فرارو- هفته گذشته جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تدوین یک طرح دوفوریتی به عنوان تأمین امنیت برگزاری مراسم رسمی، عرفی و معمولی مجازات، برای برهم زنندگان اینگونه مراسم مجازاتی را تعیین کردند. اما این طرح با واکنش‌های بسیاری مواجه شد و حواشی زیادی به همراه داشت. تا حدی که برخی از امضا کندگان این طرح اعلام کردند که متن آن تغییر کرده و به نوعی جعل شده است.
به گزارش فرارو، اواسط هفته گذشته بود که در صحن مجلس شورای اسلامی طرح دوفوریتی مطرح شد که به نوعی به دنبال برخورد با خودسرها بود که مراسم‌های سخنرانی را برهم می زنند. در این طرح آمده بود که هر کسی با هر اقدامی اعم از طرح سوال و یا غیر آن در مراسم سخنرانی اعم از مراسم رسمی یا مراسمی که عرفاً بدون مجوز تشکیل می‌شود موجبات توقف یا جلب توجه به خود و یا تشنج شود به حبس از ۶ ماه تا دو سال محکوم شود و نیروی انتظامی موظف است فوری فرد یا افراد را بازداشت و تا تحویل به مقامات قضایی نگهداری کند. همچنین در این طرح آمده بود که مسئولان در هر مقام از اداری، اجرایی، نظامی، انتظامی، سیاسی و غیر آن باید امنیت جلسات مذکور را تأمین و از هر اقدامی که موجب اخلال و توقف و تعطیل جلسات شود جلوگیری نمایند و در صورت تعلل حسب مورد به انفصال موقت یا دائم از خدمات دولتی محکوم می‌شوند و قوه قضائیه موظف است بدون تشریفات رسیدگی در کمتر از یک ماه حکم لازم را صادر و اعلام کند.
بعد از این اتفاق موج بزرگی از واکنش‌ها به سمت فراکسیون امید سرازیر شد و اصلاح طلبان را متهم به جلوگیری از آزادی بیان کردند. منتقدان اصولگرا تاکید داشتند که این طرح زائیده تفکرات اصلاح طلبی است و از فراکسیون امید خارج شده است. بنا براین فرصت را غنیمت شمرده بر اصلاح طلبان تاختند. تا حدی که روزنامه کیهان و وطن امروز و سایت‌هایی مثل رجانیوز مدافع آزادی بیان شدند و تاکید کردند این طرح مانع از آزادی بیان می شود.
البته این شلوغ کاری رسانه‌های اصولگرا هم بی جواب نماند و محمد جواد فتحی، عضو فراکسیون امید درباره این حملات گفت: چطور می‌شود که این‌ها نتوانستند این تناقض را با خود حل کنند. وقتی ما از اصل آزادی اجتماعات مشروع و قانونی دفاع می‌کنیم، این اجتماعات آزاد برای بیان ایده‌ها و آزادی بیان است و این طنز تلخی برای تاریخ است که روزنامه کیهان ادعای حمایت از آزادی بیان کند و جناح مقابل خود یعنی اصلاح‌طلبان را در مقام نفی آزادی بیان و ترس از سوال مردم نشان دهد. فتحی تصریح کرد: این موضوع آنقدر برای مردم ما بدیهی و روشن است که امثال روزنامه کیهان با ایجاد شبهه نمی‌توانند اذهان مردم را نسبت به شعار اصلاح‌طلبی که دانستن و سوال کردن از حاکمیت را حق مردم می‌داند، منحرف کنند.
عضو فراکسیون امید مجلس دهم یادآور شد: جریان اصلاح‌طلبی در این کشور همیشه از سوال مردم از حاکمیت و دولت چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب و از آزادی بیان و آزادی اجتماعات حمایت کرده و برای آن هزینه پرداخته است. مردم می‌فهمند هر کس تا چه میزان وفادار به آزادی بیان و تشکیل اجتماعات آزاد است.
با اینحال البته در شبکه‌های اجتماعی هم نسبت به این طرح کاربران واکنش های زیادی نشان دادند. به عنوان مثال طرفداران رئیس دولت های نهم و دهم از آب گل‌آلود ماهی گرفتند و به این طرح واکنش نشان دادند و نوشتند:« جا داره یادی کنیم از رئیس جمهوری که توی مراسم سخنرانیش، عکسشو آتش می زدند. حالا نمیشه تو مراسم سخنرانی سوال کرد» یا مخالفان دولت نوشتند «میذاشتید دوماه از منشور‌حقوق‌شهروندی بگذره بعد منشور خفقان شهروندان رو کلید می زد» یا نوشتند«بابت سوال در سخنرانی ما زندانشان کنید؛ اما بابت ماه‌ها آشوب در کشور و همچنان طلبکار بودن، بیایید آشتی کنیم.» در این میان نکاه قابل توجه این بود که تمامی این واکنش‌ها با هشتک‌های فراکسیون امید و عارف منتشر شده بود.
این در حالی بود که بنا بر گفته محمود صادقی، فراکسیون امید و محمدرضا عارف در طرح این مسئله دخیل نبودند. صادقی درباره این طرح گفت: «پاسخگویی در این رابطه برعهده عزت‌الله یوسفیان‌ملا طراح این طرح است، چرا که متن اولیه که به ما نشان دادند با آنچه چاپ و توزیع شده، متفاوت است و این درحالی است که این طرح از ابتدا تا انتها توسط خود آقای یوسفیان‌ملا پیش برده شد و ما این متن را ندیده بودیم و یوسفیان‌ملا شخصاً از تعدادی از نمایندگان ازجمله آقایان نوروزی، لاهوتی، خجسته و تعدادی دیگر از نمایندگان اصولگرای خارج از فراکسیون امید امضاء گرفته و این طرح هرگز در فراکسیون امید مطرح نشده است.» صادقی در ادامه صحبت های خود به نکته مهمی اشاره می کند آن این است که متن طرح تغییر کرده است. او می گوید:« در ابتدا تاکید شده بود که قرار است با نیروهای خودسری که مراسم رسمی را برهم زده و متشنج می‌کنند، برخورد شود اما در ادامه طرح به شکل دیگری درآمد.»
متن طرح تغییر کرد؛ این جمله ای بود که علاوه بر صادقی، پیش‌تر محمد جواد فتحی هم به آن اشاره کرده بود. این عضو هیات رئیسه کمیته حقوقی فراکسیون امید قبل از محمود صادقی اعلام کرده بود که متن طرح بعد از امضا تغییر کرده است. جالب این است که تغییر متن در مجلس چه در نامه‌ها و چه در طرح‌ها یک مسئله رایج است که در این دوره نخستین بار اتفاق افتاده است اما در دوره های قبل بارها و بارها شاهد چنین اقداماتی بوده‌ایم.
به عنوان مثال اردیبهشت سال ۹۲ در دوران فعالیت مجلس نهم بر روی رسانه‌ها خبری مبنی بر ارائه طرح سه فوریتی توقف مذاکرات هسته‌ای با بیش از ۶۰ امضا به هیأت رئیسه مجلس منتشر شد، پس از این موضوع تعدادی از نمایندگان مجلس که از امضا کنندگان این طرح نیز بودند، با رد اقدامات طراحان در ارائه طرحی در قابل سه فوریت به هیأت رئیسه، اعلام کردند که اقدام طراحان خودسرانه و بدون هماهنگی امضاکنندگان بوده است.
ماجرایی که مهدی موسوی‌نژاد در توضیح آن گفته بود: «ما اصلا از نخست هیچ طرحی را با عنوان سه فوریتی امضا نکردیم، بلکه طرحی که جلوی ما گذاشته شد و من امضا کردم، طرحی دو فوریتی بود. حتی در موقع امضا به طراحان گفتم که من تنها طرح دو فوریتی را امضا می‌کنم و آنها به صراحت قبول کردند، اما به نظر می‌رسد که در پایان طراحان طرح را به صورت سه فوریت به هیأت رئیسه ارائه کردند.» جالب تر این است که امضاگیرنده که کریمی قدوسی بود گفته بود این بیانیه درباره اسرائیل و در محکومیت این جمله که ما اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسیم، می باشد اما آنچه در این بیانیه آمد فراتر از این موضوع است.
البته موارد مشابه دیگری هم وجود دارد. مثلا از سال ۹۲ به ۸۹ برویم. در آن سال که مجلس هشتم فعالیت می کرد تعدادی از نمایندگان نامه‌ای به آیت‌الله صادق لاریجانی در انتقاد از برخورد قانونی با دروغ‌پراکنی برخی رسانه‌ها نوشتند که بعد از واکنش صریح رئیس قوه قضائیه به این نامه، از یک سو برخی نمایندگان مجلس در موضع‌گیری‌های رسمی اعلام کردند که بنا بر اعتمادی که به همکار خود داشته‌اند بدون خواندن متن بیانیه آن را امضا کرده‌اند و از سوی دیگر در متن این نامه بعد از جمع‌آوری امضاها به این شیوه نادرست، تغییراتی اعمال شده که همین امر موجب ناراحتی برخی از امضاکنندگان شده است.
حال فارغ از اینکه تغییر متن در این دوره چه نتایجی داشته، جالب توجه است که چنین اقداماتی در یکی مهمترین نهاد های سیاسی کشور اتفاق می افتد و آرام آرام تبدیل به یک بدعت شده است. گویی نمایندگان برای دستیابی به هدف خود از هر وسیله ای می توانند استفاده کنند. نکته دیگر اینکه طراح طرح دوفوریتی تامین امنیت مراسم ها نیز از نمایندگان دوره های قبل بوده که به مجلس دهم رسیده است و گویا همچنان به بدعت‌های گذشته پایبند است و تلاش دارد در این دوره نیز آن را نهادینه کند.
حال جدا از اینکه تغییر متن در این دوره چه نتایجی داشته، جالب توجه است که چنین اقداماتی در یکی مهمترین نهاد های سیاسی کشور اتفاق می افتد و آرام آرام تبدیل به یک بدعت شده است. گویی نمایندگان برای دستیابی به هدف خود از هر وسیله ای می توانند استفاده کنند. نکته دیگر اینکه طراح طرح دوفوریتی تامین امنیت مراسم ها نیز از نمایندگان دوره های قبل بوده که به مجلس دهم رسیده است و گویا همچنان به بدعت‌های گذشته پایبند است و تلاش دارد در این دوره نیز آن را نهادینه کند.
ضمن اینکه با توضیحات صادقی و فتحی مشخص است که فراکسیون امید طراح طرح مذکور نبوده است و رسانه‌های مخالف تلاش کرده‌اند اینگونه به افکار عمومی القا کنند که نه تنها طراح، اصلاح طلبان بوده‌اند بلکه آنها به دنبال ایجاد خفقان در کشور هستند. البته از میان اعضای فراکسیون امید برخی نمایندگان این طرح را امضا کرده بودند اما دلیل آن هم صرفا جلوگیری از فعالیت های گروه‌های خودسر و قبل از تغییر متن بوده است.
حال جدا از اینکه تغییر متن در این دوره چه نتایجی داشته، جالب توجه است که چنین اقداماتی در یکی مهمترین نهاد های سیاسی کشور اتفاق می افتد و آرام آرام تبدیل به یک بدعت شده است. گویی نمایندگان برای دستیابی به هدف خود از هر وسیله ای می توانند استفاده کنند.
نکته دیگر اینکه طراح طرح دوفوریتی تامین امنیت مراسم ها نیز از نمایندگان دوره های قبل بوده که به مجلس دهم رسیده است و گویا همچنان به بدعت‌های گذشته پایبند است و تلاش دارد در این دوره نیز آن را نهادینه کند.ضمن اینکه با توضیحات صادقی و فتحی مشخص است که فراکسیون امید طراح طرح مذکور نبوده است و رسانه‌های مخالف تلاش کرده‌اند اینگونه به افکار عمومی القا کنند که نه تنها طراح، اصلاح طلبان بوده‌اند بلکه آنها به دنبال ایجاد خفقان در کشور هستند. البته از میان اعضای فراکسیون امید برخی نمایندگان این طرح را امضا کرده بودند اما دلیل آن هم صرفا جلوگیری از فعالیت های گروه‌های خودسر و قبل از تغییر متن بوده است.
