یکی ازسنت‌های دیرین سیاست ورزی در کشور ما سنت حسنه سکوت است. این سنت نه در زمان خارج بودن از قدرت بلکه درست در زمان واقع شدن در قدرت کاربرد اساسی برای برخی سیاست‌ورزان پیدا می‌نماید. خصوصا" درمواقعی که موضوعات اساسی ومهم ما را به چالش می‌طلبند، سکوت بسان کشتی نجات در رودخانه پرتلاطم سپهر سیاست ما را به ساحل آرامش رهنمون می‌نماید.
به گزارش ایلنا، متن یادداشت افشین حبیب‌زاده عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به این شرح است:
یکی ازسنت‌های دیرین سیاست ورزی در کشور ما سنت حسنه سکوت است. این سنت نه در زمان خارج بودن از قدرت بلکه درست در زمان واقع شدن در قدرت کاربرد اساسی برای برخی سیاست‌ورزان پیدا می‌نماید. خصوصا" درمواقعی که موضوعات اساسی ومهم ما را به چالش می‌طلبند، سکوت بسان کشتی نجات در رودخانه پرتلاطم سپهر سیاست ما را به ساحل آرامش رهنمون می‌نماید.
اما آنچه درخصوص این سنت توجه ما را بیشتر به خود جلب می‌نماید، سکوت در مقطعی است که قرار است نمایندگی مردم را بر عهده داشته باشیم. نمایندگی مردمی با کوله باری از مشکلات و نارسایی‌ها و مطالبات متراکم و معوق، نمایندگی مردمی که باهزاران امید پای صندوق‌های رای می‌آیند تا بلکه با انتخاب جدید گره‌ای از گره‌های فروبسته خود بگشایند. غافل از اینکه برخی منتخبین، گرایش بس عمیق به سنت سکوت دارند و از آن چون جان خود محافظت می‌نمایند و هنگامی که مورد پرسش قرارمی گیرند که چراسکوت؟ با متوسل شدن به هزار و یک دلیل خود را حامی حفظ آرامش در جامعه و یا پرهیز از دامن زدن به چالش‌ها معرفی می‌نمایند. گویی مطالبه پیگیری حقوق از سوی مردم عین هرج ومرج طلبی است و هر که به این امر مبادرت ورزد یک عنصرضد اجتماعی تلقی می‌گردد.
اما باید یادآور شد که نظارت به عنوان یکی از وظایف اصلی نهادهای نمایندگی دقیقا" درتضاد با این معنی است. نظارت نه تنها با سکوت رابطه‌ای ندارد بلکه نقطه مقابل آن است. نمایندگان مردم با نظارت‌شان در نهادهای نمایندگی چون پارلمان‌های ملی و محلی علاوه بر زیر نظر گرفتن اجرای صحیح قوانین و مقررات، هر جا با انحرافی مواجه می‌شوند سکوت را شکسته و ازطرق مختلف قانونی که برای آنها در نظر گرفته شده است اقدام به تابش نور بر انحرافات نموده و آنرا عیان می‌سازند.
قطعا" مقصود ازشکستن سکوت هیاهونیست. بلکه انجام دقیق و باحساسیت وظایف قانونی است. وظایفی چون سوال، تذکر، تحقیق وتفحص، استیضاح وارائه گزارش به مردم ومواردی از این قبیل است ونماینده‌ای که نتواند به این وظایف خودعمل کند این عمل او مصداق بارز تضییع حقوق مردم است.
متاسفانه در سنوات اخیر نمایندگانی که از طرفداران جدی سنت سکوت هستند به محض احساس خطر از جانب مردم و نزدیک شدن به انتخابات سکوت را شکسته و فریاد "وا اسلاما و وا مردما" سرمی‌دهند تا مبادا ازقافله رای مردم عقب بمانند و به محض ورود به پارلمان مجددا" به سنت سکوت روی می آورند تا نزدیک شدن به انتخابات بعد و بدین ترتیب همواره پیروز صحنه عافیت طلبی می‌باشند. وچه زیبا این حال وروزما مصداق این بیت شریف است که می فرماید :
"گوش اگرگوش تووناله اگرناله من آنچه البته به جایی نرسد، فریاداست"
