خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي گفت: مدير ارشدي كه از مشاوران برجسته استفاده نميكند، تنها در حوزهي تخصصي خود ميتواند فعاليت مناسبي داشته باشد.
سيدهاشم هدايتي در گفتوگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) با بيان اين كه در بحثهاي مديريتي سه سطح از مديران قرار دارند؛ مديران ارشد، مديران مياني و مديران عملياتي و اجرايي را در اين سه سطح برشمرد و افزود: عليالقاعده اطلاعات فني براي مديران اجرايي بيشتر مورد نياز است. مديران مياني اطلاعات فني كمتري و مديران ارشد اطلاعات باز كمتري ميخواهند و برعكس اطلاعات مفهومي و كليشان بايد بيشتر باشد. بر اساس اين نظريه مديران سطح عالي وقتي در هر مجموعه و سازماني قرار ميگيرند نميتوانند در تمام زمينهها اطلاعات فني داشته باشند.
وي خاطرنشان كرد: در روزگار ما توصيه ميشود كه به جاي تصميمگيريها ذوقي و سليقهاي، تصميمگيريها علميتر و كارشناسيتر و بر اساس آمار و اطلاعات باشد. يعني در يك تصميمگيري، يك مدير 10 تا 15 درصد از خلاقيت و نوآوري و اراده شخصي و بقيه را از اطلاعات استفاده كند؛ چون نميتواند بر اطلاعات مسلط شود، عليالقاعده بايد از مشاوران براي تجزيه و تحليل استفاده كند تا راهكارهاي اجرايي برايش بياورند.
وي با بيان اين كه به لحاظ علمي و كارشناسي مشاور نبايد غيرفني باشد و در غير اينصورت ديگر مشاور نيست، تاكيد كرد كه اگر يك مشاور واقعا فني باشد با تغيير مدير تغيير نميكند و ابراز عقيده كرد: اما در كشور ما مشاور را خرد كردهاند، در كشور ما به انسانهاي بيكار مشاور ميگويند، رفيقبازها آن دسته از دوستاني كه فاقد تخصص هستند را حكم مشاوره ميدهند، فاميل و دوست و آشنا و يا ورشكستگان سياسي مشاور ميشوند.
هدايتي با تاكيد بر اين كه همهي مديران ناگزير از انتخاب مشاور هستند، تصريح كرد: در جامعهي پيشرفته و جامعهاي كه مبتني بر مديريت علمي است، كساني مشاور ميشوند كه داراي تخصصي غير از تخصصي كه مدير دارد، باشند.
وي خاطرنشان كرد كه بايد مديراني انتخاب شوند كه تجربهي كافي داشته باشند و در انتخاب چنين مديراني مشاوران فني و مجرب بيشتر از هر زماني مورد نياز است و در غير اين صورت تصميمهاي يك شبهاي گرفته ميشود كه فردايش ميگويند اشتباه شده و آن را پس ميگيرند.
اين عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي همچنين دربارهي ضرورت تشكيل اتاق فكر گفت: اتاق فكر در دو سطح است؛ سطح تئوريك كه متشكل از محققان و متفكران براي توليد تئوري و مدل و الگو است، و سطحي كه مديران اجرايي از مديران اطراف خود هستند، مباحثه ايجاد ميكنند تا پيامدهاي كارهاي اجرايي بررسي شود.