نوشته ای از سعید قاسمی‌نژاد
به نظرم خواسته بخش‌های مرفه جامعه ایران از جامعه جهانی را می‌توان این‌طور صورت‌بندی کرد:
- با ایران کمابیش همان‌طور برخورد کنید که با عربستان سعودی برخورد می‌کنید.
- از ما نفت بخرید و سهم و حق حساب ما را به صورت رشوه و کمیسیون بدهید.
- به ما اجناس لوکس بفروشید و وقتی برای خرج دلارهای نفتی به کشورهای شما می‌آییم جلوی ما فرش قرمز پهن کنید.
- به اینکه ما چطور با بقیه مردم ایران رفتار می‌کنیم کاری نداشته باشید و در مسائل داخلی ما دخالت نکنید.
این عزیزان البته یک خواسته دیگر هم دارند که چنین معامله‌ای را غیرممکن می‌کند چرا که خواهان این هستند که ایالات متحده به آنها اجازه بدهد هم اسراییل را نابود کنند، هم سنی‌های منطقه را قتل‌عام کنند و هم هر از چند گاهی یک لگدی به آمریکا بزنند.
اینکه بخش‌های مرفه جامعه ایران چنین خواسته‌هایی داشته باشند قابل درک است چون آنها هر چه دارند از نزدیکی‌شان به نعلین و چکمه است و در یک شرایط آزاد، توانایی قتل و غارت آزادانه در ایران را نخواهند داشت. نکته غیرقابل درک، حمایت بخش‌های مهمی از طبقه متوسط از چنین خواسته‌هایی است که نشان می‌دهد آنها هم گمان می‌کنند در یک فضای آزاد توانایی رقابت با محروم نگه‌داشته‌شدگان را نخواهند داشت. آنها این هراس را پشت نقاب خواست "امنیت" پنهان می‌کنند. امنیتی که آنها طلب کنند بیش از هر چیز امن بودن آب‌باریکه انحصاری است که از پول نفت به‌شان می‌رسد. آنها گمان نمی‌کنند سود گذار به یک اقتصاد آزاد و جامعه باز بر هزینه آن می‌چربد و چه بسا اساسا سودی در یک اقتصاد آزاد و جامعه باز نمی‌بینند.
