 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی ۸۵/۰۳/۱۷
سايت فوتبال گل مطلبی با عنوان معرفی تيم ملی فوتبال ايران منتشر کرد که در مقدمه آن آمده است: طی چند سال گذشته، ايران در کنار کره جنوبی و ژاپن يکی از قوی‌ترين تيم‌های فوتبال آسيا بوده‌است.
به‌نوشته اين سايت، سالهای متمادی ايران بهترين تيم فوتبال آسيا شناخته می‌شد تا اينکه جنگ ايران - عراق آغاز گرديد که هشت سال به طول انجاميد و همه چيز از جمله فوتبال را در دو کشور دگرگون کرد.
جنگ در سال ۱۹۸۸خاتمه يافت اما سالها طول کشيد تا ايران دوباره بتواند جايگاه خود را در ميان بهترين تيم‌های فوتبال آسيا بازيابد.
در ادامه اين گزارش آمده است:
تيم کنونی ايران تقريبا بهترين تيم در تاريخ اين کشور است. بيش از نيمی از يازده بازيکن اصلی، در بهترين ليگ‌های اروپايی بازی می‌کنند يا سابقه بازی در اين ليگ‌ها را دارند. انتظارات از تيم ملی در ايران بالاست.
عليرغم اينکه جايگاه اين تيم در رديف سوم گروه چهارم مرحله نخست رقابت های جام جهانی بعد از پرتغال و مکزيک تصور می‌شود، بسياری از ايرانيان معتقدند تيم کشورشان توانايی صعود به مرحله يک هشتم نهايی را داراست.
** وضعيت تيم ايران:
در طول چهار سال گذشته، "برانکو ايوانکوويچ" سرمربی کروات تيم ملی فوتبال ايران از شمار معدودی از بازيکنان برای ديدارهای مهم و رسمی استفاده کرده و ترجيح داده چهره‌های جوان را وارد تيمش نکند. گرچه اين بدين معناست که بازيکنان تيم اکنون شناخت نسبتا کاملی از يکديگر دارند، اما مصدوميت يکی از آنان نيز می‌تواند به کليت تيم لطمه بزند.
مهدی مهدوی کيا (هامبورگ)، فريدون زندی (کايزرسلاترن)، علی کريمی (بايرن مونيخ) و وحيد هاشميان (هانوفر) در ليگ دسته اول باشگاههای آلمان بازی می‌کنند. همين امر يعنی احساس حضور در خانه، امتيازی مهم برای تيم ملی فوتبال ايران در طول رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶محسوب می‌شود.
** درون دروازه
"ابراهيم ميرزاپور" مدعی بی‌چون و چرای پيراهن شماره يک تيم ايران است. او سرعت عکس العمل بالايی دارد گرچه در حال حاضر در مهار کردن توپ های بلند ضعيف نشان داده است .
** دفاع
"يحيی گل محمدی" و "رحمان رضايی" در پست راست و چپ ميانه دفاع ايران کاملا مسلط بازی می‌کنند گرچه يحيی ۳۴ساله تاکنون نشانه‌هايی از افول عملکرد خود را نيز نشان داده است.
رضايی سه سال جوانتر است و تقريبا بهترين مدافع فوتبال ايران محسوب می‌شود. وی در دو سال گذشته تقريبا در ۹۰درصد بازی‌های تيم مسينا حضور داشته و اغلب از آغاز تا پايان مسابقه بازی کرده است. عملکرد او در باشگاه، هواداران را واداشته تا لقب "منشی دفاع" يا "قالی پرنده" به او بدهند.
رضايی در بازی هوايی قوی است و در شرايط سخت مسابقه، خونسرد است و به ندرت اشتباه می‌کند.
در سمت راست، "حسين کعبی" مدافع ۲۰ساله قرار دارد که جای او در ترکيب اصلی محفوظ است. او سرعت بالايی دارد و از نظر تکنيکی بازيکن قدرتمندی است اما ريز قامت است که شايد نقطه ضعفی مقابل مهاجمان بلندقامت باشد.
بااينکه مهدوی کيا در اين پست در تيم هامبورگ عالی کار کرده، ظاهرا برانکو تمايلی برای چشم پوشی از مهارت‌های تهاجمی وی به جای توانمندی دفاعی او ندارد. کعبی در حمله نيز بسيار موثر است و با مهدوی کيا و کريمی ارتباط خوبی برقرار می‌کند. حرکات اوورلپ او با مهدوی کيا می‌تواند باعث بازشدن دفاع حريفی شود که او را دست کم گرفته است .
وضعيت جناح چپ دفاع ايران تاحدی نامطمئن است. محمد نصرتی و ستار زارع در اين سمت بازی می‌کنند که هيچ کدام از آنها ذاتا چپ پا نيستند. در مورد زارع اين مشکل بويژه هنگام شرکت در حمله نمود بيشتری دارد.
نصرتی در باشگاه پاس تهران، در دفاع وسط بازی می‌کند و هرگز در سمت چپ دفاع تيم ملی کاملا مسلط و راحت نبوده.
** ضربه‌های آزاد
تيم ايران برای زدن ضربه‌های آزاد، گزينه‌های مختلفی دارد. مهدوی کيا، زندی و نکونام در زدن اين ضربات بسيار مهارت دارند. دايی نيز هنوز مدعی زدن ضربه‌های آزاد است.
** خط ميانی
قوی‌ترين جناح در ترکيب تيم ملی فوتبال ايران، خط ميانی است. مهدوی کيا در سمت راست، علی کريمی و جواد نکونام در وسط و فريدون زندی در چپ، ترکيب کامل و بی‌نقصی را می‌سازند که به يک اندازه می‌تواند در دفاع و حمله موثر باشد.
برانکو روی نيمکت نيز مهره‌هايی مثل مهرزاد معدنچی، آندرانيک تيموريان و ... را دارد.
ستاره اين گروه بدون شک علی کريمی هافبک بايرن مونيخ است. تماشای بازی کريمی در دوران سلامت او، بسيار سرگرم‌کننده است. يکی از نقاط ضعف او بی‌علاقگی به شرکت در کارهای دفاعی و محو شدن از جريان بازی بود که ظاهرا از وقتی به بايرن مونيخ ملحق شده، به نحو چشمگيری بازی دفاعی خود را بهبود بخشيده و در زمين موثر تر ظاهر می‌شود.
"جواد نکونام" بازيکنی که حضور در تيم ملی را در نقش هافبک دفاعی تحت نظر "ميروسلاو بلازوويچ" سرمربی سابق تيم ايران شروع کرد، در اين مدت به يک بازی‌ساز تبديل شده است. وی اکنون يکی از بهترين هافبک‌های فوتبال ايران است. با اينکه مهارت و تجربه بالايی دارد، در مصاف با تيم‌های اروپايی که فرصت و فضای زيادی ندارد، متزلزل نشان داده. سال گذشته او پيشنهاد باشگاه کايزرسلاترن آلمان را رد کرد و در عوض به ليگ امارات ملحق شد که شايد از انتخاب خود پشيمان شود.
"مهدی مهدوی کيا" ۲۹ساله، يکی از کليدی‌ترين بازيکنان تيم ايران است. وی فوتبال حرفه‌ای را در پست مدافع در تيم پرسپوليس تهران آغاز کرد و در تيم ملی به پست هافبک انتقال يافت که اکنون مهره ثابت اين جناح است.
او بازيکن سرعتی و متخصص زدن شوت‌های مرگبار است. مهارت پاسکاری، او را به بازيکنی کليدی در حملات تيم تبديل کرده که تعامل بسيار خوبی با کعبی و کريمی دارد.
"فريدون زندی" بازيکنی که از مادر آلمانی و پدر ايرانی متولد شده، فوتبال را در آلمان آموخت. او نيز بازيکن موثری در ترکيب تيم ايران است که از مهارت بازی‌سازی و دفاعی فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
** مهاجمان
"علی دايی" بهترين گلزن ملی پوش تاريخ فوتبال، يکی از دو پست حمله را تحت سلطه دارد. دايی با اينکه ۳۷ساله است و سرعت او به ميزان قابل توجهی افت کرده، هنوز از اغلب مهاجمان ايرانی برتر است با اين وصف کندی حرکات او هنگامی که در فضای خالی صاحب توپ می‌شود، به وضوح خودنمايی می‌کند.
زوج دايی، "وحيد هاشميان" است. او با اينکه امسال برای تيم باشگاهی اش گلهای زيادی نزده، در تيم ملی ايران بسيار موثر نشان داده است.
هاشميان ۲۹ساله در اوج آمادگی بدنی قرار دارد و فضای زيادی را تحت پوشش قرار می‌دهد. او از مهارت فوق‌العاده‌ای در پاسکاری برخوردار است و وقتی صاحب توپ است، بازيکن خالی را با تيزبينی، شکار می‌کند.
هاشميان وقتی به تنهايی در نوک حمله قرار می‌گيرد، بهتر گلزنی می‌کند اما با حضور دايی، ناگزير است در سمت چپ قرار گيرد.
بعد از دايی و هاشميان، آرش برهانی ۲۳ساله قرار دارد. او فوق‌العاده چابک و سرعتی است و مهارت بالايی در کار با توپ دارد اما هنوز در ضربات تمام‌کننده ، اعتماد به نفس لازم را ندارد.
** سرمربی
برانکو ايوانکوويچ سرمربی ۴۲ساله اهل کرواسی، از اکتبر ۲۰۰۳هدايت تيم ملی را برعهده گرفت.
وی نخستين بار در سال ۲۰۰۱به عنوان دستيار ميروسلاو بلازوويچ به ايران آمد که نتوانست تيم ايران را به جام جهانی ۲۰۰۲برساند.
ايوانکوويچ با قهرمانی ايران در بازی‌های آسيايی سال ،۲۰۰۲شروع خوبی داشت و با معرفی چهره‌های جوان، ايجاد روحيه تيمی و متقاعد کردن هاشميان به شکستن اعتصابش، بسياری را شگفت زده کرد.
با تمام اين اوصاف، برانکو بويژه بعد از صعود تيم به جام جهانی آلمان، از رويارويی با رسانه‌های جمعی دوری می‌کند و تمايلی نسبت به استفاده از چهرهای تازه برای قدرتمند کردن نيمکت تيم يا حتی ارايه فرصتی به بازيکنان ذخيره برای کسب تجربه در بازی‌های دوستانه، ندارد.
سيستم مورد علاقه برانکو ۴- ۲- ۳- ۱است و گاهی از سيستم ۴- ۴- ۲ استفاده می‌کند. تاکتيک‌های او که در دو سال اول مربيگری تازه و موثر بودند، اکنون کاملا تکراری و قابل پيش بينی شده. بسياری از حريفان آسيايی تيم ايران بويژه کره و ژاپن، در ديدارهای اخير خط حمله اين تيم را خنثی کرده‌اند که به اعتقاد بسياری ناشی از ضعف خلاقيت در تاکتيک‌های برانکو است.
تيم ايران در گروه چهارم رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶با پرتغال، مکزيک و آنگولا همگروه است.
