 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
حال ما در اين معركه چه كاره‌ايم؟! شايد <هيچي> پاسخ چندان خوشايندي نباشد. ما هنوز در فدراسيون فوتبال كشورمان اسير هماهنگي‌هاي احتمالي براي دو ديدار تداركاتي در دو تاريخ مقرر فيفا هستيمچرا نبايد ديد خودرا به اندازه مكزيكي‌ها و حتي ساير حاضران در جام جهاني گسترش دهيم؟! خوابيم يا بيدار؟ اين كه امروز بفهميم و بدانيم، بهتر از آگاهي فرداي ماست. اين كه از امروز آغاز كنيم و اولين‌گام را برداريم باعث مي‌شود در روزهاي آينده جلوتر بيفتيم. مكزيكي‌ها با برنامه كامل خود تا آغاز جام جهاني، نشان مي‌دهند تيم خود را فداي فردها نمي‌كنند. اين كه گابريل ماركز يا هر لژيونر ديگر اين تيم نمي‌تواند در روزهاي تعيين شده فدراسيون فوتبال كشورش، خود را به ورزشگاه برساند يا نرساند، اهميت چنداني ندارد. امروز وضعيت مشابهي را در تيم ملي كشورمان مي‌بينيم. كره جنوبي بلا‌فاصله خودش را كانديداي ديدار مقابل مكزيك مي‌كند. بي‌ترديد پشت رايزني‌هاي دو فدراسيون رابطه‌اي مثل شباهت دو تيم كره جنوبي و ايران نهفته بود. چرا ما نبايد از فرصت كنوني استفاده كنيم؟ با مرور كوتاهي در گروهH مسابقات جام جهاني 2006 آلمان، مي‌توان نام تيم‌هايي نظير اسپانيا، اوكراين و تونس را ديد كه كنار عربستان قرار گرفته‌اند. آيا نمي‌توان با سرعت عمل بالا از اسپانيا خواست تا به جاي ديدار مقابل تيم‌هايي نظير امارات يا مصر - كه مطمئناً خود را براي اين جور بازي‌ها به ميان معركه مي‌اندازند - ميهمان يا ميزبان ما باشند؟ آيا اسپانيا الگوي كم نظيري براي بازي با پرتغال نيست؟ چرا نبايد تونس (قهرمان آفريقا) را براي ديدار فرا خواند و آموخت كه برابر آنگولا چگونه بايد ايستادگي كرد، جنگيد و سرانجام پيروز شد! يا حتي بازي با سنگال، گينه، غنا، اوگاندا و هر تيم قلدر ديگري كه مثلا‌ً بتواند به كيش بيايد و آنجا يك بازي با تيم ملي ايران برگزار كند. مكزيك نشان مي‌دهد نسبت به روزهاي فيفا چندان پايبند نيست. اين واقعيت ملموسي است كه بايد در تك‌تك تيم‌هاي حاضر در جام جهاني به دست آورد... مگر مي‌توان فقط با دو ديدار تداركاتي - در روزهاي فيفا - به جام جهاني نگاه كرد؟ مگر مي‌توان به صرف ضرورت حضور لژيونرها در كنار تيم ملي سايرين را به حال خود رها كرد؟
مي‌توانيم ساده‌تر نگاه كنيم. نروژ يكي از بازماندگان جام جهاني است كه مثل تركيه اين روزهايش را به بطالت نمي‌گذارند. آيا انجام يك ديدار دوستانه مقابل تركيه يا همين نروژ يا دانمارك و يونان نمي‌تواند بخشي از برنامه‌هاي آماده‌سازي تيم ملي ايران باشد؟! امروز تركيه يا دانمارك كه خود را جزو مدعيان هميشه حاضر مرحله يك شانزدهم نهايي جام جهاني معرفي مي‌كردند بي‌ترديد تمايلي براي ايستايي شدن ندارند. يونان نمي‌خواهد از دايره آماده‌سازي و البته تبليغات دور بماند. نروژ خود اثبات‌كننده اين واقعيت است. چندان دشوار نيست هماهنگ كردن ديدارهايي تداركاتي مقابل اروپايي‌ها و حتي آفريقايي‌هاي دور مانده از جام جهاني! مي‌دانيم آنگولا در مرحله مقدماتي آفريقا، موفق به كنار گذاشتن نيجريه شده بود. حالا بايد براي‌مان خوشايند باشد كه آفريقاي جنوبي هم راهي به حاضران جام جهاني نيافته است، البته اگر فرصت‌ها را نسوزانيم. اين اهميت دارد كه از نيجريه غايب يك حريف تداركاتي درست كنيم و از آفريقاي جنوبي (كه خود ميزبان دوره بعدي چنين آوردگاه جهاني است) راهي براي مقابله بيابيم. نه تنها مكزيك كه تمامي حاضران در جام جهاني اولين گام را برداشته‌اند.
برانكو بيش از ده چشم می خواهد
شايد هنوز روي نقطه صفر برنامه‌ريزي باشيم و به اميد هماهنگي يك آژانس بين‌المللي براي ديدار در دو زمان مقرر نشسته‌ايم، اما با تماشاي چنين برنامه‌اي مي‌توان در راه آماده‌سازي تجديد نظر كرد. ما اين وسط چه كارايم چندان رضايت‌بخش نيست كه بگوييم قرار است مكزيك با حداقل هشت ديدار تداركاتي و دو اردوي آماده‌سازي در آمريكا و اروپا در جام جهاني مقابل تيمي كه فقط به دو ديدار دوستانه در بهمن و اسفند ماه - كه تازه در اما و اگرهاي شدن و نشدن خود‌گير كرده است - دل خوش كرده، متوقف شود! شايد برنامه‌ريزي براي انجام ديدارهاي دوستانه تنها يكي از وظايف فدراسيون فوتبال،كميته تيم‌هاي ملي و البته برانكو ايوانكوويچ باشد. مكزيك لخت و عريان تمام زيبايي‌ها و البته زشتي‌ها و محاسن و معايبش را پيش روي ما قرار مي‌دهد. آيا ما از اين آشكارسازي مكزيكي‌ها نهايت استفاده را خواهيم برد؟ مكزيك در هشت بازي پياپي مي‌تواند روند آماده‌سازي، ميزان كيفيت تيمي و فردي، آرايش گروهي و حتي خواسته‌هاي مقعطي‌اش در هر بازي را به ما آشكارا نشان دهد. فدراسيون فوتبال ايران براي پيدا كردن عيوب و قوت‌هاي اين حريف (و دو رقيب ديگر) چه برنامه‌اي خواهد داشت؟ كميته تيم‌هاي ملي و البته مشاوران فني كادر فني تيم ملي اگر محدوده اختيارات و وظايف خود را صرفاً در پيدا كردن بازيكنان جديد يا معرفي ضعف‌هاي تيم ملي مي‌دانند، مطمئناً در اشتباه بزرگي هستند. امروز بيش از آن كه نيازمند ياري‌هاي داخلي و رهنمودهاي اين‌چنيني باشيم، احتياج به شناسايي حريفاني داريم كه در جام‌جهاني برابر ما صفآرايي خواهند كرد. چه كسي و يا بهتر است بگويم چه كساني ديدارهاي مكزيك را از نزديك تماشا خواهند كرد تا سپس تحليل و تفسير خود را روي ميز كاري برانكو ايوانكوويچ قرار دهند؟ همين‌طور بايد پرسيد چه كساني و از چه روزي پرتغال و آنگولا را زير ذره‌بين خواهند برد؟ نشستن پشت يك ميز و ورق زدن صفحات اينترنتي چه سودي را عايد برانكو ايوانكوويچ خواهد كرد؟ فدراسيون فوتبال مطمئناً او را براي رسيدن به شناخت كامل تنها نخواهد گذاشت. برانكو احتياج به بيش از ده چشم دارد.
