سوگمندانه دیرزمانیست که فرهنگ ایرانی، به خصلت زشت تن پروری و تنبلی مبتلا شده است. به دنبال فرصتی برای فرار از کار خود هستیم تا به تفریح تکراری ای برسیم! مهران مدیری بود که به شوخی و کنایه بارها تکرار کرد که «... وسط هفته می زنیم جاده شمال، جوجه کباب، نوشابه و زیر شلواری...» ؛ این شده مهمترین دغدغه ی بسیاری از ایرانیان و عادت بی برو برگرد هر آنکس که در اطرافمان می بینیم!

شوخی مستمر و جوک همیشگی شبکه های اجتماعی که مورد استقبال همه گروههای مردمی نیز قرار می گیرد، وحشت از فردای روزتعطیل یا شنبه هاست! کاش کاری کنیم که لااقل نسل های آینده و فرزندانمان چنین فرهنگ شومی را به ارث نبرند و یا لاقل، تاریخ را مستنداً برای خنده خودمان مهیا نکنیم!

حقیقتا کدام کشور را می توان یافت که ۱۵ روز قبل از تعطیلات سال جدیدش، تعطیل باشد؟ کدام کشور را می شناسیم که یک ماه پس از تعطیلات سال جدیدش، شهر مطلقا در خلوتی باشد؟ کجا را می شناسیم که ادارات دولتی اش سردمدار چنین عادتی باشند؟! و بیچاره ارباب رجوعی که پس از دو هفته انتظار برای بازگشت کارمندان یک اداره، این جمله مشهور را می شوند که «...تازه عید تمام شده، باید منتظر ماند...»

حالا که تعطیلات رسمی و غیررسمی همه بگذشته، می توان براساس همان فرهنگ و عادت زشت همه گیرمان، تقویم روی میزان را باز کرد، خدا را شکر، هستند روزهای تعطیلی که در همین نزدیکی، در وسط هفته هستند و می توان به بهانه بین التعطیلین، یک هفته ی دیگر را در مات تعطیلی فرو برد! کشوری که روزهای حساسش، کسی کار جدی نمی کند، وای به حال ایام تعطیلش، و بین التعطیلش!