امروز دیگر از نظر هر شهروند نسبتا آگاهی روشن شده است گره بحران خاور میانه و یکی از مشکلات و دلنگرانی های عمده جهانی مشکل فلستین و اسرائیل است. این نکته نیز به اندازه کافی برای هر انسان نگران صلحی روشن شده است که برسمیت شناختن اسرائیل از جنبه های دیگر که بگذریم امری متمدنانه است و طفره رفتن از آن به معنای باور نداشتن به قواعد دیپلماسی جهانی به عنوان تنها ظرف مناسبات متمدنانه در سطح بین المللی است.
و این بدرستی با منافع مردم زجر کشیده فلستین که قربانیان اصلی تند روی از چند سویند نیز منطبق است. تردید ندارد اگر صدام اسرائیل را برسمیت شناخته بود فاجعه عراق بوقوع نمی پیوست. منظور مسلما توجیه یا تقلیل اهمیت فاجعه تجاوز آمریکا به عراق نیست . منظور تنها تعمیق ریشه یابی فجایعی است که در یکی دو دهه ی اخیر در منطقه رخ داده است.
با برسرِکار آمدن ترامپ بار دیگر پس از دوران جورج بوش پسر، نگرانی جنگ در منطقه که هم اکنون نیز خاموش نشده است در خطر جدی گسترش جدیدی است و در این میان جناح جنگ طلب در آمریکا که پس از اینترمتسویِ دورانِ اوباما دگر باره سکاندار سیاست این کشور بزرگ و نیرومند شده است با تکیه به ماجراجویی های پوپولیستی و فریب کارانه ی حاکمیت مشترک پاسداران و ولی فقیه ( میلیتاریسم دینی ) در پی آشوب های جدیدی در منطقه بر آمده اند. فضای تحریک آمیزی که طرفین بوجود آورده اند یادآور دوران تدارک تبلیغاتی حمله به عراق در دوران بوش پسر است.
در ایران شعارهای ابلهانه و تحریک کننده مرگ بر اسرائیل و آمریکا در حضور ولی فقیهِ مست از نادانی و مسئولیت ناشناسی که تهی از ترس و تزلزل رژیم هم نیستند همرا با ترقه بازی های بالستیکی برای به اصطلاح تهدید آمریکا و اسرائیل برای هموار ساختن استراتژی جنگ طلبان در آمریکا پژواک کره شمالی آسایی یافته اند.
از نظر مردم ایران و روشنفکران ایرانی بخاطر جلوگیری از فاجعه ای بشری در ایران باید ضمن محکوم کردن مقاصد جنگ طلبانه در هیئت حاکمه در آمریکا مسئولیت اصلی هر فاجعه یا خسران غیر قابل جبرانی از نظر منافع ملی ایرانیان مستقیما به عهده ی میلیتاریسم دینی حاکم و استیلا یافته بر جامعه ی ایران ، همچنانکه در واقعیت هست، اعلام شود.
نفرت پراکنی به "شیطان اکبر "، اطوار (اطفارِ) جدید ولی فقیه، این "برادر زاده حقیرِ" پیشوا (عمو)ی به اصطلاح (بزرگ) و اداهای کیم ایل سونگی او علیه به اصطلاح ببرِ" کاغذیِ " آمریکا مسئولیت جنگ یا هر خسارت و خسرانی که به ایران وارد شود را عملا به عهده گرفته است.
روشنفکران و نیروهای مسئول طبیعتا هشیارند که حمله به آمریکا یا به ترامپ بسیار حساس است و نباید به گونه ای باشد که ریشه تحریکاتت داخلی بوسیله میلیتاریسم دینی را کمرنگ کند و ناخواسته سبب تشویق و تجرّیِ آن شود.
بِرَغم اینکه به باور من قصد ترامپ ابتدائا جنگ با ایران نیست اما نائره ی جنگ می تواند بر اثر تحریکات و ماجراجوئی هائی در بگیرد و اوضاع را دفعتا غیرقابل کنترل کند. یا دستکم کسی که مسئولانه به صلح و به فاجعه ی جنگ می اندیشد باید چنین فکر کند.
ن . کاخساز
