ايرج جمشيدى: بحران خاورميانه و احتمال گسترش حملات اسرائيل از غزه و لبنان به ساير كشورهاى اسلامى باعث واكنش گسترده مقامات جمهورى اسلامى ايران از جمله نمايندگان مجلس شده است. واكنش ها در مجلس تا آن حد بود كه جلسه علنى ديروز به خاطر شركت نمايندگان در راهپيمايى ضداسرائيلى و حمايت از فلسطينيان و لبنانى ها زودتر از موعد مقرر تعطيل شد و همزمان نمايندگان با قرائت بيانيه اى در پايان اين راهپيمايى خواستار اقدام مشابه مجالس ساير كشورهاى اسلامى شدند. در واقع مجلس شوراى اسلامى يكى از معدود مجالس كشورهاى اسلامى به شمار مى آيد كه قوانين مفصلى را در زمينه حمايت از فلسطين به تصويب رسانده است و هرگاه بحران در خاورميانه بالا مى گيرد با صدور بيانيه، ايراد نطق و... واكنش هاى گسترده اى از خود نشان مى دهد. مهمترين نمونه بارز آن تشكيل كميته حمايت از انتفاضه مردم فلسطين است كه با تصويب مجلس صورت گرفت. على اكبر محتشمى پور نماينده چند دوره مجالس گذشته نقش مهمى را در تاسيس اين كميته بر عهده داشته و در حال حاضر هم دبيرى آن را بر عهده دارد. همچنين قوانين ديگرى در زمينه حمايت معنوى از فلسطينى ها در مجلس ايران تصويب شده كه مهمترين آن به دوره هاى سوم و چهارم مجلس برمى گردد. اين قوانين در شرايط زمانى اى به تصويب رسيده اند كه بحران در خاورميانه اوج گرفته و اسرائيلى ها حملات گسترده اى را عليه فلسطينى ها يا لبنانى ها صورت داده اند.
تصويب قوانينى براى حمايت از فلسطين در مجالس سوم و چهارم كه اكثريت آن به ترتيب در اختيار چپگرايان و راستگرايان بود، نشان از آن دارد كه نيروهاى داخل در نظام جمهورى اسلامى اعم از چپ و راست موضع تقريباً يكسانى در قبال بحران خاورميانه و مسئله اعراب و اسرائيل دارند. كما اينكه در مجالس ششم و هفتم كه باز هم اكثريت آن به ترتيب در اختيار اصلاح طلبان و اصولگرايان قرار داشته، مواضع مشابهى در قبال فلسطين اتخاذ شده است.
البته ممكن است در روش هاى حمايت از اعراب مقابل اسرائيل تفاوت ديدگاه هايى وجود داشته باشد يا اينكه لايه هايى از طيف هاى چپ و راست در چگونگى اعلام سياست هاى حمايتى و عملى از اعراب مقابل اسرائيل با يكديگر اختلاف نظر نشان بدهند اما ماهيت مواضع فكرى دو طيف چپ و راست تقريباً يكسان است و تفاوت اصولى و مبنايى در آن ديده نمى شود. حتى ديده شده موضع گيرى هاى چپگرايان نظام جمهورى اسلامى كه اينك تحت عنوان اصلاح طلبان شناخته مى شوند در مواردى تندتر از راستگرايان بوده است. شايد ايدئولوژيك بودن مسئله اعراب و اسرائيل مهم ترين عامل اشتراك نظر گروه هاى سياسى متفاوت باشد.
اين اعتقاد ايدئولوژيك همزمان با پيروزى انقلاب اسلامى و حتى سال ها قبل از آن توسط رهبر فقيد انقلاب عنوان شد. با پيروزى انقلاب اسلامى و تاسيس مجلس شوراى اسلامى، حاميان اين انقلاب كه بسيارى از آنان بر كرسى نمايندگى تكيه زده بودند، درصدد برآمدند با تصويب قوانينى حمايت عملى خود را از فلسطينيان اعلام كند. بر مبناى همين اعتقاد ايدئولوژيك بود كه تقريباً بين عملكرد مجالس گذشته جمهورى اسلامى در قبال فلسطين تفاوت ماهوى چندانى ديده نمى شود و در مجلس شوراى اسلامى فارغ از اينكه اكثريت آن در اختيار چپگرايان يا راستگرايان بوده است، قوانين مشابهى به تصويب رسيده است.