خدا رحمت كند يكي از روحانيون را كه شخصي پاك دل و با تقوي بود، اما در مقابله با رژيم ستمشاهي بيش از اندازه احتياط مي كرد، و به همين علت گاهي اوقات مورد اعتراض بروبچه هاي مسجد قرار مي گرفت، يكي از همان دوستان مسجدي نقل مي كرد كه روزي در اوج انقلاب و هنگامي كه مردم شعار مرگ بر شاه را بي پروا در كوچه و خيابان فرياد مي زدند، او را ديدم كه پرسيد، امروز پاي صحبت بنده حضور داشتيد؟ جواب دادم؛ متأسفانه توفيق نداشتم. ايشان گفت: كاش بودي و مي ديدي كه امروز ديگر پرده ها را بالا زدم و بي پروا به رژيم تاختم. آن دوست با خوشحالي پرسيده بود، مگر امروز درباره چه موضوعي صحبت كرديد؟ و ايشان پاسخ داده بود، امروز به واردات گوشت يخي اعتراض كردم! كه ذبح شرعي ندارد و رژيم شاه براي سودجويي آنها را وارد كشور كرده و به خورد مردم مي دهد!
بيانيه دولت محترم در اعتراض به قطعنامه اخير شوراي حكام آژانس انرژي اتمي كه تقريباً بلافاصله بعد از تصويب اين قطعنامه غيرقانوني و باج خواهانه صادر شد، ضمن آن كه به دليل سرعت در واكنش و اعلام عدم پذيرش مفاد قطعنامه قابل تقدير بود ولي برخي از بندهاي بيانيه مزبور، ماجراي آن آقا را به خاطر مي آورد كه وقتي مردم فرياد مرگ بر شاه سر داده بودند ايشان به واردات گوشت يخي اعتراض كرده بود و از اين روي بيانيه ياد شده شايسته و درخور دولت اصولگرا مخصوصاً بعد از آن همه شعار ظلم ستيزي نبود.
قطعنامه اخير شوراي حكام، اولا؛ غيرقانوني و مغاير با مفاد NPT، پادمان و تمامي ضوابط پذيرفته شده در معاهدات بين المللي بود. ثانياً؛ برخلاف گزارش هاي رسمي آژانس و متن قطعنامه نوامبر 2004 شوراي حكام، ايران اسلامي را به عدم «پاي بندي» در مقابل پيشنهادات اصلاحي آژانس متهم كرده بود. ثالثاً؛ با صراحت بر ضرورت ارجاع پرونده به شوراي امنيت، در صورت اجتناب ايران از پذيرش خواسته هاي باج خواهانه آمريكا و متحدانش تأكيد ورزيده بود و...
با وجود انبوه موارد غيرقانوني و خصمانه در قطعنامه اخير، كه نفي عملي معاهده NPT از جمله آنهاست، انتظار منطقي و اصولگرايانه بارها بيشتر از آن بود كه در بيانيه آمده است. به عنوان نمونه - و فقط نمونه- درحالي كه سه كشور اروپايي خصومت و كينه توزي عليه ايران اسلامي را آشكارا ابراز و عملياتي كرده اند، شايسته نبود دولت محترم در بيانيه خود از تصميم بر ادامه مذاكره با تروئيكاي اروپا سخن به ميان آورد...
از سوي ديگر، امروز رياست محترم مجلس شوراي اسلامي از 12 كشور عضو شوراي حكام، از جمله چين و روسيه كه به قطعنامه اخير رأي ممتنع داده اند تشكر كرد و جاي اين سؤال را باقي گذاشت كه چرا و با كدام منطق ديپلماتيك رأي ممتنع آنها، مخصوصاً چين و روسيه قابل تقدير و تشكر است؟!
چين و روسيه با رأي ممتنع خود، نسبت به قطعنامه غيرقانوني و باج خواهانه آمريكا و متحدانش، اعلام بي تفاوتي كرده اند. آيا بي تفاوتي آنها در مقابل اين زورگويي و قانون شكني آشكار قابل تقدير است؟! اين درحالي است كه پيش از اين، چين و روسيه قول مخالفت داده بودند و معلوم نيست درپس پرده چه قول و قرارهايي با آمريكا و متحدانش داشته اند كه با رأي ممتنع خود، از يكسو نتيجه نهايي، يعني تصويب قطعنامه عليه ايران را با دشواري روبرو نكرده اند و از سوي ديگر، با اعلام بي تفاوتي خود نسبت به زورگويي و باج خواهي آمريكا و اتحاديه اروپا از ايران، دل سياه غرب وحشي را به دست آورده اند!... اگرچه، اين دو كشور عضو باشگاه اتمي و داراي حق وتو با دادن رأي ممتنع، حيثيت سياسي خود را لكه دار كرده و نشان دادند كه علي رغم پز ابر قدرتي ، وقتي پاي آزمون به ميان كشيده مي شود، قد و قواره اي بيشتر از يك مهره بي اختيار و آلت دست آمريكا و اروپا ندارند.