ضرب الاجل۴روزه بازپرس پرونده استاديوم آزادى، ايران

• اين فرصت در حالى از سوى مقامات قضايى در اختيار هيأت كارشناسى قرار داده شده است كه قرار بود ديروز - يكشنبه ۱۴ فروردين ماه - اين گزارش آماده و در دستور كار قضايى قرار گيرد

كارشناسان رسمى دادگسترى مأموريت يافتند تا روز پنجشنبه گزارش خود را ارائه دهند
گروه حوادث: كارشناسان رسمى دادگسترى در ضرب الاجلى چهار روزه مأموريت يافتند گزارش تخصصى خود براى علت يابى حادثه استاديوم آزادى را به بازپرس ويژه اين پرونده ارائه دهند.
اين فرصت در حالى از سوى مقامات قضايى در اختيار هيأت كارشناسى قرار داده شده است كه قرار بود ديروز - يكشنبه ۱۴ فروردين ماه - اين گزارش آماده و در دستور كار قضايى قرار گيرد.

يك مقام آگاه قضايى با تأكيد بر اينكه از كارشناسان دادگسترى خواسته شده است در تهيه گزارش دقت و سرعت زيادى داشته باشند اعلام كرد كه جز طرح شكايت برخى از خانواده قربانيان حادثه مرگبار استاديوم آزادى كه ۷ تن هستند هيچ مدركى در پرونده اين حادثه وجود ندارد.
وى در حالى بيان مى كند تحقيقات اوليه نشانگر اين است علت اصلى حادثه استاديوم آزادى ازدحام بيش از حد جمعيت و عجله آنان در خروج از استاديوم بوده است و تخلفى از مسؤولان هنوز گزارش نشده است كه شاهدان بسيارى عدم مديريت در تخليه استاديوم و برخورد ضربتى را عاملى براى فشار بيش از حد در خروج تماشاچيان از درهاى غير استاندارد استاديوم دانسته اند.
از سوى ديگر هنوز مشخص نشده است با دستور كدام مسؤولى در هاى اصلى ورزشگاه آزادى به روى تماشاچيان ايرانى بسته شده است وتنها تماشاچيان ژاپنى كه تعداد كمى زن نيز همراهشان بود بدون برخورد با مانعى استاديوم را ترك كرده اند و تماشاچيان ايرانى به زور به يك در غير استاندارد كه به سمت پيست دوچرخه سوارى باز مى شد هدايت شده اند.
در ادعاهاى شاهدان بسته شدن درهاى اصلى استاديوم تا دقيقه ۹۳ بازى و عدم اجازه خروج به تماشاچيان قبل از اتمام بازى كه در بازى هاى گذشته حتى با حضور ۱۲۰ هزار تماشاگر سابقه نداشت مطرح مى شود. برخورد ضربتى پليس براى ممانعت از حركت تماشاچيان به سمت درهاى اصلى و نزديك شدن به تماشاچيان ژاپنى و پاشيده شدن آب با فشار از سوى خودروى آتش نشانى كه همسو باعملكرد مأموران پليس بود از ديگر دلايل بروز حادثه در ادعاى شاهدان است.
سيد رحيم سيدهاشمى، جوان ۱۹ ساله اى است كه به همراه ۲۵ تن از دوستانش به استاديوم آزادى رفته بود، يكى از قربانيانى است كه زير دست و پاى تماشاچيان وحشتزده گرفتار شده و جان باخت.
برادر ۱۳ ساله وى كه شاهد حادثه بود گفت: «وقتى خواستيم به سمت در اصلى برويم هنوز جمعيت وحشتزده نشده بود و آرام قدم مى زديم اما درهاى اصلى به روى ما بسته شد و مأموران از جمعيت خواستند به سمت ديگر استاديوم حركت كنند، وقتى هجوم جمعيت بيشتر شد پليس با مردم برخورد كرد و مأموران آتش نشانى آب به سمت تماشاچيان پاشيدند، از اين لحظه به بعد نظم حركتى به هم خورد و هركسى سعى داشت زودتر از ديگرى فرار كند، مسير حركتمان به سمت يك در كوچك و بسته تغيير كرد. فشار بيش از اندازه بود فريادهاى «خفه شدم، خفه شدم يا بچه ام مرد تورا به خدا كنار برويد» بين جمعيت شنيده مى شد، من همراه برادرانم بودم كه «رحيم» با ديدن پيرمردى كه روى زمين افتاده بود والتماس مى كرد به سمت او رفت، «رحيم» قوى هيكل بود ديدم كه دست پير مرد را گرفت ديگر نفهميدم چه شد او و «پيرمرد» زير دست و پا ماندند و باز تصور نمى كردم «رحيم» كشته شده باشد. من خودم را به شانه هاى مرد قوى هيكلى چسباندم و از در كوچكى كه شكسته شده بود خارج شدم.
تا ساعت ۱۲ شب همراه بچه محل هايمان كه همگى با يك سرويس دربستى به استاديوم رفته بوديم به جست وجوى «رحيم» پرداختيم اما هيچ خبرى نبود تا اينكه ساعت ۳ نيمه شب جسد او را در بيمارستان فياض بخش پيدا كرديم، شلوارش كاملاً خيس بود و پارگى داشت، پيراهنش خشك بود و به جز ردپاهايى كه روى پشت او وجود داشت جاى رنگ نرده يا چارچوب در به صورت سفيد رنگ روى پيراهنش ديده مى شد.»
برادر ديگر اين قربانى نيز مى گويد: «هميشه از دقايق ۸۰ بازى عده اى استاديوم را ترك مى كردند اما در اين مسابقه درهاى خروج تا پايان بازى و تا دقيقه ۹۳ بسته بود و چند بارى كه خواستيم از آنجا خارج شويم نتوانستيم در حاليكه اگر تخليه استاديوم از آن دقايق شروع مى شد احتمال وقوع چنين حادثه اى بسيار كم بود، همه ازدحام جمعيت را بهانه مى كنند در حالى كه در استاديوم آزادى شاهد برگزارى بازى هايى با ۱۲۰ هزار نفر تماشاچى بوديم و كسى در خروج از استاديوم كشته نشد.»
خردسال ترين قربانى حادثه تلخ استاديوم آزادى، ۱۲ سال بيشتر نداشت، او كه «محمدجعفرى» نام دارد براى نخستين بار به ورزشگاه رفته بود و بعد از حادثه تا روز ۱۳ فروردين ماه با مرگ دست و پنجه نرم كرد تا اينكه جان باخت.

برادر بزرگتر اين قربانى كه قبل از مرگ «محمد» از كما، خارج شد و دامادشان كه در اين حادثه دست و پايش شكسته است شاهدان حادثه بوده اند.
«حامد» برادر قربانى در اين خصوص مى گويد: ما در پايان بازى وقتى درحال خارج شدن از استاديوم بوديم به خاطر بسته بودن درها مجبور شديم از در كوچكى كه باز بود بيرون بياييم. من توانستم از آن در خارج شوم. دست «محمد» در دستانم بود هرچه تلاش كردم اورا نتوانستم بيرون بكشم بخاطر همين به داخل برگشتم و خودم نيز روى زمين افتادم، باور كنيد فقط ضجه مى زديم و پاچه هاى شلوار كسانى را كه ما را لگد مال مى كردند مى گرفتيم تا اينكه خلوت شد و ما نيمه جان به بيمارستان منتقل شديم.»
بنابه گزارش خبرنگار ما اكثر خانواده هاى كشته شدگان حادثه استاديوم آزادى هنوز نمى دانند بايستى به كدام دادسرا مراجعه كنند و با وجود گذشت ۹ روز از مرگ عزيزانشان هنوز در برابر بازپرس پرونده در دادسراى ناحيه ۱۹ تهران حاضر نشده اند و تحت تحقيق قرار نگرفته اند.