مطالعات وزارت بهداشت نشان می‌دهند که افسردگی در میان جمعیت شهری بالاتر از روستاهاست و در میان افرادی که تحصیلات بالاتری دارند، کم‌تر از افراد کم‌سواد است.

از مهم‌ترین عوامل افسردگی، بیکاری و وضعیت اقتصادی و معیشتی نابسامان است. بیکاری در ایران به یکی از مهم‌ترین معضلات اجتماعی کشور تبدیل شده است. بر اساس آمارهای جدید بیش از نیمی از فارغ‌التحصیلان در ایران هیچ نقشی در تولید و ارزش افزوده اقتصادی ندارند. اما آن‌چه مقام‌های جمهوری اسلامی دربار‌ه ‌آن سکوت می‌کنند، نقش محدودیت‌ها و محرومیت‌هایی است که این حکومت برای جوانان ایجاد کرده است. بارها در مورد افزایش خودکشی‌هایی که جوانان در اوج افسردگی به آن دست زده‌اند، هشدار داده شده است.

این که آمار ابتلا به افسردگی در میان زنان در ایران از مردها به شکل قابل توجهی بالاتر است نیز تعجب‌آور نیست. زنان نه تنها شانس بسیار کم‌تری از مردان در بازار کار دارند، بلکه بیشترین محدودیت‌ها نیز متوجه زنان در سهیم شدن در فرصت‌های سیاسی و اجتماعی است. قوانین نابرابر خانواده نیز در این میان مزید بر علت می‌شود.

افسردگی به گفته کارشناسان سومین مشکل سلامتی در ایران است و پژوهش‌ها نشان می‌دهند که "اجرا نشدن قانون"، "احساس بی‌عدالتی" و "وجود نابرابری‌های گوناگون" در جامعه (جنسیتی، طبقاتی، قومی و نژادی) از عوامل اصلی بروز و شیوع افسردگی هستند.

احمد حاجبی به ایرنا گفته است: «بسیاری از افراد انتظار دارند، فقط وزارت بهداشت به عنوان متولی سلامت برای کنترل افسردگی اقدام کند در حالی که وزارت بهداشت در بسیاری از عوامل بروز افسردگی مانند مسائل اقتصادی و اجتماعی نقشی ندارد و وزارت بهداشت از اساس متولی این امور نیست.»