وزارت دفاع آمريکا روز سه شنبه بيستم ماه فوريه، اين گزارش را که ارتش آمريکا جزييات نقشه حمله نظامی به ايران را تهيه کرده است، «مضحک» خواند.
شبکه خبری بی بی سی، روز دوشنبه از قول منابع ديپلماتيکی که نامشان را اعلام نکرد، عنوان کرده بود که حمله نظامی احتمالی آمريکا به ايران، به جز تاسيسات هسته ای، همه زير ساخت های نظامی ايران از جمله پايگاه های دريايی و هوايی- موشکی را نيز در بر خواهد گرفت.
برايان ويتمن، سخنگوی وزارت دفاع آمريکا، روز سه شنبه در واکنش به گزارش بی بی سی، آن را مضحک خواند و مطالب مطرح شده از سوی منابع ناشناس در اين گزارش را تکذيب کرد.
وی در عين حال گفت:«ما درباره دخالت جمهوری اسلامی در عراق و برنامه هسته ای ايران، نگرانی های جدی داريم، اما با اين نگرانی ها از طريق ديپلماتيک برخورد خواهد شد.»
در ماه های اخير بحث حمله احتمالی آمريکا به ايران و گمانه زنی در اين باره افزايش يافته است.
آمريکا در هفته های اخير بارها تاکيد کرده که در صدد حمله به ايران نيست، با اين حال از نظر تعدادی از کارشناسان، حضور ناو هواپيمابر دوم آمريکا در منطقه، نشان از آن دارد که آمريکا می خواهد برای هر گونه پيشامد غير مترقبه ای آماده باشد.
بی بی سی در گزارش خود به نقل از «منابع ديپلماتيک» و بدون ذکر نام آنها، مدعی شده بود که مقام های بلند پايه نظامی در مرکز فرماندهی در فلوريدا، هم اکنون هدف های مورد نظر خود در داخل ايران را انتخاب کرده اند.
برپايه همين گزارش، اين حمله همه جانبه در صورتی اجرا خواهد شد که تاييد شود جمهوری اسلامی در حال توليد سلاح هسته ای است.
جمهوری اسلامی همواره تاکيد کرده که برنامه هسته ايش مقاصد صرفا صلح آميزی را دنبال می کند.
در گزارش بی بی سی گفته شده بود که علاوه بر موضوع جنجالی برنامه هسته ای ايران، مساله نقش جمهوری اسلامی در نا آرامی های عراق و کشته شدن شمار زيادی از سربازان آمريکايی در حمله ای که ثابت شود جمهوری اسلامی در آن دست داشته نيز می تواند زمينه حمله آمريکا به ايران را فراهم آورد.
پيام به ايران يا برنامه حمله؟
آلکس وطنخواه تحليلگر موسسه اطلاعاتی جينز در آلکساندريای آمريکا در گفت و گو با راديو فردا در ارزيابی اين گزارش بر گمانه زنی های رايج در باره برنامه آمريکا برای حمله به ايران تاکيد می کند و می گويد:« اگر چنين برنامه ای واقعيت داشته باشد، امکان اينکه يک حمله نظامی احتمالی به تاسيسات هسته ای محدود نماند، به هيج وجه غير منتظره نيست.»
به گفته او، همان گونه که کارشناسان نظامی آمريکا پيشتر نيز اشاره کرده اند، مراکز سپاه پاسداران و مواضع دريايی، زمينی و موشکی ارتش نيز می توانند جزو هدف های احتمالی باشند.
پرسش اين است که در صورت حمله به تاسيسات ايران، جمهوری اسلامی چه واکنشی از خود نشان خواهد داد؟
به گفته آقای وطنخواه هدف اين است که اين پيام به ايران رسانده شود که در صورتی که در مقابل يک حمله احتمالی نظامی محدود از خود واکنش نشان دهد، حمله بسيار گسترده تری که قادر است ساختار نظامی ايران را به کلی از کار بيندازد، در انتظار اين کشور خواهد بود.
اين تحليلگر موسسه جينز می گويد:« اين هم شيوه ای است برای بيان اين موضوع که اگر به حمله پاسخ دهيد، واکنش بسيار شديدتری در انتظار شما است تا جايی که حتی می تواند سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی را به دنبال داشته باشد.»
اما آلکس وطنخواه چنين رويکردی را خالی از خطر نمی داند و می گويد:«با توجه به هرج و مرج و تنش های موجود در خاورميانه، سرنگون کردن حکومت يک کشور ۷۰ ميليونی می تواند هرج و مرج را در خاورميانه به اوج خود برساند.»
به گفته آقای وطنخواه، چنين تاکتيکی می تواند با پيامدهای خطرناکی همراه باشد. او می گويد:« زمانی چنين روشی می تواند نتيجه بخش باشد که جايگزينی موجود باشد که بتوان او را بر مسند قدرت نشانيد، در غير اين صورت، خلا پديد آمده به حدی خواهد بود که سراسر منطقه را دچار آشوب و خشونت هر چه بيشتر خواهد کرد.»