ديروز به اتفاق چند خبرنگار آلمانى، ديدارى داشتيم از بخش تكنيك لوفت هانزا در هامبورگ. وقتى مى گوييم بخش، شايد در وهله ى اول ساختمانى به نظرمان بيايد با چند اتاق و كارگاه، و مقدارى وسايل فنى. اما آن چه ما ديديم شهركى بود عظيم، با قسمت هاى مختلفى كه به مسائل فنى لوفت هانزا و ساير شركت هاى هوايى جهان مى پرداخت.
به گفته ى راهنماى ما، آقاى توماس اريش Thomas Erich اين مجموعه ى عظيم، تنها تاسيساتى ست در جهان كه هر آن چه به مسائل تكنيكى بدنه ى هواپيما و موتور و تجهيزات فنى و ارتباطى مربوط مى شود، يك جا در درون خود دارد و از اين نظر در جهان بى نظير است.
انجمن خبرنگاران آلمان Deutscher Journalisten-Verband يا به اختصار DJV دعوت كننده ى ما به اين بازديد بود و خانم كريستينا چيبيك Christina Czybik كه خودْ خبرنگارِ عكاس است هماهنگ كننده ى اين بازديد بود.
ابتدا آقاى توماس اريش Thomas Erich درْ ورودىِ سالنِ بازديدكنندگان به استقبال ما آمد و بعد از خوشامدگويى و شرح كوتاهى در باره ى اين مجموعه و عملكرد آن، ما را براى بازديد از برخى قسمت ها به همراه برد.
عكاسى تقريبا آزاد بود و جاهايى كه عكسبردارى در آن ها ممنوع بود، جاهايى بود كه يا اسم و تابلوى شركت هاى هوايى به چشم مى خورْد، يا كارمندان آن بخش، مايل به عكاسى از خودشان نبودند.
بعد از بازديد از يك هواپيماى بويينك ٧٣٧ كه براى تعمير كلى، در گوشه اى از رمپِ پرواز، پارك شده بود، به ديدن قسمت «اورهال» Overhaul موتورهاى جت رفتيم كه عبارت بود از يك ساختمان عظيم كه از يك سوى آن، موتورهاى جت، وارد ساختمان مى شدند و بعد از گذر از قسمت هاى مختلف تمام قطعات آن باز و كنترل مى شدند، و همين طور كه به سمت جلو مى رفتند قطعات جديد بر روى هم سوار مى شدند و از طرف ديگر ساختمان خارج و براى نصب بر روى هواپيماها حمل مى شدند.
بعد از پذيرايى و صرف ناهار، از قسمت «نوآورى» Innovation بازديد كرديم و به توضيحات مسوولان اين قسمت گوش داديم و از كارگاه هاى آن ديدار به عمل آورديم. ديدار ما حدود ٥ ساعت به طول انجاميد.
اين ديدار و شنيدن توضيحات مسوولان تكنيك لوفت هانزا، مرا به اين نتيجه رساند كه ما نه تنها در صنعت هوايى عقب مانده هستيم، بلكه اصولا چيزى به نام صنعت هوايى در اختيار نداريم.
وقتى صحبت از هواپيماهاى قديمى و بالاى سى سال مى شد، بحث، فقط بحث پرواز و امنيت آن نبود، بلكه مصرف بيش از حد سوخت و آلودگى محيط زيست و بسيارى مسائل ديگر مطرح مى شد كه علت اصلى خريدارى و استفاده از هواپيماهاى نو را توجيه علمى و اقتصادى و ايمنى مى كرد.
جالب اينجاست كه «تكنيك لوفت هانزا» فقط به مسائل هواپيماهاى لوفت هانزا نمى پردازد و سرويس و خدمات، در اختيار ساير شركت هاى هوايى قرار مى دهد كه از اين طريق هزينه هاى اين تشكيلات عظيم تامين مى شود.
به غير از اين، مثلا بخش «نوآورى»، به اختراعِ چيزهاى غير معمول و عجيبى كه صاحبان ثروتمند هواپيماها خواستار آن هستند مى پردازد و در آمد قابل توجهى از اين رهگذر به دست مى آورد. مثلا اختراع تخت خوابى كه هميشه در سمت قبله قرار گيرد براى يكى از شيوخ عرب، موضوعى بود كه مطرح شد و بسيار جالب بود، ولى طبيعتا چون خواست مشترى بود، مسوولان لوفت هانزا نمى توانستند به عجيب بودن آن اشاره كنند ولى مايه ى تفريح ما و خبرنگاران شد، بخصوص وقتى اين بحث پيش آمد كه اگر هواپيما ناچار به دور زدن پياپى شود و يا در نقطه اى از امريكا قرار گيرد كه قبله را مى توان از سه جهت نشان داد، آن وقت چه بر سر اين تختِ گَردان خواهد آمد!
اميدوار باشيم كه بازديدهايى اين چنين، نصيب مسوولان هوايى كشورمان شود، تا دقيقا بدانند كه در كجاى اين صنعت ايستاده اند و چقدر راه براى پيمودن و رسيدن به صنعت مدرن هوايى در پيش رو دارند.
