بهروز مفید - شبکه بیان
داستان موسیقی ایران، داستان تاریخ سرزمینی است که از فراز و نشیب آن هم دوست و هم دشمن باخبر است. داستان تلاش و پایداری مردمی است که در جستوجوی حق، تشنگی عمیق خود را در بستر باورهای جاویدان سیراب میکردند. اما از این سو و آن سو، مورد تاخت و تاز و توطئه قرار میگرفتند. تاریخ رنجها و محرومیتهاست. (موسیقی ایران تأمل عاشقانه؛ بهمن مه آبادی؛ 1375)
میگل لیتین، فیلمساز شیلیایی می گوید هنر مبارزه همان هنری است که ما را نجات می دهد. "هنر برای هنر" (Art for art sake) اصطلاحی است برای توصیف افراط کاری های مختلف در نظریه ای که مدعی است هنر خود بسنده است و لازم نیست که در خدمت هیچگونه هدف ضمنی چه هدف اخلاقی، سیاسی و یا مذهبی باشد. این نظریه برای نخستین بار توسط "ویکتور کوزین" فیلسوف فرانسوی مطرح شد.
اگر هنر را اینگونه تعریف کنیم، پس عملا باید آن را یک کار بی فایده و بی حاصل بدانیم. هنر قرار است ما را با رذیلت های اخلاقی، کوتاهی های سیاسی و دگم اندیشی های مذهبی روبرو کند؛ آینه ای از خطرات مستاصل بودن نشانمان دهد و مدام گوشزد کند که بی حاصل نشستن و تماشا کردن، راهی به جز تباهی ندارد.
اما در نقطه مقابل، افرادی هستند که با انتقاد از همین تعریف، از هنر برای تبلیغ یک ایدئولوژی استفاده می کنند و آن زمان است که این هنر، هنری است که در خدمت قدرت و ثروت قرار می گیرد.
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
فلسفه دیگر هنر، وصل کردن نقاط جدا شده انسان ها است. انسان هایی که به دلایل سیاسی و به دلیل آنکه خواستند تنها هنرشان را ادامه دهند، مجبور به کوچ اجباری به سایر مرزهای جغرافیایی گشتند. هنر خواندن، فیلم ساختن و نویسندگی می تواند از عشق به مسائل گوناگون نشات بگیرد. عشق انسان های درمانده، فقر اقتصادی، فشارهای اجتماعی و سیاسی، همه می توانند در بهترین شکل و در قالب هنر فریاد زده شوند.
همه اینها به علاوه هنر سخن گفتن و استفاده از استعاره و شاعرانگی، همچنین استفاده از تکنولوژی های روز که آن هم به نوعی هنر، ذوق، سلیقه به علاوه فن نیاز دارد، در کنار یکدیگر توانایی خلق آثار ماندگاری را خصوصا در غربت دارند.
اخیرا موزیک و موزیک ویدیوی جدیدی از همکاری 3 هنرمند نامدار ایرانی در غربت -گوگوش، شماعی زاده و اردلان سرفراز- منتشر شده که به واقع اوج هنر و فن را به نمایش گذاشته است. ترانه "مثلت خاطره ها" با شعر اردلان سرفراز، موسیقی و صدای حسن شماعی زاده و گوگوش، تا کنون بیش از 1 میلیون و 500 هزار بار در رادیو جوان شنیده شده است.
طعنه های شاعر، موسیقی موزیسین و صدایی که نه در استودیو و نه در کنسرت، فالش نمی خواند در کنار یکدیگر، ترانه 4 دقیقه ای ماندگاری را ثبت کرده است.
سرفراز با آگاهی نسبت به محبوبیت دو خواننده پرآوازه ایرانی، شعری نوشته است که ضمن انتقاد به حکومت دینی و نفرت پراکنی های رسانه ها نسبت به هنرمندان خارج از ایران، در عین حال حرف خود و سایر هنرمندان را مستقیما بیان می کند؛ سیستمی را خطاب می کند که 4 دهه با ایجاد طنین یاس و مرگ و وحشت، نوحه خوانی کرده و آنانی را که برای وصل کردن آمده اند، مطرب می خواند. در عین حال هشداری امیدبخش به نسلی می دهد که کنج اتاق ها به موسیقی گوش دادند و وحشت بیرون را تا جای ممکن به دل راه ندادند.
بر اساس پست فیسبوکی گوگوش، این موسیقی، اولین کار مشترک آنان پس از 40 سال است. کاری که توجه زیادی را به همراه داشته و حتما یکی از کارهایی است که در کنسرت های مشترک آنان اجرا خواهد شد.