اين فقط جنگ خبری نيست، نادر بکتاش

21 مهر 1382 - 13 اکتبر 2003
اين را ديگر همه فهميده اند که خاورميانه، و به تبع آن تا حد زيادی کل جهان، در يک دوره عادی به سر نمی برد. آمريکا با حمله به عراق آن چه را که خود جنگ با تروريسم می نامد سرعت و تمرکز- گسترش جغرافيايی داد. مهم ترين نتيجه اين سياست و اقدام فکر نشده ( حتی از نقطه نظر اهداف خود سياست ريزان آمريکا )، نه سقوط صدام که برآمد عمومی ميليتاريسم، زمينه بغايت مساعد پيدا کردن اسلام سياسی و تروريسم آن و تقويت جنون جنگی تروريسم دولتی شارون و راست افراطی اسرائيل شد. اروپا در اين روند راديکاليزه و دستپاچه شده است. اروپای تاجر مسلکی که در هيچ دوره ای فشاری جدی به جمهوری اسلامی نمی آورد، اينک در اکثر فشارهای آمريکا بر اين رژيم شريک و دنباله رو آن شده است. نت های گاه و بيگاه خارج از کر اروپا که بايد استقلال و شيوه مداخله متفاوت وی نسبت به آمريکا را نشان دهد ( منجمله نامه آلمان و فرانسه و بريتانيا برای سازش اتمی با ايران و کمک تکنولوژيکی در صورت امضای پروتوکل اتمی، جايزه اخير نوبل صلح برای تقويت اصلاح طلبان ايرانی و اسلام " معتدل "، هشدار در مورد خطر حمله اسرائيل به اماکن اتمی ايران که گويا اولين بار در يک نشريه آلمانی مطرح شد )، تاثيری اساسی و جدی در پيشروی و عملکرد اين ديناميسم خطرناک نخواهد داشت.

دوره ای است که ديپلماسی جای خودش را به سياست صريح می دهد و تبليغ جنگی و تهديد نظامی فاصله اش با حمله و اقدام عملی کم می شود.

از نقطه نظر آمريکا و بويژه اسرائيل، جمهوری اسلامی عامل اصلی و ستون فقرات فتنه در منطقه است. شايعات تهاجم نظامی اسرائيل را بايد جدی گرفت. عواقب انسانی بلافصل اين تهاجم احتمالی، و تاثيرات ميان و دراز مدت محتمل آن از قبيل تشعشعات اتمی، مردم ايران را با فاجعه ای ديگر دست به گريبان خواهد کرد.