چرا فرمان به هرج و مرج؟

برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ولی فقیه دو هفته پس از انتخابات علنا نیروهای تحت امر خود را علیه رئیس جمهور تحریک می کند و دست آنان را در اقدامات خودسرانه باز می گذارد.

- ولایت فقیه بیش از پیش به مانع اصلی توسعه اقتصادی، حل مشکل بیکاری، مبارزه با فساد و تبعیض، آشتی ملی و هرگونه تحول و اصلاح سیاسی وساختاری جامعه ایران تبدیل شده است.

- این نهاد بیش از هر زمان به کانون بازسازی فساد سیاسی و اقتصادی و ابزار سرکوب جنبش دموکراسی خواهانه ایرانیان تبدیل شده است.

- گزاره های بالا واقعیاتی بیان می کنند که نه فقط اکثریت عظیم مردم بلکه اکثریت مدیران و مسئوولان و کار به دستان نظام جمهوری اسلامی نیز آن را می دانند.

- کار به جایی رسیده که بسیاری از ارادتمندان و سرسپردگان سرشناس این نهاد نیز با آن درافتاده اند. برای نمونه خواننده را به سخنان صریح احمدی نژاد که خامنه ای را فرعون و شاه کوچولویی می داند که مردم قبولش ندارند، مراجعه می دهم. و یادآوری می کنم که احمدی نژاد نماینده بخش مهمی از کارکنان بدنه جمهوری اسلامی و پایگاه مردمی آن است.

- اگر امروز یک رفراندوم بر سر بودونبود نهاد ولایت فقیه در ایران برگزار شود به جرات می توان گفت که بیش از 90 درصد مردم ایران رای به انحلال این کانون فساد و تباهی می دهند.

- شخص خامنه ای و نزدیکان او هم نبض افکار عمومی را در دست دارند و می دانند در جامعه چه خبر است.

- اما انزوای روز افزون و انباشت بی سابقه نفرت عمومی نسبت به نهاد ولایت فقیه و ارگانهای تحت امر آن نه فقط موجب تعدیل مواضع و عقب نشینی خامنه ای و حلقه اطرافیان وی نشده بلکه آنان را بیش از پیش به دشمنی با خواسته های عمومی کشانده است.

- از روز انتخابات 29 اردیبهشت تا به امروز خامنه ای و مهره های مورد اعتماد او، به حرکات و سخنانی متوسل شده اند که تاکنون در جمهوری اسلامی بی سابقه بوده است:

1- برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی خامنه ای به رئیس جمهور تبریک پیروزی انتخابات نگفت. 2 - برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی برخی از امامان جمعه رای کاندیدای مورد حمایت خامنه ای را "حلال" و "مومنانه" خواندند و بطور ضمنی رای طرف مقابل را حرام قلمداد کردند. یعنی میان چهل میلیون رای دهنده دیوار حلال و حرام کشیدند.

3- برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی رئیس انتصابی و سرکوبگر قوه قضائیه خطاب به رئیس جمهوری که با رای اکثریت قاطع رای دهندگان به پیروزی رسیده صریحا می گوید: "تو چه کاره ای..."

4- برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ولی فقیه دو هفته پس از انتخابات علنا نیروهای تحت امر خود را علیه رئیس جمهور تحریک می کند و دست آنان را در اقدامات خودسرانه باز می گذارد. اگر در گذشته پروژه قتل های زنجیره ای به دور از انظار عمومی کلید می خورد، این بار خامنه ای با فرمان "آتش به اختیار" به نیروهای تحت امر خود فرمان داده است که علیه رئیس جمهور منتخب و حامیان او به هر کاری که صلاح می دانند اقدام کنند.

گویی خامنه ای در پایان دوران زمام داریش چنان از رشد شعور جامعه و انزوای اسلام سیاسی ولایت مدار به تنگ آمده و نومید شده که کنترل خود را از دست داده است.

این که شخص اول نظام جمهوری اسلامی با ادبیات نظامی به نیروهای تحت فرمان خود فرمان دهد که از این پس هر کس آزاد است به صلاح دید خود و بطور خودسرانه به هر اقدامی علیه دولت روحانی متوسل شود، دستور به آشوب و هرج و مرج عمومی است که هیچ زمامدار عاقلی که خود را در موضع قدرت احساس کند، به آن رضایت نمی دهد.

در برابر این حرکات آشوبگرانه خامنه ای شایسته است که همه آنانی که به روحانی رای داده اند و همه مخالفانی که در انتخابات شرکت نکرده اند خود را برای مقاومت و خنثی کردن این تلاشهای نومیدانه و به شدت خطرناک آماده کنند. رای دادن به روحانی در انتخابات 29 اردیبهشت حرکت معنی دار وهوشیارانه ای بود که پافشاری بر مطالبات و حمایت از دولت منتخب شرط تحقق آن است.

فرمان "آتش به اختیار" خامنه ای برای مرعوب کردن مردم و پشیمان کردن آنان به پیگیری مطالبات خویش است. تردید نمی توان کرد که این فرمان از سر نومیدی و استیصال صادر شده است. در زمانهای گذشته فرماندهان مستاصل و شکست خورده، در هنگام عقب نشینی و یا فرار در مقابل لشکر پیروز وقتی احساس می کرده اند که شیرازه امور از دست آنان خارج شده به سربازان خود فرمان "آتش به اختیار" می داده اند.

از این پس هر اتفاق ناگواری که در ایران رخ دهد از اسیدپاشی و ترور مردم گرفته تا انفجار و بمب گذاری و هر اقدام خرابکارانه دیگری به این فرمان آشوبگرانه خامنه ای ربط پیدا می کند.

خامنه ای در صورتی از این فرمان خود نتیجه خواهد گرفت که مردم بترسند و روحانی نیز در برابر وی بطور مطلق عقب نشینی کند. در غیر این صورت او و جناح افراطی بازنده این فرمان آشوب طلبانه اند.

ایران در کانون بحرانی ترین منطقه جهان قرار دارد و روزهای بسیار حساسی را سپری می کند. در این شرایط تحریک مردم به هرج و مرج و آشوب آنهم از جانب شخص اول نظام حاکم بجز دشمنی و لجاجت با آرزوها و خواسته های مردم چه معنای دیگری می تواند داشته باشد؟