در نتیجه در این مقطع ایران اضطراری‌ترین مساله نیست و به نظرم این خوب است چون اجازه می‌دهد که دولت وقت صرف کند ، به دقت به مرور سیاست‌ها بپردازد و استراتژی خود را مشخص کند. و راستش تا اینجای کار به نظرم دولت ترامپ تا حدی در قبال ایران سکوت کرده خصوصا وقتی درباره آینده برنامه جامع اقدام مشترک صحبت می‌کنیم. بررسی موضوع ایران به دقت انجام می‌شود به جای آنکه عجولانه یک سیاستی اتخاذ شود. ​

البته در همین چند هفته ما اعلام هشدار به ایران از سوی مشاور پیشین امنیت ملی مایکل فلین رو شاهد بودیم.

بله اما فکر می کنم آنچه رخ داد، به اقدامات ایران ربط داشت. ایران روز ۲۹ ژانویه موشک را آزمایش کرد، و بلافاصله ژنرال فلین از هشدار به ایران سخن گفت و چند روز بعد هم دولت ترامپ تحریم‌هایی را علیه ۲۵ شرکت اعلام کرد. اینها تحریم‌هایی بودند که توسط دولت اوباما تهیه شده بود و داخل قفسه گذاشته شده بود ، دولت ترامپ احساس کرد که باید به آزمایش موشکی واکنش نشان دهد و این کار را کرد. به نظرم اگر آزمایش موشک میانبرد انجام نشده بود، من شک دارم که ما شاهد اعمال تحریم می‌بودیم. درنتیجه به نظرم دولت ترامپ به اندازه مناسبی صبر نشان داده است.

شما به بررسی توافق اتمی اشاره کردید. در روزهای گذشته یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی دراینباره سخن گفت و اشاره کرد که آمریکا مسایل متعددی از جمله این توافق را باید بررسی کند و این کاری زمانبر خواهد بود. با توجه به اینکه وعده های دوران تبلیغات انتخابات مبنی بر پاره کردن توافق در روز اول انجام نشده سوالم از شما این است که پیش‌بینی شما از نتیجه چنین بررسی‌ای چیست؟

شما درست می‌گویید. دولت ترامپ با اساس ِ برهم زدن یکجانبه توافق موافق نیست. دولت می‌تواند با تمدید نکردن معافیت‌های تحریمی که رییس‌جمهور باید آن را در ماه مه امضا کند، توافق را به سادگی اجرا نکند اما به نظرم با این گزینه مخالفت شده است. همچنین به نظر نمی‌آید گزینه مذاکره مجدد آنچنان شدنی باشد و دولت فهمیده که حتی متحدان نزدیک اروپایی هم از مذاکره مجدد حمایت نمی‌کنند. اروپایی‌ها و بالطبع روسیه و چین معتقدند که توافق کار می‌کند و تمایلی به تغییر آن در این مقطع ندارند و البته ایرانی‌ها هم گفته‌اند که آن‌ها با ایده مذاکره مجدد مخالفند. در نتیجه این گزینه هم روی میز نیست. به نظرم گزینه‌ای که دولت را به خود جلب می‌کند، این است که توافق اتمی را نگه دارند، به دقت آن را اجرا کند و سعی کند با اقدامات تحریک‌آمیز ایران که در توافق درباره آن ها صحبت نشده ، مقابله کند. که این شامل حمایت‌های ایران از نایب‌هایش (پراکسی‌هایش)‌ در منطقه، ‌اقداماتش در زمینه موشک های بالیستیک، زندانی کردن شهروندان با تابعیت دوگانه و مزاحمت‌هایش برای ناوهای آمریکایی می‌شود. اینها همه اقداماتیست که آمریکا و سایر کشورها به عنوان اقداماتی می بینند که باید به آن اعتراض کنند، و این مسایل در توافق اتمی نیامده است و به نظرم دولت ترامپ تصمیم می گیرد که اگرچه توافق را نگه می‌دارد، ‌اما با این اقدامات مقابله خواهد کرد.

فکر می‌کنید کنگره آمریکا، که هم‌اکنون بنا بر برخی گزارش‌ها در ‌حال تهیه پیش‌نویس قانون‌های مختلفی برای اعمال تحریم‌های تازه علیه ایران است،‌ با چنین استراتژی‌ای از سوی دولت آمریکا همراهی خواهد کرد؟

برجام مانع از این نمی‌شود که آمریکا تحریم‌های غیرهسته ای را حفظ نکند ، این توافق همچنین جلوی دولت ٱمریکا را برای اعمال تحریم‌های تازه که در ارتباط با برنامه هسته‌ای هم نیستند، نمی گیرد؛ تحریم هایی که ممکن است برای آزمایش‌های تازه موشکی ، حمایت از گروههای تروریستی یا نقض حقوق بشر اعمال کند. درنتیجه اعمال چنین تحریم‌هایی مجاز است. و من پیش بینی می کنم که دولت ترامپ وقتی نیاز باشد، چنین تحریم هایی را اعمال کند. و همانطور که گفتید قانونگذاران کنگره در حال تهیه پیشنهادهای تحریمی هستند. به نظرم نیاز است که دولت ترامپ، سعی کند با دقت،‌ یک نوع از توازن را برقرار کند. از یک سو این دولت خواهد خواست تحریم های تازه برای رفتارهای غیرهسته ای اعمال کند اما از سوی دیگر نمی خواهد اینگونه جلوه کند که هدف این تحریم های جدید این است که تحریم های پیش از برجام را در بسته ای غیرهسته ای بازسازی می‌کند. و نمی‌خواهد اینگونه تفسیر شود که دولت می خواهد رفع تحریم ها و منافع آن را به عقب برگرداند. دولت می داند که اگر برداشت ایران این باشد که آمریکا در صدد به عقب برگرداندن رفع تحریمهاست ،‌ آنوقت تهران کمتر تمایل خواهد داشت که به اجرای تعهدات هسته ای اش ادامه دهد. در نتیجه نیاز است که این توازن بسیار به دقت برقرار شود که اینگونه نباشد که با اعمال تحریم در زمانی که لازم است، اینگونه تفسیر شود که آمریکا از تعهدات خود در زمینه رفع تحریم در برجام، پاپس کشیده است.