اعتصاب کارکنان راه آهن، بحرانى ديگر براى سوسياليست هاى اسپانيا، ايرنا

مادريد، خبرگزارى جمهورى اسلامى ۱۱ / ۰۹ / ۸۳
اعتصابهاى مداوم کارکنان قطارها و خطوط راه آهن اسپانيا،دولت سوسياليست
حاکم بر اين کشور را با يک بحران اجتماعى ديگر روبرو ساخته است .
سوسياليستها که از هنگام به قدرت رسيدن در ارديبهشت گذشته همچنان با
اعتصابهاى مداوم کارخانجات کشتىسازى ايسار به عنوان "صنعت مادر" روبرو
هستند، از چندى پيش با يک مشکل تازه به نام "اعتصابهاى سيستم حمل و نقل
ريلى" روبرو گشته اند.
اين درحالى است که هم کارگران و هم حزب سوسياليست کارگرى اسپانيا
PSOEاميدوار بودند با روى کارآمدن دولت "خوسه لوييس رودريگز زاپاته رو"
با پديده اى به نام "اعتصابهاى کارگرى" مواجه نشوند.
در چنين شرايطى، اعتصابهاى مداوم کارکنان راه آهن به ويژه در خطوط حومه
مادريد موسوم به "سرکانياس "، حرکت قطارها را به حالت فلج درآورده است و
روزبه روز بر نارضايتى مردم از اين وسيله نقليه عمومى مىافزايد.
اين درحالى است که خطوط راه آهن و به ويژه قطارهاى سرکانياس يکى از
مهمترين وسايل حمل ونقل عمومى در اسپانيا به شمار مىرود.
براساس تازه ترين آمار منتشره از سوى سازمان ملى آمار اسپانيا، در
يکسال منتهى به مهرماه گذشته ، قطارها در مجموع ۴۰ ميليون و۹۰ هزار نفر
را در اين کشور جنوب غربى اروپا جابجا کرده اند که سهم "سرکانياس " حدود۹۰
درصد کل مسافران راه آهن بوده است .
به عبارت ديگر، راه آهن اسپانيا در يکسال گذشته ۳۶ ميليون و۷۶ مسافر
خود را صرفا در مسيرهاى حومه مادريد جابجا کرده است .
مسافران قطار در مسيرهاى طولانى در اين مدت يک ميليون و۱۵۵ هزار نفر،
خطوط منطقه اى، دو ميليون و۳۲۳ هزار نفر و قطارهاى سريع السير نيز۵۳۶
هزار نفر بوده است .
درحالى که قطارها در مجموع يک سوم سهم جابجايى کل مسافران را در اين
کشور توريست پذير شبه جزيره ايبرى برعهده دارند و خطوط سرکانياس مهمترين
نقش را در اين زمينه ايفا مىکند، اعتصاب مکرر کارکنان اين بخش ، رفته رفته
در حال تبديل شدن به يک معضل جدى براى مردم و دولت است .
اين امر به ويژه در اين روزها که مردم خود را براى خريدهاى آغاز سال
نوى ميلادى و تعطيلات زمستانى آماده مىکنند، بيشتر به چشم مىخورد.
اين امر به ويژه آنجا اهميت خود را مىنماياند که دريابيم بسيارى از
مردم مادريد و شهرکهاى حومه ، هر روز ناچارند براى انجام خريدهاى عادى از
مراکز تجارى عمده يا رفت وآمد به محل کار و زندگى از قطارهاى سرکانياس
استفاده کنند.
زمزمه اين اعتصابها اوايل تابستان به گوش رسيد و اين تصميم کنفدراسيون
عمومى کارگران به تدريج ،از همان زمان با بروز کندى حرکت قطارها در روزهاى
آخر هفته خود را در عمل نشان داد.
اين وضعيت روز به روز تشديد شد، به گونه اى که در مهرماه ،اعتصاب کارگران
خطوط راه آهن به جايى رسيد که آنان در برخى خطوط۱۲ گانه حومه (سرکانياس )
با دست کشيدن از کار، حرکت قطارها را با اختلال شديد کردند.
تاخير و بىنظمى در برنامه حرکت قطارهاى يادشده اکنون به يک امر عادى
براى مسافران تبديل شده است .
مسئولين ادارات راه آهن شهرى روزانه اختلالات خطوط و تغيير ساعات حرکت
قطارها را که در نتيجه اين توقف ها بوجود مىآيد، در تابلوى اعلانات نصب
مىکنند و به مسافران اطلاع مىدهند که بايد زمان بيشترى را درايستگاه منتظر
رسيدن قطار باشند.
اما اين اعتصابها، صرفا محدود به بروز تاخير در حرکت قطارها نيست .
برخى روزها کارکنان ايستگاهها هم دست به اعتصاب مىزنند و موجب مىشوند که
سرويس دهى در ايستگاهها از جمله در زمينه فروش بليت و سرويس پله برقىهاى
طولانى آن نيز با مشکلات فراوانى مواجه شود.
نکته مهمى که در اين زمينه بايد در نظر داشت ، آن است که اعتصابهاى
ياد شده ، تاکنون بصورتى يک پارچه عملى نشده است که به توقف کامل خدمات به
مسافران منجر شود. در روز اعتصاب، معمولا کارکنان کمترى نسبت به روزهاى
عادى در سر پست خود حاضر مىشوند و همين امر، موجب کندى و تاخير در ارائه
خدمات به مسافران مىشود.
"خوسه مانوئل فرناندز" مسئول بخش اعتصابات کارگران راه آهن در سنديکاى
عمومى کارگران اسپانيا در گفت وگو با خبرنگار ايرنا، دليل اعتصابات
يادشده را " نارضايتى کارکنان خطوط راه آهن حومه از شرايط حقوقى و کارى
خود" عنوان کرد.
وى گفت : کارکنان ايستگاههاى قطار به عدم برابرى حقوق و شرايط خود با
يکديگر از جمله با رانندگان قطارها معترضند و معتقدند که همه آنان بايد
از مزاياى مالى و رفاهى مشابهى برخوردار باشند.
اين سخنگوى سنديکاى کارگران ، راه حل بحران کنونى را تنها در تن دادن
کارفرمايان به خواسته کارگران و افزايش حقوق آنان دانست .
فرناندز گفت که در اين رابطه هماهنگىهاى لازم با سنديکاى کميسيون
کارگران اسپانيا - که ديگر نهاد مهم حرفه اى مدافع حقوق کارگران در اين
کشور- به شمار مىرود، انجام شده است تا بصورت هماهنگ و متحد از حقوق
کارگران بخش راه آهن بر اساس اصول قانون اساسى کشور دفاع کنند.
وى مذاکرات صورت گرفته در اين زمينه را با مسئولان شرکت راه آهن اسپانيا
تا کنون بىنتيجه خواند اما گفت که تلاشها براى متقاعدکردن آنان براى تن
دادن به خواست کارگران ادامه دارد.
از سوى ديگر، خانم "اليسا کاراسنيل" از مسئولين شرکت راه آهن اسپانيا به
خبرنگار ايرنا گفت که به اعتقاد ما، کارکنان خطوط آهن هم اکنون از شرايط
و مزاياى خوب و مناسبى برخوردارند و دليلى براى پذيرش خواسته آنان وجود
ندارد.
وى افزود : آنچه کارگران معترض مىخواهند زياده خواهى است و آنان نبايد
شرايط خود را با کارکنان بخشهاى ديگر راه آهن که شرايط کارى آن دشوارتر
است ، مقايسه کنند.
اين سخنگوى شرکت راه آهن اسپانيا، با اين حال گفت که مسئولان اين شرکت
به گفت وگوهاى خود بااعتصابکنندگان براى پايان دادن به اين شرايط ادامه
مىدهند.
وى در اين زمينه از عملکرد سنديکاى عمومى کارگران اسپانيا انتقاد کرد
و گفت که ما ترجيح مىدهيم به جاى سنديکا، بطور مستقيم با خود کارگران گفت
وگو کنيم .
در چنين شرايطى، کارگران معترض اعلام کرده اند به دليل عدم پيشرفت در
مذاکرات و دستيابى به خواسته هاى خود، به اين اعتصابات ظرف دو ماه آينده
نيز ادامه خواهند داد.
براساس برنامه اعتصابها، کارگران بخش راه آهن حومه مادريد قرار است ماه
جارى (دسامبر) به مدت ۸ روز شامل۳ روز کامل و۵ روز در ساعات پررفت و
آمد دست از کار بکشند.
آنان در ماه ژانويه (دى) نيز به مدت ۸ روز در ساعات پر رفت وآمد
مسافران ، دست به اعتصاب خواهند زد.
درحالى که اين اظهارات و برنامه ها، حکايت از بروز مشکلات بيشتر براى
مردم مادريد و حومه آن به ويژه در آستانه برگزارى جشنهاى سال نوى مسيحى
دارد، مسافران خطوط راه آهن بر لزوم دستيابى به يک راه حل در اين زمينه
اصرار مىورزند.

"ماريا فرانسيسکا فونس " يک کارمند اسپانيايى که ناچار است هر روز براى
رفتن از خانه اش در حومه مادريد به محل کار،از خطوط سرکانياس استفاده کند،
در اين باره گفت : شرکت راه آهن اسپانيا - موسوم به "رنفه "- دائما از بهبود
خدمات قطارها صحبت مىکند و سرعت ، قطارهاى سريع السير خود را به رخ مردم
مىکشد در حالى که ما حتى براى استفاده از قطارهاى شهرى روز به روز بيشتر
با مشکل مواجه مىشويم .
به عقيده وى، اين اعتصابها ضررى را متوجه شرکتهاى راه آهن نمىکند زيرا
مردم ناچار مىشوند براى رسيدن به محل کار خود از قطارهاى خطوط بين شهرى
که قيمت آن گرانتر است ، استفاده کنند.
به اين ترتيب، نارضايتى از وضعيت حقوق دريافتى و گرانى، اکنون به يک
معضل مشترک براى همه مردم اسپانيا تبديل شده است .
گرچه در اين کشور عضو اتحاديه اروپا، واحد پولى يورو جريان دارد اما
ميانگين درآمد کارگران و کارمندان در اسپانيا از متوسط ديگر کشورهاى عضو
پايين تر است .
اين درحالى است که بازار آزاد تجارت و کالا در ميان کشورهاى اروپايى
موجب شده است تا اسپانيا هرساله با افزايش چشمگيرى در نرخ کالاها، خدمات
و مسکن روبرو باشد، به گونه اى که بخش مسکن در اين کشور ظرف دو سال گذشته
۱۷ درصد رشد داشته است .
اين ناهماهنگىها، موجب شده است تا روزبه روز صداى کارگران و کارکنان
بخشهاى مختلف جامعه به اعتراض بلند شود و اعتصابها روبه فزونى داشته باشد.
اعتصاب گسترده چند هزار نفرى مکرر کارگران کشتىسازى ايسار که هر هفته
با خشونت ، درگيريهاى خيابانى و بستن جاده ها و خطوط آهن در نقاط مختلف
کشور همراه است ، نمونه اى ديگر از اينگونه اعتصابها است .
کارکنان بخش پارکومتر اسپانيا نيز طى۷ ماه گذشته در اعتراض به وضعيت
حقوقى خود اعتصابات و اعتراضاتى را سامان داده بودند که سرانجام ، منجر
به افزايش حقوق آنان شد.
بااين وجود، دامنه روزافزون اعتصابات حکايت از آن دارد که دولت
سوسياليست اسپانيا روزهاى دشوارى را پيش رو دارد.