*
*
*
با تو ام سلام! ای غزل!
پس، تو بودهای که نیمه شب
آب را به خانهی انار، بردهای !
پس، تو بودهای که سیب را
از طنینِ یک ترانه، سرخ کردهای !
مهربانترین کلام! ای غزل !
با تو ام سلام! ای غزل !
با ما بیامیز
نامت قشنگست.
موسیقی ِ چشم تو اما
خوش آب وُ رنگست.
لبخند را تا دودمانِ آب، بُردی
خورشید را بر چهرهی پاییز ِ ما ریز !
یک بار هم غوغا بپا کن !
با ما بیامیز !