در حالی‌که اکنون از هر شش نفر در جهان یک نفر در آفریقا زندگی می‌کند در مدت یک قرن از هر سه نفر، یک نفر در آفریقا زندگی خواهد کرد.

به‌رغم بیماری ایدز، جمعیت ۱,۲ میلیاردی آفریقا در سال ۲۰۱۷ به ۲,۵ میلیارد نفر در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید و می‌تواند تا سال ۲۱۰۰ به ۴,۴ میلیارد نفر برسد.

این پیش‌بینی‌ها براساس «کاهش سریع مرگ‌ومیر، به ویژه در میان کودکان، با پیشرفت‌های قابل توجه ۱۵ سال اخیر و کاهش کند باروری در مقایسه با سایر قاره‌ها» صورت گرفته است.

هفت کشور پرجمعیت جهان - چین، هند، آمریکا، اندونزی، برزیل، پاکستان و نیجریه - در سال ۲۰۱۷ جمعیتی معادل ۳,۹۳ میلیارد نفر دارند که بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند.

جمعیت جهان که در مدت دو قرن گذشته هفت برابر شده بر اساس پیش‌بینی مؤسسه مطالعات جمعیت‌شناسی فرانسه تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد نفر خواهد رسید. این رشد هرچند کندتر ادامه خواهد یافت و در پایان قرن بیست‌ویکم به ۱۱ میلیارد نفر خواهد رسید.

باروری در قرن گذشته به‌شکل قابل توجهی کاهش یافته است: در سال ۱۹۵۰ هر زن به‌طور متوسط پنج کودک داشت اما این میزان امروز به ۲,۵ کودک رسیده است. کمترین میزان باروری در تایوان و کره جنوبی (هر زن ۱,۲ کودک) و بالاترین میزان باروری در نیجر (هر زن ۷,۳ کودک) بوده است.

ژیل پیزون، نویسنده این مطالعه می‌گوید: «باروری تقریباً در همه جا کاهش یافته، اما شکاف‌ها همچنان زیاد است.»

به‌گفته پیزون، کشورهایی که هنوز میزان باروری با میانگین ۳ یا بیشتر بچه در هر زن، در آن‌ها بالاست، تقریباً همه کشورهای آفریقایی، چند کشور در شبه‌جزیره عربستان و گروهی از کشورهای آسیایی همچون پاکستان و افغانستان تا شمال هند (که با ۱,۳۵ میلیارد نفر جمعیت چین را پشت سر گذاشته) را در بر می‌گیرد. در این کشورهاست که بخش عمده‌ای از رشد جمعیت جهان در سال‌های آتی رخ خواهد داد.