 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
هم ميهنان
ظاهرا رسوايي كم نظير دستگاه قضايي و خصوصا سازمان زندان ها و زندان بانان ايراني ،پاياني ندارد ، مدعيان عدل علي و دموكراسي ديني با زندانيان سياسي وعقيدتي همان رفتاري را مي كنند كه در عراق و زندان هاي ابوغريب توسط نظاميان خارجي صورت مي گيرد.
در حاليكه شبانه روز و سايل ارتباط جمعي وابسته به رژيم اذهان مردم را متوجه برخوردهاي غير انساني در عراق مي كنند ،زندان هاي ايران هر روز شاهد درگيري وحشتناكي عليه زندانياني است كه تنها گناه و جنايتشان بيان اعتقادات و نظراتي بوده كه با انگيزه روشنگري و طرح مسايل و مشكلات روزمره جامعه آن چنان كه وظيفه هر شهروندي است صورت گرفته است.
اينجانب پس از گذشت 2 سال از محكوميت خود روز گذشته 25 بهمن ماه ساعت 9 صبح توسط مامورين به دلايل نامعلوم به دفتر حفاظت اطلاعات بازداشتگاه اوين منتقل شدم و پس از گذشت چندي در دفتر مذكور به طور ناگهاني با هجوم مامورين امنيتي و حفاظتي زندان مواجه شدم آن ها به طور جمعي با مشت و لگد به جان من افتادند ، هرچه فرياد مي زدم كسي جوابگو نبود .دو نفر از آن ها دست هاي مرا گرفتند و ديگري نيز با مشت و لگد به من ضربه وارد مي كردند.
در اين جريان مشخصا رئيس زندان حضور داشت و پس از آن نيز رئيس حفاظت بازداشتگاه به ادامه همان برخوردها ادامه داد.پس از 2 ساعت مجددا بدون اينكه توجيهي براي اين كار آورده باشند توسط مامورين به بند بازگردانده شدم.
اين اولين باري نيست كه چنين حركات ناشيانه و غير انساني عليه زندانيان عقيدتي صورت مي گيرد. در چند وقت گذشته نيز به تناوب آنچنان كه اعلام شده يا به تحديد و ارعاب زندانيان پرداختند و يا با حمله به سلول هايشان وسايل زندگي و كار آن ها را به غارت بردند و آن چنان كه قبلا هم ديده ايم در ادامه اين قبيل حركات افرادي هم چون معاون دادستان به تطهير كردن خود و مسئولان زندان مي پردازند.
در پايان اين نوشته كه تنها منظورم به قضاوت گذاردن اين اعمال توسط مردم ايران است ،حق خود مي دانم كه اعلام كنم:ولو اين كه هر روز مورد ضرب و شتم و هتاكي واقع شوم از ايستادگي بر آنچه به آن معتقدم و حق انساني خود براي بيان اعتقادات و نظراتم مي دانم دست بر نخواهم داشت.
پيمان پيران-زندان اوين
26//11/84
