در پى حملات موشكى اسرائيل به روستاى قانا كه ۵۶ كشته برجاى گذارد، حال اين كشور يك آتشبس ۴۸ ساعته را اعلام داشته است؛ تا غيرنظاميان فرصت خروج از اين منطقه را بيابند. ولى حملات اسرائيل به مواضع حزبالله لبنان ادامه خواهند يافت. تفسيرى از پتر فيليپ
تصاوير مرگ جملگى به يكديگر شباهت دارند: اعضاى يك خانوادهى فلسطينى كه در ساحل غزه قربانى انفجار خمپارهها شدهاند؛ ناظران سازمان ملل در اثر تركش بمب به خاك افتادهاند؛ و حال زنان و كودكانى كه در يك روستاى واقع در جنوب لبنان زير آوار خانهاى مدفون گشتهاند، كه در آن پناه گرفته بودند. و هر بار با يك بيانيهى سريع اسرائيلىها مواجه مىشويم كه تأسف خود را از قربانىشدن بيگناهان ابراز داشتهاند.
مىگويند، واقعهى قانا بايد مورد تحقيق قرار گيرد آنگونه كه ديگر وقايع را مورد تحقيق قرار دادند. و هربار نتيجهى اين تحقيقات رضايتبخش نيست. اين بار گفته مىشود كه حزبالله حمله به قانا را تحريك كرده بود، زيرا كه از قانا موشكهايى را به سوى اسرائيل شليك كرده است.
اين درست است كه حزبالله همانند ديگر گروههاى شبهنظامى ديگر مناطق ابايى ندارد از اينكه از انسانها براى خود سپرى بسازد و خود را در پس آن پنهان كند، ولى آيا اين بدان معناست كه اسرائيل نيز بايد با آگاهى از اين امر تعهد خود در قبال مردم غيرنظامى را ناديده گيرد؟ بر اساس حقوق ملل، طرفين سهيم در جنگ بايد نسبت به غيرنظاميان بيگناه كه سهمى در اين جنگ ندارند، جانب رعايت را نگاه داشت.
دوم اينكه: اسرائيل قصد دارد با حملات خود امنيت را براى شهروندان خود تأمين و تضمين كند. ولى آيا اين كشور مىتواند و يا اجازه دارد امنيت شهروندان خود را با حملهى كور به شهروندان غيرنظامى طرف مقابل تضمين كند؟
نداى اعتراضات در اسرائيل نيز بلند مىشود كه مىگويند: در اسرائيل توجهات تنها متوجه رنجى است كه مردم اسرائيل مىبرند، و درد و رنجى كه به مردم طرف مقابل تحميل مىشود، توجهى نيست. در سطح جهانى مىگويند: واكنش سرسختانهى اسرائيل نسبت درستى ندارد به عملكرد طرف مقابل و اسرائيل مردم يك كشور را براى اعمال يك گروه افراطى مجازات مىكند.
طبيعى است كه در خارج از مرزهاى خاورميانه كشورها حاضرند حق دفاع از خود اسرائيل را به رسميت بشناسند. بويژه آلمان نيز اين حق را برسميت مىشناسد. ولى عمل لجامگسيختهى اسرائيل عليه غيرنظاميان و نابودى زيرساختهاى لبنان طى روزهاى گذشته بر اين تفاهم با اسرائيل خلل وارد آورده است.
به نظر مىآيد جهان دچار استيصال است: ديگر كشورها شهروندان خود را از اين منطقه خارج كرده و حاضر به كمكهاى بشردوستانهاند. ولى براى اين خونريزى پايانى نيست و تنها از استقرار يك سپاه بينالمللى سخن مىرود. و همبستگى واشنگتن با اهداف جنگى اسرائيل مانع از يك قطعنامهى سازمان ملل براى آتشبس فورى است. ولى تاريخ نشان داده كه با بمبارانها و يورش تانكها نمىتوان به اين اهداف جنگى دست يافت.
اسرائيل در جنگ با حزبالله به وضوح مضرات يك مناقشهى ”ناقرينه” را تجربه مىكند كه اين جنگ با خود به همراه آورده است.
اسرائيل نخواهد توانست پيروزى در اين جنگ را از آن خود كند. در اين جنگ هيچ طرفى پيروز نخواهد بود و همه بازندهاند و هم الآن نيز بازندهاند. بنابراين بايد هر چه سريعتر به اين جنگ پايان داد، زيرا كه به سود همگان است.