 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاري كار ايران
ايلنا، گروه بينالملل: رهبران كشورهاي قدرتمند جهان، يك به يك قدرت را به ديگري واگذار ميكنند و از صحنه سياسي جهان خارج مي شود.
خبرگزاري فرانسه گزارش داد كه «گرهارد شرودر» صدراعظم سابق جمهوري فدرال آلمان نخستين رهبري بود كه با واگذاري قدرت خود به «آنگلا مركل» صدراعظم كنوني آلمان از ميان رهبران غرب كنار رفت. پس از او «سيلويو برلوسكوني» نخستوزير كنوني ايتاليا با شكست در انتخابات پارلماني 10ـ9 ماه آوريل، صحنه قدرت رم را به «رومانو پرودي» سپرد. «ژاك شيراك» رئيسجمهوري فرانسه نيز را ميتوان سومين رهبر اروپايي دانست كه با توجه به اعتصابهاي اخير در اين كشور به زودي از صحنه سياسي جهان خارج شود.
از سوي ديگر، «توني بلر» نخستوزير كنوني انگليس نيز با كاهش محبوبيت خود روبهرو است و بسياري معتقدند كه وي هرچه زودتر بايد قدرت را به «گردون براون» وزير خزانهداراي و همسايه خود در شماره 11 داونينگ استريت بسپارد تا با رفتن وي، حزب كارگر فرصت بازسازي سياسي خود را داشته باشد. بنابراين ميتوان توني بلر را نيز جزو رهبران اروپايي دانست كه به زودي از جمع سران اروپاي كنار ميرود، ولي «ولاديمير پوتين» رئيسجمهوري روسيه زودتر از بلر از جمع سران غرب خارج ميشود.
تحليلگران سياسي بر اين باورند كه حمايت روسيه از برنامههاي هستهاي ايران و مخالفت وي با «جورج بوش» رئيسجمهوري آمريكا يكي از دلايل اصلي سقوط وي از قدرت است. همچنين دعوت وي از جنبش حماس كه در انتخابات پارلماني فلسطين پيروز شد، براي مذاكره با مقامات كرملين، هرچند پوتين شخصا در اين مذاكرات شركت نكرد، يكي ديگر از دلايلي است كه وي به زودي از قدرت كنار ميرود.
«سرگئي لاوروف» وزير امور خارجه روسيه بارها از سياستهاي سران غرب مبني بر قطع ارسال كمكهاي مالي به دولت فلسطين انتقادكرد و اين مسئله، روسيه را مقابل آمريكا قرار داده است.
بهرغم تمامي اين دلايل، پوتين به خوبي ميداند كه چگونه نقش خود را براي حفظ دولتهاي غربي ايفا كند. وي سال جاري ميلادي را با بازي انرژي آغاز كرد و تلاش كرد به رهبران اروپايي نشان دهد كه چه مقدار نيازمند انرژي روسيه هستند ولي رهبران جديد غرب مانند مركل، پرودي، نيكولا ساركوزي به عنوان جانشين احتمالي ژاك شيراك و يا گردون براون رهبر آينده حزب كارگر كه در صورت پيروزي اين حزب در انتخابات پارلماني نخستوزيري انگليس را بر عهده خواهد گرفت، نگران مسئله انرژي نخواهند بود.
پوتين بارها سعي كرده است كه از انرژي به عنوان يك اهرم استفاده كند و رهبران غرب را بترساند ولي رهبران آينده اروپا جايگزيني سوختي ديگري را خواهند يافت.
برخي از تحليلگران معتقدند كه رياست گروه (G8) يك تمرين ساده براي پوتين محسوب ميشود تا شايد رئيسجمهوري روسيه سياستهاي خود را تغير دهد ولي حتي اگر پوتين با چرخشي خود را به اين رهبران نزديكتر كند، بازهم بايد پس از شرودر، برلوسكوني و شيراك با صحنه سياسي جهان حتي به صورت موقت خداحافظي كند.
رئيس مجلس دوما روسيه براي پايان دادن به شايعه مجددا كسب مقام رياستجمهوري توسط ولاديمير پوتين، چندي پيش اعلام كرد كه براساس قانون اساسي روسيه هر رئيسجمهوري تنها ميتواند دو دوره متوالي اداره كشور را بر عهده داشته باشد و اين مجلس به تغيير قانوني اساسي به منظور اجازه به پوتين براي شركت در دور سوم رياستجمهوري رأي نميدهد. وي گفت: «حزب متحد حامي كرملين، از قدرتش در دوما براي جلوگيري از تغييراتي در قانون اساسي استفاده ميكند.
»
جورج دبليو بوش رئيسجمهوري آمريكا كه با انتخابات رياستجمهوري سال 2008 ميلادي روبهرو است نيز به دليل قانون اساسي اين كشور كه به رئيسجمهوري اجازه نميدهد كه براي بار سوم در انتخابات شركت كند، مجبور است تا سه سال ديگر از صحنه سياسي جهان خارج شود. بوش در صورتي كه توني بلر، يكي از اصليترين متحدانش، همچنان بر مقام خود پافشاري كند و بر قدرت باقي بماند، قبل از بلر از فهرست رهبران قدرتمند غرب حذف ميشود.
بنابراين گزارش، حضور زنان در انتخاباتهاي پارلماني و رياستجمهوري مانند به پيروزي رسيدن مركل در انتخابات آلمان، نشانگر اين امر است كه جهان در حال تغييرات اساسي است. «هيلاري كلينتون» همسر «بيل كلينتون» رئيسجمهوري سابق آمريكا اكنون شانس زيادي براي كسب سمت رياستجمهوري ايالاتمتحدهآمريكا را داراست. همچنين پيشتازي «سژولن رويال» معاون حزب سوسياليست فرانسه از ديگر رقباي خود مانند «ژان ماري لوپن» رهبر راستگراي جبهه ملي و «نيكولا ساركوزي» وزير كشور كنوني فرانسه و تمايل مردم اين كشور براي رياست يك زن بر كشورشان، نشانگر اين است كه جهان با جريانات جديدي سياسي روبهرو است كه اكنون غيرقابل پيشبيني است.
