خوب بله، یک نفری، یک آقایی آمده پیش من، من هم به‌ملاحظه‌ی صلاح حال خود آن شخص و صلاح حال کشور به ایشان گفتم که شما در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتیم هم شرکت نکنید، گفتیم صلاح نمی‌دانیم ما شما شرکت کنید. این را گفتیم، خوب یک چیز عادی است. انسان بایستی آن چیزی را که می‌بیند و می‌فهمد و فکر می‌کند که به‌نفع برادر مؤمنش است باید به او بگوید دیگر. ما هم اوضاع کشور را خوب، غالباً بیشتر از اغلب افراد آشنا هستیم. آدم‌ها هم، به‌خصوص آدم‌هایی که صدها جلسه با ما نشستند و برخاستند بیشتر و بهتر از دیگران می‌شناسیم. با ملاحظه‌ی حال مخاطب و اوضاع کشور به یک آقایی انسان توصیه می‌کند که آقا شما اگر توی این مقوله وارد شدید این دوقطبی در کشور ایجاد می‌شود.
دوقطبی در کشور مضرّ است به حال کشور. من صلاح نمی‌دانم شما وارد بشوید. بله، این چیز خیلی مهمی که نیست. این یک چیز خیلی طبیعی است، خیلی ساده است. بله، ما این توصیه را به یکی از آقایان، به یکی از برادران کردیم. خوب، حالا این مایه‌ی اختلاف بشود بین برادران مؤمن، یکی بگوید فلانی گفته، یکی بگوید نگفته، یکی بگوید چرا پشت بلندگو نگفته؟ خوب، حالا این هم پشت بلندگو.

احمدی نژاد نیز پس از این فرمایشات رهبر معظم انقلاب با صدور بیانیه ای مکتوب ، تاکید کرده بود که قصد شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را ندارد : همان گونه که مستحضر هستید در دیدار مورخ نهم شهریورماه سال جاری ، اینجانب برنامه های تبیین انقلاب در سراسر کشور را تشریح نمودم، پس از آن حضرت عالی توصیه فرمودید که در این دوره مصلحت نیست بنده در انتخابات شرکت نمایم و اینجانب نیز تبعیت خود را اعلام نمودم.
ضمن تشکر از بیانات مهم حضرت عالی در جلسه درس خارج فقه مورخ پنجم مهرماه جاری، به استحضار می رسانم که در عمل به منویات رهبر بزرگوار انقلاب، برنامه ای برای حضور در عرصه رقابت های انتخاباتی سال آینده ندارم.
محمود احمدی‎نژاد پس از نهی صریح از کاندیداتوری در انتخابات پیش رو که آن هم با حواشی متعددی از جانب وی در اعلام این خبر همراه بود، در بیانیه‎ای اعلام کرد: « از هیچ فرد یا جناح و حزب و گروهی حمایت نکرده و نخواهم کرد. این موضع قطعی و غیرقابل تغییر اینجانب است.»

اما نکته قابل توجه آنجاست که آگاهان سیاسی به خوبی می‎دانند بقایی گزینه‎ای نیست که حتی بتوان بعنوان کاندیدای شورای یک شهر معمولی هم او را مطرح کرده و برای او تبلیغ کرد. حال چه شده که احمدی نژاد او را بعنوان گزینه اصلی خود برای «ریاست جمهوری» مطرح می کند؟

پاسخ را باید در این نکته جست که اصولا احمدی نژاد شرط بقای خود را در تقابل با جریانی می‎داند که پیش از این نمادش هاشمی رفسنجانی بود و اکنون با فوت او تنها نمادش دولت مستقر روحانی است. پس از اگر در انتخابات پیش رو روحانی بدون حضور احمدی‎نژاد شکست بخورد، عملا بهانه‎ای برای بقای احمدی‎نژاد و جریانش باقی نخواهد ماند.

حالا که وی از حضور در انتخابات نهی شده است، به نظر می‎رسد باید به هر نحوی شده روحانی باقی بماند تا احمدی‎ نژاد هم بتواند که باقی بماند و این بقا در طرح پررنگ خود در عرصه سیاسی انتخابات و زنده کردن دوقطبی فراهم خواهد شد که پیش از این از شکل دادن آن نفی شده بود، تا به این ترتیب روحانی پیروز میدان باشد و فرصتی برای تنفس احمدی‎نژاد و جریان منحرف حامی وی فراهم آید.
آنچه روشن است این نکته است که احمدی‎نژاد ماجراهای ۱۱ روز خانه نشینی را که با هزار روایت و داستان سرایی پشت پرده قابل توجیه کردهه بود، امروز در مقابل چشم همه مردم ایران به نمایش گذاشت تا نشان بدهد که نه تنها اعتقادی به التزام به توصیه ولی فقیه ندارد، بلکه برای شکستن این توصیه در ملاء عام هم و در مقابل چشم همه مردم ایران هم هیچ ملاحظه‎ای ندارد و به راحتی این توصیه را زیر پا می‎گذارد، چرا که امروز برای احمدی نژاد آنچه از همه مهمتر است، قدرت و مناسبات حاکم بر آن است.

روز ثبت نام احمدی‎نژاد در انتخابات ۹۶ را باید علنی شدن انحرافی دانست که بسیاری تلاش داشتند آنرا نبینند. امروز احمدی‎نژاد اصرار کرد تا این تقابل را بخوبی برای همه به نمایش بگذارد.