دوشنبه 17 بهمن 1384

محمدرضا تاجيك: بايد به همراه كردن روسيه‌وچين و تلاش براي عدم شكل گيري اجماع عليه خود بيانديشيم، ايسنا

*روزنه‌هاي زيادي براي عبور وجود دارد


خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هسته‌يي

رييس سابق مركز بررسي‌هاي استراتژيك رياست جمهوري با اشاره به گزارش مساله‌ي هسته‌يي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل گفت:« بايد تمامي تمهيدات و تدبير‌هاي لازم در جهت ممانعت از تبديل "گزارش به شوراي امنيت" به "ارجاع به شوراي امنيت" را به عمل آورد.»

دكتر محمدرضا تاجيك در گفت‌وگو با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به گزارش مساله هسته‌يي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل كه براساس مصوبه شوراي حكام آژانس به تصويب رسيده است، درخصوص مباني حقوقي اين اقدام، گفت:« اگر بخواهيم با زبان حقوقي به اين سوال پاسخ دهيم بايد بگويم كه اين اقدام قطعا مبناي حقوقي ندارد و همان طور كه مشخص است، زبان حاكم بر مساله هسته‌يي ايران به طور فزاينده‌اي به يك زبان سياسي تبديل شده است و اين زبان هم، زبان قدرت است و منطق و مقتضيات خاص خود را دارد.»

اين كارشناس مسايل استراتژيك با اشاره به داشته‌هاي ايران براي پيشبرد اهداف هسته‌يي‌اش درمقطع كنوني و راهكار تقويت موضع خود در بهره‌مندي از حقوق هسته‌يي‌اش معتقد است:« امروز ما كارهاي زيادي براي ادامه بازي هسته‌يي در دست نداريم، اما اين به معني قرار گرفتن در سه كنج رينگ نيست و كماكان روزنه‌هاي زيادي براي عبور وجود دارد،‌ تنها نبايد با احساسي كردن فضاي اين بازي استراتژيك و يا پاك كردن صورت مساله آن (خروج از NPT) اين روزنه‌ها را بست.»

وي خاطر نشان كرد:« بايد به مذاكره به مثابه راه برون رفتي از اين شرايط چشم اميد داشت، همچنين بايد به همراه كردن روسيه و چين با خود انديشيد و نيز از اروپايي‌ها نيز نااميد نشد.»

تاجيك ادامه داد:« سطح موثر ارتباطات و همكاري‌هاي خود را بايد با آژانس حفظ كنيم و به پروژه‌ي اعتمادسازي خود ادامه دهيم.»

وي با اشاره به گام‌هاي پيش روي ايران به لحاظ ديپلماتيك، حقوقي و فني در شرايط فعلي گفت:« ترديدي نيست كه ما بايد از حقوق حقه‌ي خود در ارتباط با حق داشتن فناوري هسته‌يي در تمامي مجامع بين‌المللي و بر سر هر كوي و برزني (البته با زبان و بياني حقوقي) دفاع كنيم. بايد زبان قانوني و عرفي جهاني را خوب فراگرفت و با اين زبان از حق و حقوق خود حتي در مقابل كشورهاي خشونت طلب كه جز زبان قدرت و زور متوجه نمي‌شوند، دفاع كرد.»

تاجيك دراين خصوص ابراز عقيده كرد:« بايد تمامي تلاشهاي ديپلماتيك و حرفه‌اي خود را مصروف عدم شكل‌گيري يك اجماع بين‌المللي عليه خود كنيم.»

وي ادامه داد:« بايد از استعداد "دگرسازي" خود در عرصه بين‌المللي بكاهيم و اگر از استعداد خودي‌سازي كشورها برخوردار نيستيم، حداقل آنها را تبديل به "دگر" نكنيم.»

تاجيك ابراز داشت:« بايد تلاش كرد در اين مقطع همكاري‌هاي داوطلبانه ما با آژانس تبديل به همكاري اجباري (قانوني و حقوقي) توسط شوراي امنيت نشود. »

تاجيك در ادامه اين گفت‌وگو برانسجام دروني دربحث هسته‌يي تاكيد كرد و افزود:« بايد تلاش كرد تا با بازي ساده، متلاطم، متلون و گاه زمخت خود در اين عرصه به غرور ملي لطمه و خدشه‌اي وارد نسازيم.»

اين استاد دانشگاه با اشاره به طرح كشورهايي نظير روسيه ابراز داشت:« معتقدم چنين طرح‌هايي را بايد جدي‌تر بگيريم و از رهگذار آن راه برون رفتي از شرايط موجود را جستجو كنيم.»

اين كارشناس مسايل استراتژيك حفظ خونسردي و درايت را از ديگر گام‌هاي ايران در مسير پيش رو دانست و افزود:« تلاش كنيم كه شرايط را از آنچه كه هست، سخت‌تر و بحراني‌تر نكنيم.نبايد هيبت و هويت خود را در عدم ترس‌مان در مقابل شوراي امنيت تعريف و تصور كنيم. بلكه بايد خود را اهل سياست "احتياط و تدبير" و نيز اهل مصلحت انديشي‌هاي خردمندانه معطوف به منافع نشان دهيم.»

تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 

استاد دانشگاه شهيد بهشتي با اشاره به نگاه غرب در شرايط كنوني گفت:« غرب تصور مي‌كند كه ايران از يك سو وارد بازي "بزدل" (كندن فرمان ماشين و بيرون انداختن آن در مقابل چشمان حريف) با او شده و از جانب ديگر به انتهاي حريم مذاكره و گفتگو رسيده است؛ به گونه‌اي كه نمي‌توان در اين فضا به دنبال يافتن كليدي براي گشودن باب مساله هسته‌يي گشت و از سوي ديگر اشتياق ايران به بازماندن باب مذاكره و گفتگو را نوعي بازي سياسي ايران براي (خريد فرصت) و تحقق اهداف مرحله‌اي خود مي‌داند.»

وي با اشاره به نتيجه راي‌گيري درباره قطعنامه سه كشور اروپايي در جلسه‌ي شوراي حكام، اين راي‌گيري را حاكي از اين واقعيت دانست كه در هر فرضي، مديريت مساله هسته‌يي ما به طور اخص و دستگاه ديپلماسي به طور اعم در اين مرحله نتوانست از گزارش وضعيت هسته‌يي ايران به سازمان ملل متحد ممانعت به عمل آورد، همچنين قاصر از آن بود كه پيرامون خواسته حق خود اجماعي موثر در سطح جهان ايجاد نمايد و يا از ايجاد اجماع عليه خود جلوگيري كند.

Copyright: gooya.com 2016