به نام خدا
در ساعت يک بامداد شب گذشته، روستای قانا در لبنان بمباران شد و ۵۵ انسان بیگناه کشته شدند که تعداد زيادی از آنها کودکانی بیپناه بودند که از ترس حملات نظامی به ساختمانی سه طبقه پناه آورده بودند. "قانا" که ۱۰ سال قبل شاهد قتل عام بيش از يکصد فلسطينی بود، پس از اين حادثه، به تابلوی رنجهای بيشمار انسان امروز و بويژه مردم ستمديدة خاورميانة ثروتمند و نفتخيز بدل شده است. جنگی که امروز به جنگ تاريخی عليه تروريسم مشهور شده، به نحوی خشونتبار، خشک و تر را با هم میسوزاند و بیرحمانه مردم غيرنظامی را هدف قرار داده است. در يک سوی اين جنگ، قدرت قاهرة نظامی و سياسی آمريکا - اسرائيل و در سوی ديگر آن، بنيادگرايان قرار دارند و متأسفانه هر دو گروه متخاصم، نسبت به جان غيرنظاميان بیتوجه هستند. به نظر میرسد که در اين جنگ خونين، بديهیترين اصل اخلاقی به فراموشی سپرده شده که "آنچه را بر خود نمیپسندی بر ديگران مپسند."
اگر بمبگذاری در متروی لندن و مادريد عملی زشت و غيراخلاقی است، کشتار غيرنظاميان و کودکان با موشکهای مدرن نيز به همان نسبت زشت و غيراخلاقی است. حمايت قدرت سياسی- نظامی آمريکا از تداوم خشونت و جنگ در خاورميانه، با موازين حقوق بشر و صلح بينالمللی تعارض دارد. نقض صريح حقوق انسانها، مخالفت با آتشبس فوری، حمايت از اسرائيل در حمله به تأسيسات زيربنايی کشور لبنان، با اصول ميثاق بينالمللی حقوق مدنی و سياسی قابل توجيه نيست. قتل و کشتار غيرنظاميان و جنگ نابرابر در لبنان و فلسطين، منطقة خاورميانه را در آستانة بحران بزرگتری قرار داده است که چشمانداز تاريک و خطرناکی را در ماهها و سالهای آينده ترسيم میکند. تهديد و تحقير مردم خاورميانه، چاشنی بمبی است که به صعود بنيادگرايی و خشونت میانجامد. امروز ديگر نمیتوان ترديد کرد که محاصرة اقتصادی و جنگ عراق، تجربهای شکستخورده و ناموفق است. دمکراسی و عدالت را نمیتوان با زور اسلحه و قدرت نظامی مستقر کرد.
ما بر اين باوريم که اقدامات زير میتواند امنيت جهانی و آيندة بهتری را برای خاورميانه و جهان تأمين نمايد:
۱- آتشبس فوری و متارکه طرفهای متخاصم در لبنان و نوار غزه،
۲- اجرای کامل قطعنامههای سازمان ملل متحد و تشکيل کشور مستقل فلسطين،
۳- عدم مداخلة نظامی کشورهای قدرتمند برای تغيير حکومتها (پرهيز از تکرار تجربة عراق)،
۴- ترويج مدارا و صلح مذهبی و آغاز گفتگو بين روشنفکران مسلمان، يهودی و مسيحی،
۵- ترويج فرهنگ دمکراسی در کشورهای خاورميانه.
بدون پايان دادن به تبعيض نژادی و بدون استقرار دمکراسی و عدالت و تنها با تبليغات فريبنده، نمیتوان جهان آينده را مديريت کرد. اگر امروز به هشدارها توجه نشود، در آينده همه بايد هزينة بيشتری را پرداخت کنيم.
جنبش مسلمانان مبارز
۹/۵/۱۳۸۵