رادیو فردا، سخنگوی وزارت خارجه چین، می‌گوید پکن «گزارش‌ها در مورد وضعیت ایران را رویت کرده» و «امیدوار هستیم ثبات در ایران حفظ شود و این کشور توسعه پیدا کند». روزنامه‌های رسمی چین هم مقاله‌هایی در مورد اعتراضات ایران منتشر کرده‌اند.
دو روزنامه رسمی چین، به‌طور مشخص‌تری به ارائه تحلیل و رویکرد خود اقدام کرده‌اند؛ روزنامه‌های پیپل دیلی و گلوبال‌تایمز، که هرچند نه به طور رسمی، اما بازتاب‌دهنده دیدگاه‌های موجود در پکن به شمار می‌روند.
پیپل‌دیلی، در سرمقاله‌ای گفته است: خطر انقلاب‌های رنگین، ایران را تهدید نمی‌کند.
انقلاب رنگی، اصطلاحی است که برای توضیح تغییرات سیاسی بدون خشونت به کار گرفته می شود که به‌طور مشخص در برخی کشورهای پساکمونیستی رخ دادند. اما در ادبیات کشورهایی مانند ایران، چین و یا روسیه، این واژه به‌معنی نزدیکی بیشتر به غرب و یا روی کار آمدن دولت‌های متمایل به غرب کاربرد دارد. مقام‌های حکومتی ایران گروه بزرگی از زندانیان سیاسی و عقیدتی و نیز منتقدان و معترضان به سیاست‌های جمهوری اسلامی را متهم به طراحی انقلاب رنگی کرده‌اند.
روزنامه «گلوبال‌تایمز» نیز در مقاله‌هایی به موضوع اعتراضات روزهای گذشته در ایران پرداخته‌است. گلوبال‌تایمز معمولا بازتاب‌دهنده دیدگاه‌های تندتری در سازوکار سیاسی چین است.
این روزنامه در سرمقاله روز دوشنبه خود گفته بود رخدادهای ایران «درسی برای کشورهای غیر غربی است»؛ کشورهایی که بیشتر آن‌ها دارای نوعی حکومت اقتدارگرا هستند و این اعتراضات همواره می‌تواند ثبات آن‌ها را به خطر بیاندازد. گلوبال‌تایمز می‌افزاید کشورهای غیرغربی «باید در درجه اول شرایط زندگی مردم خود را بهبود بخشند».
چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان است، اما در عین حال به‌طور گسترده‌ای دسترسی به اینترنت و رسانه‌های منتقد را مسدود کرده، روزنامه‌نگاران و کنشگران معترض را زندانی می‌کند و انتخاب هسته قدرت در آن محدود به طبقه‌ای کوچک از حزب حاکم است.
گلوبال‌تایمز در مقاله دیگری که روز سه‌شنبه منتشر شده به نقل از سفیر پیشین آن کشور در تهران می‌گوید: کلید اصلی اعتراضات در ایران، اقتصاد و وضعیت زندگی مردم است؛ مشکلی که مدت‌هاست ادامه دارد.
این گفته‌ها در حالی بیان می‌شود که اعتراضات اولیه، در مدت کوتاهی روندی سیاسی به خود گرفته و در آن شعارهایی از جمله علیه رهبر و نهادها و مقام‌های حاکم، یا در حمایت از پادشاهان دوران پهلوی، و انتقاد از حضور ایران در دیگر کشورهای منطقه، مطرح شده‌است.
اما موضوع هزینه‌های ایران در کشورهای منطقه و تاثیر آن بر نارضایتی‌ها در داخل کشور در مقاله گلوبال‌تایمز بازتاب پیدا کرده‌است: «جوانان ایرانی، وقتی شاهد این هستند که کشورشان منابع و پول خود را هزینه گسترش نفوذ در منطقه می‌کند و نه بهبود شرایط اقتصادی، احساس نارضایتی می‌کنند».
با وجود لحن نسبتا انتقادی گلوبال‌تایمز از رویکرد ایالات متحده به وضعیت ایران، اما گفته‌های مشابه این بخش از مقاله، در سخنان روزهای اخیر رئیس‌جمهوری ایالات متحده و مقام‌های آمریکایی نیز بازتاب پیدا کرده‌است.
