ارسال نامه کافی نيست، پی گيری قانونی کنيد! نامه جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران - کلن به سازمان ديده بان حقوق بشر

مسئولین محترم دیده بان حقوق بشر
اقدام شما در تاریخ 15 دسامبر 2005 در مورد اعلام مشارکت دو تن از وزرای کابینه اقای احمدی نژاد،( وزیر کشور افای مصطفی پور محمدی و وزیر اطلاعات اقای غلامحسین اژه ای)، در نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت در طی دو دهه و هم چنین اعتراض شما به منصوب کردن این افراد به سمت وزارت اطلاعات و وزارت کشور، با توجه به دست داشتن این دو تن در قتل عام هزاران تن از زندانیان سیاسی در ایران در سال 1988 و نیز قتل عام روشنفکران و فعالان سیاسی ایرانی در سال 1998 در ایران، موجب شادی ما گردید. ما، جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران در کلن از سال 1988 تا کنون پیوسته افشای این جنایت هولناک و مسئولان ان و پی گیری در جهت درخواست محاکمه مسئولان این قتل عام را ، در دستور کار خود داشته و دارد.
استناد شما به کتاب خاطرات ایت اله منتظری به عنوان یک سند، در جهت اثبات نقش اقای مصطفی پور محمدی، وزیر فعلی کشور در جنایات مذکور، باعث ان گردید، که بخش فارسی رادیوی بی بی سی در روزهای بعد از ان در این مورد از دفتر اقای منتظری درمورد صحت موارد مندرج در کتاب سوال کند، و مسئول این دفتر، اقای احمد منتظری، بار دیگر بر صحت مندرجات این کتاب تاکید نمود.
دوستان عزیز؛
لازم به ذکر است، که متاسفانه با وجود حجم وسیع موارد نقض حقوق بشر و با وجود غیر قانونی بودن طبیعت این جنایات، تا کنون یک پی گیری جدی در سطح جهان در مورد قتل عام هزاران زندانی سیاسی در ایران در سال 1988 (1367)، و قتل روشنفکران و فعالان سیاسی بنام ایران در سال 1998، صورت نگرفته است. به همین سبب است که اقای حمید رضا اصفی، سخنگوی وزارت خارجه ایران به تاریخ 18 دسامبر 2005، ، مطالب طرح شده توسط سازمان شما را در طی یک مصاحبه مطبوعاتی بی پایه و بی ارزش بخواند.
علی رغم استقلالی که طبق قوانین به قوه قضاییه اعطا شده است، متاسفانه قوه قضاییه در ایران وابسته به حکومت و به صورت غیر مستقل به عنوان بازوی قوه مجریه و ولایت فقیه عمل کرده، مانع هر گونه رسیدگی به این پرونده ها میگردد. هر گونه سخن گفتن در رابطه با این جنایات به محدوده تابوهای رژیم تعلق دارد و کسانی که به نوعی اقدام به شکستن این تابو می کنند، به شدت مجازات می شوند. بدین وسیله میتوان زندانی بودن اقای ناصر زرافشان وکیل قربانیان قتلهای زنجیره ای سیاسی در ایران در سال 1998 و زندانی بودن اقای اکبر گنجی روزنامه نگاری که سکوت در مورد قتل عام سال 1988 را در ایران شکست، و قتل خانم زیبا کاظمی خبرنگار عکاس ایرانی-کانادایی را توضیح داد.
نمونه پی گیری قتل رفیق حریری نخست وزیر سابق لبنان، توسط سازمان ملل که با پی گیری اقای ملتین دادستان مستقل المانی صورت گرفت، نشان می دهد که در فضای امروز جهان میشود تلاش کرد، تا به سادگی از کنار چنین جنایاتی عبور نکرد و با پی گیری و محاکمه و مجازات قانونی عاملان این جنایات، مانع تکرار وادامه این جنایات توسط حکومتها و دولتها گردید.
جمعیت ما با استقبال از نامه اعتراضی شما در رابطه با انتصاب اقایان پور محمدی و اژه ای، از شما می خواهد که در جهت تکمیل و پی گیری این ابتکار به جا و به موقع، فقط به ارسال نامه به دولت و مجلس ایران اکتفا نکنید و از ارگانها و نهادهایی که امکان پی گیری قانونی انرا دارند، بخواهید که در این موارد اقدام به تحقیق کنند. ارسال این نامه، و انتشار ان در عین این که به فراموش نشدن، این جنایات و شناساندن تعدادی از عاملان ان به افکارعمومی کمک می کند، قطعا حاصل بیشتری به بار نخواهد اورد، اگر شما با استفاده از امکانات خود، مانند نمونه ترور رفیق حریری، مساله را در سطح جهانی مطرح نکنید، و خواستار پی گیری ان از سوی مراجع مستقل قضایی در سطح جهان نگردد.

یاداور می شویم که به نظر ما چشم پوشی مجامع موثر جهانی از عکس العمل در مقابل قتل عام زندانیان سیاسی در ایران در سال 1988 و قتل های زنجیره ای نویسندگان و دگر اندیشان ایرانی که نوک کوه یخ ان در سال 1998 اشکار گردید؛ و هم چنین سکوت عملی مجامع جهانی در قبال این جنایت ها زمینه ساز این حرکت امروز جمهوری اسلامی ایران است که ریئس جمهور ان به خود اجازه میدهد با صدای بلند، خواهان نابودی یک کشور و انکار جنایات نازیها بر علیه یهودیان گردد.
مسئولین محترم سازمان دیده بان حقوق بشر، ما به نمایندگی از سوی جمعی ازادیخواهان و مدافعان ایرانی حقوق بشر از اقدام تکمیلی شما استقبال می کنیم و امادگی خود را جهت هرگونه همکاری با شما در این زمینه را اعلام میکنیم
با احترام
جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران/ کلن ، 22 دسامبر 2005