از همهء جای کشور برخاسته است

هموطنان ارجمند

آغاز خيزش تان برای استقرار يک حکومت و قانون اساسی سکولار دموکرات را خجسته می داريم؛ خيزشی نوين که به هيچ حزب و گروهی تعلق ندارد، و هدفی جز برانداختن حکومت اسلامی مستقر بر کشور عزيزمان را، آن هم در آستانهء ورود حکومت فاسد اسلامی به پايان چهارمين دههء عمر ننگين اش آرزو نمی کند.

اکنون ديگرباره زمينه برای قيام نهائی مردم ايران آماده شده و می توان اميد داشت که در سال پيش رو شاهد گندزدائی نهائی از وطن خود و برانداختن حکومتی باشيم که به نام خدائی بی رحم کشورمان را در آستانهء سقوط مادی و معنوی قرار داده است.

تجربهء دردناک قيام های سرکوب شده و پيروزی های به شکست انجاميدهء ملت ما در اين چهل سال همگی از فقدان خواستاری اهداف آشکار و روشن بعنوان ويژگی های نظامی بديل، و نبود مرکزی رهبری کننده بخاطر سرکوب شديد حکومت، خکايت دارد. حکومت فريبکار مذهبی هم بيشترين فشار خود را در مخدوش ساختن گفتمان هائی از اين دست که زمزمه وار بيان می شدند، و جلوگيری از پيدايش نهادها و هسته های رهبری، چه در داخل و جه در خارج کشور، بکار برده و، حتی در ساحل امن خارج کشور هم، نيروهای سياسی را بجان هم انداخته، برخی را خريده و برخی را ترسانده و راه را بر اتحاد لازم شان برای برانداختن اين حکومت ستمگر بسته است.

با اين همه، اکنون مردم ايران می داند که پادزهر اين حکومت بديلی است که مشخصات اش متضاد با ويژگی های اصلی همين حکومت باشد؛ يعنی اگر حکومت مذهبی است خواست آنان خروج مذهب از حکومت، و خلع يد از روحانيت در حوزهء ادارهء کشور (که معنای واقعی سکولاريسم است) است. نيز اگر اين حکومت استبدادی است خواست آن از کار انداختن ماشين سرکوب ديکتاتوری و بازتوليد آن (يعنی استقرار ريشه ای دموکراسی) در کشور است.

اگر مردم ايران در 9 سال پيش ندا در دادند که خواستار «استقلال، آزادی، جمهوری ايرانی» هستند، معنای آن جز اين نبود که حکومتی می خواهند متعلق به يکايک ملت ايران، حکومتی بی تبعيض مذهبی و فرهنگی و جتسيتی و قوميتی. و امروز اگر جوانان غيرتمند مشهد و شهرهای ديگر خراسان شعار می دهند که «رضاشاه، روحت شاد» اشاره شان به آن رضاشاهی است که آخوندها را به مدارس و مساحدشان فرستاد، حرکات سخيف عزاداری را تعطيل کرد، دادگستری را جانشين محاکم شرع ساخت، دانشگاه را در برابر حوزه های به اضطلاح «علميه» علم کرد، درهای دانشگاه و مؤسسات را بروی زنان گشود و زنان را از زير چادری که حکم قفس داشت بيرون کشيد.

بديهی است که اينگونه شعارها، زنده کنندهء «رضاشاه» نيست اما آشکار است که اشاره شان به آنچه هائی است که گوهر انقلاب مشروطه را، لااقل در وجه اجتماعی آن می ساخت: بيرون کشيدن ايران از اعماق لجن آخوند زدهء تاريخ و تبديل آن به عضو سرفرازی از قافلهء تمدن پيشرفتهء بشری.

سکولار دموکرات های ايران، که بخشی شان هم اکنون در زندان های حکومت اسلامی در بندند، و بخشی شان را سرکوب دائم در داخل کشور به سکوت واداشته، همراه همرزمان شان در خارج کشور، اکنون می دانند که از جنبش سبز ببعد تنها يک گفتمان سياسی بوده است که از دل تجربه های مبارزاتی ملت ايران برخاسته و در فرمول بندی گفتمان «سکولار دموکراسی» تبديل به گوهر خواست های ملت ما شده است. سکولار دموکرات های ايران، چه در داخل و چه در خارج کشور، اکنون وظيفهء خود را دريافته و آمادهء پاسخگوئی به توقعات ملتی می شوند که مقهور سرکوب اين حکومت نشده و ديگر باره می رود تا طوفان بزرگ ديگری را بيافريند.

تشکيل «مهستان سکولار دموکراسی»، با شرکت ايرانيان سکولار دموکراتی که می خواهند در سرنوشت آيندهء کشورشان حضوری فعال و کارآمد داشته باشند، و می رود تا بزودی به مجلسی برای شور و همفکری در راستای برانداختن حکومت مسلط بر کشورمان تبديل شده و راه را برای پيدايش نهادی که بتواند مبارزات را تا رسيدن به نقطهء تلاشی حکومت فعلی و لغو قانون اساسی آن و استقرار حکومتی سکولار دموکرات همراهی کند، همزمانی هيجان انگيزی را در برابر ديدهء همگان قرار داده و افق اميدواری به پيروزی حاکميت ملت بر کشور را روشن تر از هميشه کرده و، به همين نسبت، بر فعاليت های خرابکارانهء مخالفين مهستان افزوده است.

اما جنبش سکولار دموکراسی ايران را از اين خرابکاری های تأسف برانگيز باکی نيست. نيروهای سازندهء تاريخ توانسته اند «گفتمان سکولار دموکراسی» را، حتی در ذهن بخشی از ملت ايران که با اين اسم ها آشنا نيست، جا انداخته و تجلی آن را در شعارها و خواست های ملتِ بجان آماده به نمايش بگذارند.

پس، بيائيد تا نگذاريم اصول گرايان و اصلاح طلبان و ملی - مذهبی ها، و نيز سازمان هائی که با قيافهء مدرن تبديل به آپانديس مذهب زدگان شده اند، ديگرباره اين موجِ در آغازِ برخاستن را به گمراهی کشند و تحقق ايجابات تاريخی را به تعويق بياندازند. بيائيد در صفوف مهستان متحد شويم و از اين نهاد بلندگوئی برای مردم بجان آمدهء ايران بسازيم.

پيروز باد خيزش اميد آفرين ملت ايران برای رسيدن به استقلال و آزادی و حکومتی ايرانی.

مستقر باد پرچم سکولار دموکراسی بر فراز مجلس مؤسسانی که با فروپاشی حکومت مستقر بر کشورمان به نوشتن قانون اساسی سکولار دموکرات و بی تبعيض ايران خواهد پرداخت.

جنبش سکولار دموکراسی ايران

پنج شنبه 7 دی ماه 1396 - 28 دسامبر 2017

منبع: سایت جنبش سکولار دموکراسی ایران