گزارشی کوتاه ازاعتصاب غذای سه روزه ايرانيان در بروکسل، جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ايران بلژيک

در پی پيشنهاد اکبر گنجی برای برگزاری يک اعتصاب غذای سه روزه در داخل و خارج از کشوربرای آزادی زندانيان سياسی در ايران، جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ايران(بلژيک) در بروکسل پايتخت اتحاديه اروپا، دست به سازماندهی برای برگزاری چنين اعتصابی را آغازکرد. محل اعتصاب غذا در مرکز فرهنگی پرسپوليس سازمان داده شد. اين مرکز فرهنگی با "شعار زندانی سياسی آزاد بايد گردد"،" به حقوق بشر در ايران احترام بگذاريد" و اسم جمعيت به زبان فارسی و فرانسوی و پرجم سه رنگ ايران تزئين شده بود. برای برگزاری يک آکسيون سراسری در سطح جهان مقداری شور و شوق در ميان فعالين سياسی در بلژيک بوجود آمد. در واقع برای اولين بار بود که در داخل و خارج از کشور بعد از ۲۷ سال، يک آکسيون سراسری با يک هدف مشترک که همان احترام به حقوق بشر و آزادی تمام زندانيان سياسی و عقيدتی باشد برگزار می شد. از ده صبح جمعه ۱۴ ژوئيه اعتصاب غذا توسط تعدادی از ايرانيان آزاديخواه و دمکرات که بخشا" تعدادی از آنان عضو جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ايران(بلژيک) بودند، آغاز شد. البته در همان روز کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک تطاهراتی را در برابر پارلمان و شورای اروپا سازماندهی کرد و اعضای و هواداران جمعيت در اين آکسيون اعتراضی که برای آزادی تمام زندانيان سياسی برگزار شده بود، شرکت کردند. يکی از موضوعات مهمی که در طول روز در محل تحصن در موردش بحث صورت گرفت، اين بود که آينده اين حرکت چه خواهد شد؟ همگان بر اين ارزيابی بودند که اين تجربه گران بها بايد بسط داده شود. موضوع دفاع و رعايت حقوق بشر و آزادی همه زندانيان سياسی در ايران از موارد مهم و مشترک اپوزيسيون دمکرات و جمهوريخواه در داخل و خارج از کشوراست. در عرصه حقوق بشری امکان کار مشترک وجود دارد و بايد به هر ترتيبی که هست نيروها را در اين عرصه به توافق برای کار مشترک کشاند. در طول روز تعدادی از ايرانيان آزاديخواه و دمکرات به محل اعتصاب غذا آمدند و همبستگی خودشان را با اعتصابيون اعلام کردند.در اين سه روز به مبارزات فعالين سياسی با هر گرايش فکری ارج گذاشته شد. در ضمن همگان بر اين ارزيابی بودند که بايد چنين حرکاتی را در داخل و خارج گسترش داد. در واقع مبارزين سياسی در ايران دارند همه جور هزينه برای آزادی کشور، می دهند. پس شايسته اين هستند که همه گونه حمايت و پشتيبانی از خواسته ها و مبارزات دمکراتيک آنان به صورت مشترک صورت گيرد. در محل تحصن بطور دائم اخبار اعتصاب در کشورهای ديگر و از جمله در ايران با علاقمندی دنبال می شد. احزاب، سازمان ها، نهاد ها و شخصيت های جمهوريخواه در تجمع مورد انتقاد واقع می شدند و عدم کار مشترک ميان آنان در اين سال های طی شده، غير قابل قبول بود. در آکسيون به مبارزه اکبر گنجی و نيز تغييرات فکری که در ايشان روی داده بود با ديده احترام نگريسته می شد. حاضرين در حين داشتن سوالات و انتقاداتی، اما در کل از پيشنهاد آقای گنجی برای برگزاری چنين حرکت مشترکی راضی بودند. بحث چگونگی فعاليت در چارچوب حقوق بشر و حفظ ارتباط با داخل بسيار بيش از پيشينه اکبر گنجی برای ايرانيان حاضر در تحصن اهميت داشت. اکبر گنجی بر اين ارزيابی است که نمی خواهد رهبر شود و خود را خبرنگار، نويسنده ودگر انديش می داند. در ميان شرکت کنندگان در تحصن مقاومت، مبارزه و هزينه دادن اکبر گنجی برای افشای رژيم جمهوری اسلامی بسيار مورد احترام بود. هيچ کس از حاضرين، گنجی را به عنوان رهبر اپوزيسيون در نظر نمی گرفت بلکه او را به عنوان شخصيتی که می تواند تا حدودی تلاش های مبارزان داخل و خارج را برای کار و فعاليت مشترک به هم نزديک کند، می ديدند.

در روز دوم خانم" آنجليکا بر" رئيس هيئت نمايندگی اتحاديه و پارلمان اروپا در امور ايران از اعتصاب غذا ايرانيان در بروکسل و سراسر جهان حمايت کرد. در ضمن از احزاب اپوزيسيون در بروکسل تنها سازمان فدائيان خلق ايران(اکثريت) و جبهه ملی ايران- اروپا(بلژيک) شرکت کردند. در روز سوم همگان بر اين اعتقاد بودند که بايد سطح کار خود را در بلژيک گسترش دهند و جلسات مرتب برای همکاری با اپوزيسيون جمهوريخواه را افزايش دهند. تصميم گيری برای ادامه کاری يکی ديگر از موفقيت های آکسيون اخير می باشد. درپايان روز سوم همگی بر چگونگی و بهتر برگزار کردن آکسيون های بعدی تاکيد داشتند و قرارهای خود را برای جلسه بعدی گذاشتند. در واقع آکسيون سراسری اخير انگيزه برای فعاليت مشترک در ميان بخش هايی از اپوزيسيون جمهوريخواه در داخل و خارج از کشور تقويت کرد.

جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ايران بلژيک