتقادی دست بردارد و بجای آن گفتگو با ایران را منوط به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران بکند.
دویچه وله: واکنش مقامات سوئدی چه بود؟
شهاب فیضی: واکنش شان بسیار عالی بود. تشکر می کردند از این هیات که در این جلسه شرکت کرده اند. قبل از هر چیز گفتند که دوشنبه‌ای که می آید نشستی وزاری امور خارجه ی اتحادیه اروپا دارند و در آن نشست حتما این خواسته ها را مطرح خواهند کرد و در ضمن به سفیر خود در ایران اعلام می کنند تا با مقامات ایرانی تماس بگیرند و نگرانی دولت سوئد از وضعیت این دو زندانی را اعلام بکنند.
دویچه وله: با توجه به سیاستی که سوئد در قبال ایران دارد و رابطه ی این دو کشور، آیا امید می رود که از راه مذاکره ی سوئد بشود چنین خواست هایی را با ایران مطرح کرد و به نتيجه رسيد؟
شهاب فیضی: آنچه مسلم است، دیروز در نشستی که داشتیم این دوستان، یعنی در واقع مقامات وزارت امور خارجه سوئد، این قول را دادند که حتما این خواسته را مطرح کنند و در عین حال تغییر گفتگوی انتقادی و بجای آن درخواست بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران را منوط به این کردند که رییس جمهور جدید کابینه اش را مشخص بکند و بعد از آن سیاستهای آتی خودشان را اتخاذ بکنند. آنچه مسلم است، دولت سوئد نگران وضعیت بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایران است.
-------------------------------------
كنت لوييس Kenneth Lewis، حقوقدان و رييس سازمان ”وكلاى بدون مرز“ در سوئد
دويچه وله: آقاى لوييس، چه چشم‌اندازى مى‌بينيد؟ خوش‌بين هستيد كه گفتگويتان با مقامات وزارت امور خارجه سوئد به سرعت جواب دهد؟
كنت لوييس: دست كم وزارت امور خارجه سوئد اين قضيه را بسيار جدى مى‌گيرد. به نظر من آنها بسيار فعال‌اند. اما نبايد خيال‌پردازى كرد و انگاشت كه مي‌توان به راه‌حلى سريع رسيد. براى اينكه متاسفانه دستگاه دولت سريع نيست و روابط ديپلماتيك به آن سرعتى كه ما دوست داريم عمل نمى‌كند. اما فكر مي‌كنم كه اين موضوع دوباره در اتحاديه اروپا مطرح شود و شايد بخصوص در مورد آقاى گنجى موضع‌گيرى كنند.
دويچه وله: آيا سوئد مى‌تواند با توجه به نوع رابطه‌اى كه با ايران دارد از آن درخواست آزادى زندانيان سياسى را بكند؟
كنت لوييس: سوئد هميشه حتى با كشورهايى كه توافق ندارد سياست گفتگو را پيش گرفته است. درهاى گفتگو ميان اين دو كشور باز است. مشكل بزرگ در سوئد اين است كه كشورهاى عظيم چندمليتى‌اى اينجا هستند كه قراردادهاى بزرگ با ايران دارند و اين تاثيرش را مى‌تواند به اين شكل بگذارد كه سوئد منفعل بشود و گاه چيزى در باره وضعيت حقوق بشر در ايران نگويد. با وجود اين دولت سوئد در اين زمينه نسبتا فعال عمل كرده است.
