زمانه ـ آیا رأی مردم در جمهوری اسلامی به حکومت مشروعیت میدهد؟ ملاک تصمیمگیری را چه کسی انتخاب میکند؟ خامنهای یا روحانی؟ گروه دیگری از ولایتمداران به این کارزار سیاسی با یک سویه فقهی ورود کرده است. جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هم با انتشار اطلاعیهای بدون آنکه از رئیس جمهوری اسلامی نامی بیاورد به او هشدار داد که از تفسیرهای غلط از عقاید اسلامی بپرهیزد.
چهارشنبه هفته گذشته، حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی به مناسبت نوزدهم ماه رمضان سخنانی در جمع پزشکان درباره حضرت علی و شیوه حکومت او ایراد کرد که نه تنها اعتراض ناصر مکارم شیرازی، محمد تقی مصباح یزدی و حسین نوری همدانی را برانگیخت بلکه پای خبرگان رهبری را هم به این بحث باز کرد. روحانی در فرازی از سخنانش در جمع پزشکان درباره اهمیت رأی مردم برای حکومت گفته بود:
«حکومت علی با خواست و اصرار مردم تشکیل شد و این در حالی بود که ایشان در برابر اصرار مردم به آنها فرمودند که حکومت عدل من برای شما سنگین است و باید به سراغ فرد دیگری بروید، اما در عین حال این را نیز گفتند که اگر شما مردم فرد دیگری را انتخاب کنید، من در اطاعت از او که شما مردم آن را برگزیدید، اولین نفر خواهم بود.»
اکنون، بعد از هشدار خبرگان رهبری، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هم اطلاعیهای صادر کرده، و بدون آنکه از روحانی نامی به میان بیاورد، رئیس جمهوری اسلامی را متهم کرده که درباره رأی مردم برای مشروعیتبخشی به حکومت، سخنانی «برخلاف برهان و دلیل و برخلاف شرع» به زبان آورده و احادیث را به رأی خود تفسیر کرده است.
این گروه از ولایتمداران در اطلاعیهشان مینویسند: مسأله خلافت و جانشینی پیامبر یک امر الهی و در انحصار خداست:
«جز به نصب الهی هیچ انسانی حق ندارد اداره امور انسانها را که حق مخصوص خداوند میباشد بر عهده بگیرد. در حکومت اسلامی مردم نقشی اساسی و بزرگ بر عهده دارند که همان نقش قدرتبخشی به ولی امر میباشد اما تعیین ولی جامعه و حق فرمانروائی امری الهی است.»
علی خامنهای در زمانی که ریاست جمهوری ایران را به عهده داشت در یکی از خطبههای نماز جمعه تهران، درباره اصالت رأی مردم در حکومت اسلامی گفته بود:
«در اسلام به رأی مردم اعتبار داده شده است. بیعت در نظام اسلامی یک شرط برای حقانیت زمامداری زمامدار است. اگر مردم با زمامداری بیعت نکردند آن زمامدار خانهنشین خواهد شد و [به همین جهت] مشروعیت ولایت و حکومت به بیعت [ رأی] مردم وابسته است.»
پیش از این خبرگان رهبری به روحانی هشدار داده بود که از طرح مسائل تفرقهآمیز در جامعه خودداری کند.
ناصر مکارم شیرازی، رئیس جمهوری اسلامی را متهم کرده بود که نظام اسلامی را وارونه نشان میدهد. محمد تقی مصباح یزدی هم او را به کفرگویی متهم کرده بود و سرانجام، حسین نوری همدانی حتی یک قدم رفته و بحث توطئه و خیانت را به میان آورده بود.
حسن روحانی بعد از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ایران در سخنرانیهای مکرر اعلام کرده است که مردم به راه و روشی که او پیشنهاد داده رأی دادهاند.
او شامگاه گذشته در سخنانی مجدداً با تأکید بر نظراتش درباره حاکم جامعه اسلامی گفت اگر حاکم بخواهد حکومت کند باید دستش باز باشد و این ممکن نیست جز با رأی مردم:
«ولی فقیهی که با رأی خبرگان حکومت را در دست میگیرد، پیش از این نیز بر مردم ولایت داشته، اما اگر بخواهد حکومت تشکیل بدهد و بر مردم فرمانروایی کند باید بسط ید داشته باشد، چرا که بدون بسط ید نمیتوان در مملکتی با ۸۰ میلیون جمعیت حکومت را تشکیل داد و بسط ید با دعوت و خواست مردم است و باید مردم را به صحنه آورد. »
رئیس جمهوری اسلامی از آیتالله خمینی مثال آورد که به اعتقاد او پیش از انقلاب مرجع و ولی فقیه بود، اما تنها با وقوع انقلاب ۵۷ و با حمایت مردم موفق شد حکومت کند.
در هفتههای گذشته امامان جمعه در خطبههای نماز جمعه به روحانی هشدار داده بودند که از ولی فقیه «جلو نیفتد.»