باتوجه به این که تایید می‌کنید در کشور بیکاری و رکود قابل توجهی وجود دارد چرا در این درس نمره قبولی به دولت می‌دهید؟!
به دو دلیل. بخشی به دلیل همان مسئله تورم و ثابت نگه داشتن نرخ ارز است که دولت توانسته تا حدودی موفق باشد. اما در خصوص رکود و بیکاری باید گفت که منشاء هر دوی اینها عدم سرمایه‌گذاری است، یعنی دولت نتوانسته است سرمایه‌گذاری کند. هم بیکاری در گروی سرمایه‌گذاری است و هم رکود، اما دولت یازدهم نتوانسته سرمایه‌گذاری کند، به دلیل اینکه پول نداشته است و پول‌ها در جای دیگری هزینه شده است و متاسفانه برای سرمایه‌گذاری هزینه نشده است. البته همین جا هم تا حدودی دولت را مقصر نمی‌دانم زیرا موارد دیگری که درآمدهای ما خرج شده، دولت نفوذ و کنترل زیادی نداشته که بتواند جلویش را بگیرد.

نمونه این درآمدهای خرج‌شده نامناسب چیست؟
به عنوان مثال پرداخت یارانه واقعا کمر هر دولتی را خرد می‌کند. با وجود این دولت نمی‌تواند و این توان را ندارد که تکلیف یارانه را مشخص کند و همچنان این یارانه خون اقتصادی کشور را می‌مکد. پرداخت یارانه تصمیم غلط و پوپولیستی بود که در زمان اصولگرایان و دولت احمدی‌نژاد گرفته شد و متاسفانه برای اقتصاد کشور یک فاجعه بود. بنابراین بخشی به دلیل موفقیت‌های دولت در زمینه تورم و ثابت نگه داشتن نرخ ارز و بخشی هم به این خاطر که عنان اقتصادی کاملا در دست دولت نیست و قدرت‌های نیرومند دیگری هستند که برای اقتصاد تصمیم‌گیری می‌کنند نمی‌توان دولت را مقصر دانست و همه تقصیرها را گردن دولت یازدهم انداخت. بنابراین به آن نمره متوسط رو به پایین داده و در بخش اقتصاد هم دولت روحانی را قبول می‌کنم.

طبق صحبت‌‌های شما مواردی وجود دارد که دولت در زمینه اقتصادی قدرت لازم را برای مقابله با آنها ندارد، پس چرا به دولت در بخش اقتصاد نمره بالایی نمی‌دهید؟
زیرا انتظار ما از دولت روحانی این است که مشکلات و مسائل را با مردم در میان می‌گذاشتند. در برنامه‌های تلویزیونی به جای تعارف و تملق، این مناسبات را کنار گذاشته و واقعیت‌های اقتصادی را به مردم بگویند. بگویند که پرداخت رایانه چه دماری از روزگار اقتصاد ایران درآورده است. بگویند هزینه‌هایی که صرف امور نظامی و غیره می‌شود چقدر است و برای سرمایه‌گذاری چقدر هزینه می‌شود. دولت باید این مسائل را به مردم بگوید و به همین خاطر که این مسائل گفته نشده، ‌نمی‌توان به دولت نمره بالایی در این زمینه داد.

سومین بخش کارنامه دولت که به آن اشاره کردید چیست؟
بحث بعدی توسعه سیاسی و حقوق شهروندی است که متاسفانه مجبورم دولت یازدهم را در این درس رد کنم و نمره قبولی به آن نمی‌دهم. دولت روحانی در خصوص مسئله رفع حصر هیچ اقدامی نکرده است، درباره آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان سیاسی نیز هیچ اقدامی نکرده است. در واقع دولت در زمینه حقوق شهروندی و آزادی‌های مدنی به‌جز یکسری شعار و سرگرمی با منشور حقوق شهروندی واقعا هیچ کار دیگری نکرده است. در اینجا هم آنقدر منصف هستم که بدانم نه حصر دست روحانی است، نه آزادی زندانیان سیاسی و نه آزادی مطبوعات. این موضوعات قابل درک است، اما باز هم به همان مسئله‌ای که مشابه آن در بخش اقتصادی وجود داشت برمی‌خوریم. انتظار ما از روحانی این بود که این مسائل را مطرح کند. روحانی نمی‌توانست حصر را بردارد اما می‌توانست در طول این سه سال و نیم، یک بار به موضوع اشاره کند و درباره آن صحبت کند. اینها موضوعاتی است که روحانی باید به آنها اشاره می‌کرد. حداقل یک بار می‌توانست اشارات این چنینی داشته باشد. به همین خاطر است که نمی‌توانم خودم را به هیچ وجه قانع کنم که به دولت روحانی در این درس هم نمره قبولی بدهم. نمره روحانی در این درس تک شده است.

با توجه به این سه بخش در کارنامه دولت روحانی، در مجموع عملکرد دولت یازدهم را چطور ارزیابی می‌کنید؟
با این نمره تک در حقوق شهروندی و جامعه مدنی، با نمره‌های متوسط در اقتصاد و با نمره بالایی که در سیاست خارجی به دولت روحانی دادم، معدل او در حقیقت نمره قبولی می‌گیرد. بنابراین از نظر من با تمام توان باید از روحانی و دولتش حمایت کرد تا بتواند برای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری هم رای جدی بیاورد.