سالنامه شرق - این فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی با عنوان «رئیس جمهور یا رئیس جمهوری» نوشت: پرسش مشخص این بود که این دو واژه در لفظ و در معنی به چه کسی دلالت دارند؟ رئیس‌جمهور یعنی رئیس قاطبه مردم و طبعاً سیدالقوم یا رئیس مردم در نظارم جمهوری اسلامی، رهبری است. رئیس‌جمهوری نیز یعنی رئیس نظام جمهوری که این واژه نیز دلالت تام به رهبری دارد. پس در واقع در ایران مطابق قانون اساسی، رئیس‌جمهور واقعی مقام رهبری است، چرا که هم فرمانده کل قواست هم رئیس قوه قضائیه را نصب می‌کند، هم حکم رئیس‌جمهور را تنفیذ می‌کند و هم از طریق شورای نگهبان صلاحیت کاندیداهای قوه مقننه را احراز می‌کند.
وی در ادامه نوشته است: پس چه در لفظ و چه در معنا، رئیس‌جمهور واقعی در کشور ما مقام رهبری است و حذف پست رئیس کابینه که مرسوم شده است و به او رئیس‌جمهور می‌گوییم، نقصی از لحاظ نظام ریاستی بر قانون اساسی وارد نمی آورد و آن را تبدیل به نظام پارلمانی نمی کند.
حجاریان با بیان اینکه «پروژه بازگرداندن نظام ریاستی به نظام پارلمانی که به طور کلی معنای محصلی ندارد، از زمان دولت احمدی‌نژاد مطرح شد»، ادامه داده است: در آن دوره این شبهه به وجود آمد که شاید در قانون اساسی نقیصه‌ای وجود دارد که براساس آن، همواره رؤسای جمهور و رهبری تصادم پیدا می‌کنند و به همین دلیل بود که تشخیص دادند برای رفع این تزاحم، لازم است پست ریاست‌جمهوری را حذف و نخست‌وزیری را احیا کنند.
