جان ارژنگ داوودی در مخاطره جدی است، کميته دانشجويی گزارشگران حقوق بشر

ارژنگ داوودی،زندانی سياسی،که شصتمين روز اعتصاب غذای خود را پشت سرمی گذارد، دارای شرايط خطرناک جسمانی است و بيم آن می رود که بی توجهی مسئولان زندان نسبت به وضعيت او، موجب خطرات جدی برای جان وی شود.
نازنين داوودی،همسر اين زندانی، که امروز پس از يک ماه موفق به ملاقات با او شد، با وخيم دانستن وضعيت جسمانی همسرش می گويد که يک لحظه غفلت نسبت به وضعيت همسرم می تواند موجب مرگ وی شود.
نازنين داوودی می گويد:" همسرم را با ويلچر به سالن ملاقات آوردند، درحالی که به سختی قادر به حرف زدن بود."

با وجود شرايط جسمانی خطرناک ارژنگ داوودی در زندان، تاکنون هيچگونه واکنشی از سوی دستگاه قضايی و مسئولان زندان نسبت به شرايط او صورت نگرفته است، اين درحالی است که پرونده مرگ مشکوک اکبر محمدی زندانی کوی دانشگاه که در دهمين روز اعتصاب غذايش در زندان اوين، جان باخت، همچنان در دادسرای عمومی تهران، مفتوح است. سازمان زندان ها دليل مرگ اکبر محمدی را"سکته قلبی" اعلام کرد و خبر مربوط به اعتصاب غذای او را رد نمود.
عمل "اعتصاب غذا" اگر چه از آن رو که به سلامتی فرد آسيب می رساند، امری خلاف حقوق بشرمحسوب شده و افراد از ان منع می شوند، با اين حال زندانيان سياسی در ايران، در اعتراض به شرايط نگهداری و وضعيت پرونده های خود ، از اين ابزار استفاده می کنند.
ارژنگ داوودی که از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهامات:
- تشکيل و اداره جنبش آزادی ايرانيان... به منظور براندازی ...
-نوشتن و انتشار مانيفست جمهوری سکولار ... به منظور تشويش اذهان عمومی ...
-سازماندهی محکومان و فعالان سياسی ... به منظور تداوم مبارزه عليه حکومت ...
- تهيه فيلم مستند ايران ممنوع (Forbidden Iran) به منظور سياه نمائی چهره حکومت
به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شده است، هم اکنون پنجمين سال حبس خود را پشت سر می گذارد. او در طی اين مدت ۵ بار به زندان های مختلف ( اوين، رجايی شهر، بندرعباس)انتقال يافت و در آخرين مورد نيز پس از گذشت ۱۰ روز از آغاز اعتصاب غذايش، از زندان اوين به زندان رجايی شهر منتقل شد. او در نامه ای که چندی پيش منتشر کرد دلايل اعتصاب غذای خود را اينطور عنوان می کند.
۱. به مدت چهارسال امتناع از تحويل يک نسخه از کيفرخواست ۳۶ صفحه ای صادره از سوی شعبه ۱۲ بيدادرسی انقلاب به رياست بازپرس سيد محمود طباطبايی نژاد و يک نسخه از دادنامه هفت و نيم صفحه ای شعبه ۲۶ بيدادگاه انقلاب به شماره "د ط/۷۲/۸۳" به رياست قاضی امنيتی حسن حداد .
۲- عدم امکان معالجه خونريزی لثه های بنده ناشی از ضربات وارده به دهان و دندان تحت شکنجه در سال ۸۲
۳- صدور حکم نفی بلد ، تبعيد به زندان بندرعباس که بر اساس قوانين، در صلاحيت شعبه ۲۶ بيدادگاه نبوده است.
۴- انحلال مجتمع آموزشی و فرهنگی پرتو حکمت و مصادره ملک موصوف به مدرسه پس از ۲۳ سال سکونت مستمر وبلامعارض .
۵-عدم رعايت مقررات مندرج در آئين نامه اجرايی سازمان زندانها و تضييع کامل حقوق زندانيان سياسی
۶- امحای مغرضانه بخشی از اسناد ضبط شده توسط نيروهای امنيتی و اطلاعاتی و عدم استرداد موبايل ، اتومبيل ، کامپيوتر ، لب تاپ ، وجه نقد و نيز ساير اسناد نامعتبر به پرونده از قبيل سند مالکيت ، وکالت نامه ، صلح نامه ، نامه ها و عکسهای خانوادگی ، مدارک تحصيلی ، شناسايی ، دستنوشته ها ، شعر ، مقاله و... غارت حتی قالی ها ، رخت ، لباس ، يخچال تلويزيون ، وسايل خانه و آشپزخانه از قبيل بشقاب و قاشق و چنگال .

کميته دانشجويی گزارشگران حقوق بشر با ابراز نگرانی شديد نسبت به سلامتی ارژنگ داوودی،خواهان رسيدگی مسئولان قضايی و سازمان زندان ها نسبت به وضعيت وخيم اين زندانی می باشد. بديهی است از انجا که مسئوليت جان و سلامتی زندانی در دوران اسارت ، بر عهده ی مسئولان زندان است، در صورت بروز هرگونه اتفاقی برای اين زندانی سياسی، مسئوليت مستقيم آن با دستگاه قضايی و سازمان زندان ها خواهد بود.