خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
ابراهيم يزدي با تاكيد بر اينكه بايد بحران مديريت در كشور حل شود، گفت: در شرايط سياسي كه يك خبرنگار به دليل چاپ فيش عيدي نمايندگان مورد غضب قرار ميگيرد چطور ميتوان به بررسي عملكردها پرداخت؟
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، وي طي سخناني در جمع دانشجويان دانشكدهي فني دانشگاه تهران، با تاكيد بر اين كه پاسخگويي و پرسشگري بايد در كنار هم باشد، حا بحرانهاي سياسي را در اين زمينه موثر دانست.
وي در بخشي از سخنان خود گفت: دموكراسي فرآيندي بسيار طولاني و پرخطر است لذا بايد بياموزيم چگونه در اين راه طولاني قدم برداريم.
وي كه مدتي پيش آمادگي خود براي كانديداتوري رياست جمهوري را اعلام كرد در سخنراني خود تاكيد كرد كه امروز مسوولان كشور قبل از يافتن راههاي ارتباط با خارج از كشور راههاي كنار آمدن با ملت را بياموزند.
ابراهيم يزدي در پاسخ به سوالي مبني بر ارائهي تعريفي از ايران افزود: ايران كشوري است با قوميتهاي مختلف و هيچ فارسي نميتواند ادعا كند از يك كرد ايرانيتر است. وقتي ميگوييم ايران متعلق به همهي ايرانيان است بر همين اساس است، يعني تمام آحاد ملت ايران فارغ از وابستگيهاي قومي و مذهبيشان مالك در تعيين سرنوشت خود و انتخاب نمايندگانشان هستند.
از يزدي پرسيده شد كه ايدهآليست هستيد، يا واقعگرا؟ گفت: واقعگرا و رئاليسم هستم. معتقدم ايدئاليسم بودن آرمانها را تعريف ميكند، من نميتوانم در آسمانها به آرمانهايم برسم لذا بايد در زمين حركت كنم و سنگلاخها و فراز و نشيبها را نيز ببينم.
وي ادامه داد: واقعگرايي به اين معنا نيست كه همهي واقعيتها را قبول دارم و يا تسليم آنها ميشوم، من واقعيتها را درك ميكنم و توانم را بكار ميبرم تا واقعيات را در زمين تغيير دهم.
وي كه مدتي پيش آمادگي خود براي كانديداتوري رياست جمهوري را اعلام كرد، خطاب به مجري اين نشست با بيان اينكه شما فوري از هفت خوان عبور كرده و ميپرسيد اگر كانديدا شدم در راستاي منافع ملي چه ترجيحاتي دارم، اضافه كرد: من در خوان اول هستم، يعني در خوان اول وارد صحنهي انتخابات ميشوم. در خوان دوم هم رد صلاحيتم ميكنند. اما چون در علم سياست غيرتصور را بايد تصور كرد اگر صلاحيتم تاييد شود معتقدم به اين معناست كه خيلي تغييرات صورت گرفته اما در آن زمان در راستاي ايفاي حقوق مردم تمام برنامههايم را ارائه خواهم داد، اگر مردم خواهان آن باشند با كمكشان برنامهها را به مرحلهي اجرا ميرسانم.
يزدي معتقد است: مشكل خاتمي اين بود كه يك رييس جمهور اصلاحطلب بود، اما هرگز نقش رهبري جامعهي اصلاحطلبي را نپذيرفت. رهبري يك جنبش اصلاحطلبي با رييس جمهور اصلاحطلب بودن متفاوت است.
وي با تاكيد بر اينكه پيرو بازرگان و مصدق است، افزود: در صورت پيروزي در انتخابات از شيوه و منش آنها استفاده خواهم كرد.
اين فعال سياسي در پاسخ به سوالي مبني بر مشكلات آموزش و پرورش، ابراز عقيده كرد: بايد كنشي مستمر بين خانه و مدرسه وجود داشته باشد و ساختار متون درسي بر اساس فلسفهي آموزش و پرورشي كه ميخواهد انسانهاي فرهيخته تربيت كند تغيير يابد. بخشي از توسعهي آموزش و پرورش حقوق معلمهاست، چراكه بسياري از معلمان ما حاضرند با همين حقوق كم كار كنند به شرط آنكه موانع اخلالآميز از ميان برداشته شود و اين چيزي است كه اساتيد ما در دانشگاهها نيز بر آن قائلند.
از يزدي پرسيده شد كه آيا ظرفيتهاي قانون اساسي براي پيشبرد وضع كنوني مناسب است يا خير؟ و در پاسخ بيانيهي نهضت آزادي در آذر سال 1358 را يادآور شد.
وي در جواب به سوالي در مورد روابط ايران و آمريكا و اينكه اگر روزي آمريكا به ايران حمله كند، و رييسجمهور نباشيد چطور عمل ميكنيد؟ گفت: هر ايراني كه به كشورش علاقمند باشد، حملهي نظامي كشور ديگري را به كشورش تحمل نميكند. ما ميگوييم گرهاي كه با دست باز ميشود، چرا بايد با دندان باز كنيم.
مجري برنامه از يزدي پرسيد كه آيا اگر آمريكا به ايران حمله كند شما به من توصيه ميكنيد جلوي سربازان آمريكايي بايستم؟ وي گفت: از من نخواهيد امروز بگويم اگر چنين شد، چه بكنيد. امروز بايد از من بخواهيد كه بگويم بايد در اين مقطع چه كرد. اگر امروز نگويم گفتنم فردا فايدهاي ندارد. اگر من با ادامهي جنگ پس از فتح خرمشهر مخالفت نميكردم امروز شما بايد مورد سوالم قرار ميداديد. واي بر ملتي كه زمامدارانش مردم را آنقدر تحت فشار قرار دهند كه وقتي ارتش بيگانه آمد به آنها دسته گل بدهند. در نجف مردم با دسته گل به استقبال سربازان آمريكايي رفتند امروز نبايد آن مردم را ملامت كنيم، صدام را بايد ملامت كرد.
يزدي در پاسخ به سوال ديگري مبني بر اينكه اگر پس از رييس جمهور شدن احساس كنيد تداركاتچي هستيد، چه خواهيد كرد؟ توضيح داد: اگر از هفت خوان بگذرم و مردم مرا انتخاب كنند جهت استيفاي حقوق آنها فرداي روز انتخابات برنامههايم را ارائه خواهم داد، و ميگويم اگر برنامههاي من را ميخواهيد با كمك خود شما اين برنامهها را به اجرا ميگذارم.
يزدي با اعتقاد بر اينكه روحيهي كار جمعي را ياد نگرفتهايم، اضافه كرد: اگر ميخواهيم در راستاي جامعهي مدني و دموكراسي قدم برداريم در همهي سطوح بايد تمرين دموكراسي كنيم اما متاسفانه اين مساله را بلد نيستيم. بايد بپذيريم جامعهي بشري يكصدا نيست و پذيرفتن كار جمعي يعني من بپذيرم اعتقادات شما متفاوت با اعتقادات من است اما با تساهل و تسامح آنها را تحمل ميكنم.
وي در بيان اينكه با توجه به شرايط سياسي كشور چه ساختار حزبي براي ما مناسبتر است؟ ابراز عقيده كرد: شكل حزبي در هر كشوري بايد به تناسب مردم و بر اساس فرهنگ آنها باشد. در ايران نميتوان الگوي ساختار حزبي ساير كشورها را اعمال كرد، چراكه بايد در تشكيل حزب روحيات خود را در نظر بگيريم و اگر ميخواهيم حزب باقي بماند بايد چيزهايي را فداي اين ماندن كنيم. مردم بايد خودشان سرنوشتشان را مهار كنند.
وي كه مدتي پيش آمادگي خود براي كانديداتوري رياست جمهوري اعلام كرد در پاسخ به اين سوال كه اگر پيروز شود، چگونه از آراي مردم استفاده و آن را حفظ ميكند؟ گفت: اگر رييسجمهور شوم با حكم مردم آمدهام نه با حكم هيچ شخص ديگري. امروز وضعيت متفاوت است و رييسجمهور آينده بايد اين مسائل را بفهمد.
يزدي در پاسخ به سوالي گفت: هرگز به دليل مخالفت با بخشهايي از حاكميت دنبال چيزي كه نميدانيد، نرويد و همان اشتباهي را كه ما كرديم تكرار نكنيد. اول ببينيد چه ميخواهيد بعد حركت كنيد.
از يزدي پرسيده شد كه آيا از راهي كه از ابتداي انقلاب تاكنون آمدهايد، پشيمان نيستيد؟ افزود: از هر آنچه از ابتداي پيروزي انقلاب تاكنون براي آزادي ملت انجام دادهام خوشحالم و به آن افتخار ميكنم و به جهت راهبردي اصلا پشيمان نيستم اما از جهت فرآيندها ممكن است اشتباهاتي را گردن بگيرم. قطعا اگر بخواهم دوباره شروع كنم شايد سر يكسري پيچها كارهاي ديگري كنم.
وي دربارهي علت فقدان استفاده از نيروهاي جوان در حزب متبوعش، با بيان اينكه نهضت آزادي براي آزادي است و هركسي براي آزادي ايران و ملت ميجنگد، چه بخواهد و چه نخواهد عضو نهضت براي آزادي ايران است، اضافه كرد: جوانان داخل نهضت هستند و ما هم سعي ميكنيم كار را تحويل آنها دهيم اما عليرغم اينكه نهضت با نسل جديد و جوان رابطه دارد، اين رابطه در حد مطلوب نيست و كاري هم نميشود كرد. چراكه ما دوست نداريم شما جوانان هزينه بپردازيد. امروز ما با سابقهي 44 ساله نه دفتر داريم و نه حتي يك روزنامه.