احمدی نژاد زن ستیز

احمدی نژاد در نگاه طبقه متوسط ، روشنفکران و زنان، فردی زن ستیز قلمداد می شد. صادق یا کاذب بودن این مدعا یک بحث است، تصور عمومی درباره او بحث دیگری است. او در رقابت های انتخاباتی شعارها و وعده های انقلابی، عدالت طلبانه، ضد طبقه حاکمه گذشته جمهوری اسلامی، و...سر می داد. زنان طبقه متوسط و روشنفکر، در رقابت های ۸۴ و ۸۸ در اردوگاه رقبای او بودند. به عنوان نمونه ، اجتماعات عظیم جنبش سبز و حضور چشمگیر زنان و دختران در آن ها را به یاد آورید.

با این همه، احمدی نژاد، پس از انتخابات ۸۸ قصد داشت سه زن را در رأس سه وزارتخانه آموزش و پرورش، بهداشت و رفاه قرار دهد. وزیر شدن سه زن، مخالفت شدید مراجع تقلید و فقیهان را برانگیخت. اما مرضیه وحید دستجردی با ۱۷۵ رأی موافق، ۲۹ رأی ممتنع و ۸۲ رأی مخالف مجلس، به عنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انتخاب شد.

احمدی نژاد به دستجردی فشار می آورد تا باقر لاریجانی- برادر رشوه گیر و کارچاق کن لاریجانی ها- را از قائم مقامی خود برکنار سازد. اما دستجردی زیر بار نرفت و احمدی نژاد در ۷ دی ۱۳۹۱، او را از وزرات عزل کرد. صادق لاریجانی بعدها زحمات دستجردی را تلافی کرد و او را به عنوان مشاور رئیس قوه قضائیه منصوب کرد. برای این که باقر لاریجانی ده ها میلیارد تومان برای خود و صادق لاریجانی می گرفت و گره پرونده های قضایی را مجرمان را می گشود.

در انتخابات ریاست جمهوری ۲۹ اردیبهشت ۹۶ مرضیه دستجردی یکی از سران جمنا بود که برای ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی فعالیت می کردند. اگر آیت الله قتل عام رئیس جمهور می شد، قطعاً دستجردی یکی از وزرای کابینه او بود.

پس احمدی نژاد نه تنها تابوی وزارت زنان در جمهوری اسلامی را شکسته بود، بلکه صادقانه به دنبال وزیر کردن سه تن از زنان بود. فقیهان قشری و محافظه کاران افراطی مانع او شدند. ولی ایستادگی او یک زن وزیر به دنبال داشت.

زنان و ریاست جمهوری حسن روحانی

زنان و دختران جوان نقش عظیمی در کمپین های انتخاباتی حسن روحانی در سال های ۹۲ و ۹۶ داشتند. روحانی هم در هر دو نوبت، وعده های بسیاری به آنان داد. اما اینک به شعارها و وعده های خود عمل نمی کند(رجوع شود به مقاله "حسن روحانی در برابر حق مشارکت سیاسی زنان").

محمود احمدی نژاد نامزد همه اصول گرایان شد. خصوصاً اصول گرایان افراطی پشت او قرار داشتند. پس از آن که احمدی نژاد احساس کرد که دارای پایگاه عظیم اجتماعی است و مرگ آیت الله خامنه ای هم بسیار نزدیک است، در قامت شخصیت اول نظام ظاهر شد و رفته رفته مقابل آیت الله خامنه ای قرار گرفت. این چنین بود که گروه های محافظه کار نیز رفته رفته او را ترک گفتند.

رهبران جنبش سبز(مهندس میر حسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی کروبی)، سید محمد خاتمی، زندانیان سیاسی، بسیاری از روشنفکران و هنرمندان برجسته ( خشایار دیهیمی، بابک احمدی، مصطفی ملکیان، محمد مجتهد شبستری، محمود دولت آبادی، و...)، اصلاح طلبان، بیت معتبر آیت الله منتظری؛ با هزینه کردن اعتبار خود، از همه خواستند تا به حسن روحانی رأی دهند.

انتظار عمومی این بود که با این پشتوانه اجتماعی معتبر و آرای ۲۴ میلیونی، حسن روحانی چندین گام از محمود احمدی نژاد پیش تر رود. یعنی اگر احمدی نژاد ۳ وزیر زن معرفی کرد، روحانی ۶ وزیر زن معرفی کند. آری، فقیهان برآشفته خواهند شد و ممکن است همه آن ها رأی نیاورند. ولی آن ها هستند که باید هزینه تحجر و زن ستیزی شان را بپردازند، نه حامیان معتبر حسن روحانی. اما هیچ کس باور نمی کرد که حسن روحانی حتی یک زن را به عنوان وزیر معرفی نکند.

چگونه است که احمدی نژاد سه زن را شایسته وزرات می دانست و روحانی حتی یک زن را شایسته وزارت نمی داند؟ چگونه است که احمدی نژاد سه زن برای وزارت داشت و روحانی حتی در کل جامعه زنان یک زن برای وزارت ندارد؟ آیا این اهانت به زنان نیست؟

شاید گفته شود که آیت الله خامنه ای و فقیهان مخالف این امر بوده و هستند. اگر چنین است، جامعه باید از این امر مطلع شود. اگر چنین نیست، حسن روحانی باید به همه مردم - خصوصاً حامیانش- به طور علنی پاسخ گو باشد.

روحانی باید توضیح دهد که چرا نسبت به وزارت زنان از احمدی نژاد بسیار عقب تر رفته است؟

در رژیم های قطعاً دموکراتیک نیز رأی دهندگان، پس از رأی دادن، دائماً زمامداران سیاسی را تحت نظر خواهند گرفت که آیا به وعده هایشان عمل می کنند یا نه؟ و از همین موضع آنان را به نقد می کشند. به همین دلیل دونالد ترامپ از نخست وزیر استرالیا تقاضا می کند که مهاجران را به آمریکا نفرستد تا او نزد رأی دهندگان احمق، خنگ و وحشتناک به نظر نرسد و موجب شرمساری او نشود. از رئیس جمهوری مکزیک هم خواهش و تمنا می کند که به طور علنی نگوید که هزینه ساخت دیوار را نمی دهد تا او نزد رأی دهندگان آمریکایی بدنام تر از این نشود. وقتی هیلاری کلینتون سخنان جنسی او درباره حق استفاده اش از زنان را برملا کرد، در مناظره با سرافندگی بسیار عذرخواهی کرد که این سخنان خصوصی مردها در ورزشگاه هاست. وزرای خارجه استرالیا و کانادا هم به خاطر سخنان جنسیت زده اش به همسر رئیس جمهور فرانسه از او انتقاد کردند.

برای ما که با رژیمی غیر دموکراتیک و ناقض حقوق بشر مواجه هستیم، نظارت بر روحانی و نقد عملکرد او از موضع وعده هایی که داده، واجب تر از نان شب است. راستی پس از گذشت ۴ سال از ریاست حسن روحانی بر شورای امنیت ملی، کی زمان طرح موضوع رفع حصر رهبران جنبش سبز در آن شورا فرا می رسد؟ حسن روحانی باید این مطالبه همگانی را در آن شورا طرح کند، حتی اگر شورا آن را رد کند. اگر هم تأیید کردند، که چه بهتر، در این صورت آیت الله خامنه ای باید هزینه عدم رفع حصر را بپردازد.

روحانی هنوز فرصت دارد. مطابق قانون، دو هفته پس از مراسم تحلیف او موظف به ارائه لیست وزرأ به مجلس است. هیچ نیازی نیست که فردا او کابینه اش را معرفی کند. تاریخ ثبت خواهد کرد که احمدی نژاد سه وزیر زن معرفی کرد و حسن روحانی هیچ. او نماینده محافظه کاران افراطی بود و این نماینده اصلاح طلبان و سبزها و روشنتفکران به نام.

آدرس کانال تلگرام اکبر گنجی: https://telegram.me/ganji_akbar