 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
پيمان پيران- زندان اوين
هم ميهنان گرامي همانطوريكه مي دانيد در چند وقت گذشته واكنش برخي از مردم عليه محروميت و بي عدالتي شدت يافته بطوريكه گروه هاي كارگري از هر مكان و فرصتي براي بيان مطالبات و اعتراضات بر حق خود استفاده كردند.
شايان توجه است همانطوريكه انتظار مي رفت در پي جريان مبارزه ، تهاجم همه جانبه نيروهاي امنيتي به سنديكاي شركت واحد اتوبوسراني و هم چنين حركت هاي ديگر صنفي زحمت كشان بيش از پيش اين توهم را فاش ساخته كه همه ايران لفاظي هايي چون تلاش براي برقراري عدل علي و جامعه اسلامي و وضع خانواده هاي مرفهي كه در برنامه هاي مبتذل رسانه هاي داخلي به تصوير كشيده مي شود نيست.
در جاي جاي ايران كارگران زحمت كشي چون كارگران شركت واحد هم وجود دارند كه نه تنها در عوض كار و تلاش شان ماه ها ،مزايا و حقوق حقه خود را دريافت نكردند و بسياري از آن ها بدون حمايت اخراج شده و واقعا معلوم نيست كه چگونه گذران زندگي مي كنند.
آن چه به محض اين كه اين كارگران جسارت تقاضاي كمترين چيزي را هم به خود مي دهند به راحتي با مداخله گروه هاي موازي وابسته و سركوب نيروهاي امنيتي روبرو شده و بسياري از آ ن ها روانه بازداشتگاه ها مي شوند.
با توجه به اين وضعيت و واقعيت هايي كه حاكي از مشي تحديد و ارعاب و سركوب عليه كارگران است ضمن ابراز همدردي با خانواده هاي بازداشت شدگان حمايت خود را نيز از حركت هاي محق كارگري اعلام كرده و متذكر مي شوم چنانچه حضرات به حد كافي از پول حاصل از منابع ملي ايرانيان براي تثبيت موجوديت خود واريز كردند ، اجازه دهند مردم محروم و ضجر ديده ايران هم از تحمل بار سنگين هزينه نهادهاي انتصابي و تسليحاتي آسوده شوند و از سطح زندگي بهتر و انساني تري بهره مند گردند.
12/10/84
