۸ روز از تحصن دانشجویان دانشگاه رجائی می گذرد. تحصنی که به خاطر مطالبات به حق صنفی دانشجویان صورت پذیرفت، تحصنی که با بی اعتنائی مسئولین عدالت محور وزارت خانه های آموزش وپرورش و علوم مواجه گردید. خواست استعفای رئیس انتصابی شاه بیت اعتراضات دانشجویان دانشگاه رجائی است.
اکنون پس از نزدیک به دو ترم از روی کار آمدن روئسای انتصابی به نیکی اثبات گردیده است که اینان چه در چنته دارند. اعتراضات دانشجویان که این بار به دلائل صنفی و فرهنگی نسبت به عملکرد رئیس انتصابی صورت گرفته است نشان داد که این رئیسان انتصابی علیرغم در اختیار داشتن بودجه بسیار که قرار بود از آن برای جلوگیری از اعتراضات دانشجوئی صورت پذیرد تا دانشگاه تبدیل به دبیرستانی بزرگ و البته آرام گردد و دیگر صدای اعتراضی از آن بلند نگردد. اما این صدقه ها که قرار بود میان دانشجویان توزیع گردد کارگر نیافتاد.
این اعتراضات دانشجوئی که مرتب در گوشه و کنار کشور در دانشگاههای مختلف صورت می پذیرد باید چشمان مسئولین وزارت خانه را نسبت به واقعیت باز کند تا آنان ببینند و بفهمند که سیاست های قیم مابانه در عرصه دانشگاه اثر گذار نیست و انتخاب روسا پشت درهای بسته و بدون توجه به رای جامعه دانشگاهی اعم از دانشجو و استاد نمی تواند فرجام خوبی داشته باشد، اما افسوس که این چشمان را خوابی عمیق فرا گرفته است به همین علت همواره شاهدیم زمانی مسئولین از خواب می پرند که گفتگو تبدیل به فریاد گردد و آنزمان است که کار از کار گذشته و دیگرمنطق حکمفرما نیست.
ما دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی اعلام همبستگی خود را با دانشجویان دانشگاه رجائی اعلام می داریم چرا که خواست و مطالبات آنها را خواسته خود نیز می دانیم.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی ضمن حمایت و پشتیبانی از تحصن واعتصاب دانشجویان دانشگاه رجائی به مسئولین وزارت خانه های علوم وآموزش و پرورش هشدار می دهد در صورتی که سیاستهای خود را تغییر ندهند هر روز باید در پی خاتمه دادن به تحصناتی این چنین باشند.
به امید جامعه ای آزاد و برابر
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی