 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
جناب آقای کوفی عنان
دبیر کل سازمان ملل متحد
در سیزدهم اوت گذشته در نامه ای خطاب به شما نگرانی عمیق خود را نسبت به سلامت روزنامه نگار ایرانی اکبر گنجی، که در آنزمان شصت و پنجمین روز اعتصاب غذای خود را سپری می کرد، ابراز داشتیم.
در آن هنگام رسانه های جهانی و سازمان های مدافع حقوق بشر، چون دیده بان حقوق بشر و گزارشگران بدون مرز، پیوسته افکار عمومی را از وضعییت این روزنامه نگار، که از سال 2001 تا کنون در زندات بسر می برد، آگاه می ساختند.
اکبر گنجی نزد افکار عمومی جرمی جز برملا کردن مسئولییت بلند پایگان رژیم حاکم بر ایران در قتل های زنجیره ای روشنفکران ایرانی در پائیز 1998 ندارد.
در پی در خواست شخص شما، در نوزدهم اوت گذشته، برای آزاد ساختن اکبر گنجی و فشارهای بین المللی در این زمینه، مقامات قضائی تهران به روز نامه نگار اعتصابی، نزدیکان و وکلایش چنین وانمود کردند که وی را، در صورتیکه دست از اعتصاب غذا بکشد، آزاد خواهند ساخت. اما پس از آنکه اکبر گنجی اعتصاب غذای خود را شکست، یه جای رها کردن وی، او را که در نهایت فرسودگی جسمی بود، از بیمارستان به زندان منتقل کردند. بر طبق اطلاعات به دست آمده از خانواده او و نیز گزارشگران بدون مرز، گنجی در بند 2-الف زندان اوین در سلول انفرادی به سر می برد. همسر او خانم شفیعی به دنبال تنها ملاقاتی که 52 روز پس از انتقال وی به زندان با او داشته اعلام کرده است که وضع جسمی وی بسیار بدتر از آنچه او می پنداشته می باشد. وی افزون بر تحمل حبس انفرادی زیر شکنجه های جسمی نیز قرار داشته است.
جمهوری اسلامی یکبار دیگر نشان داد که تا چه حد نسبت به خواست و داوری جامعه بین المللی بی اعتناست و آنرا خوار می شمارد.
آقای دبیر کل
ما بیش از هر زمان دیگری نسبت به سرنوشت این روزنامه نگار که در پی بیش از دو ماه اعتصاب غذا جانش در معرض مخاطره جدی قرار دارد نگرانیم و یکبار دیگر شما را مخاطب قرار می دهیم و مصرانه از شما در خواست می کنیم که مسئولییت مقامات قضائی جمهوری اسلامی را به آنها خاطر نشان و آزادی اکبر گنجی را از آنان طلب کنید.
با تقدیم بهترین احترام ها
کمیته دفاع از آزادی اکبر گنجی و زندانیان سیاسی اعتصابی در ایران-پاریس
4 آبان 1384
26 اکتبر 2005
