حکومت نظامی
زیتون-حسام فریدنی
این بار موضوع رئیس‌جمهور نظامی را محمدعلی پورمختار، معاون سابق پارلمانی نیروی انتظامی و نماینده اصول‌گرای مجلس، مطرح کرد؛ موضوعی که برخی تنها نامزد احتمالی آن را قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، می‌دانند.
اتفاقی که اگر رخ دهد به دلیل دخالت سپاه پاسداران در حوزه‌های دیگر، عملا کل حکومت جمهوری اسلامی را تبدیل به یک حکومتِ نظامی خواهد کرد؛ حکومتی که تاکنون بیشتر از آن روحانیون بوده است.
محمدعلی پورمختار اما این موضوع را درباره محسن رضایی مطرح کرده و گفته بود که فرمانده سابق سپاه پاسداران را «استراتژیست و دارای تفکر» می‌داند و سال ۸۸ به او رای داده است.
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
این نماینده اصول‌گری مجلس گفته بود:«من اعتقاد دارم که اگر یک نظامی رئیس‌جمهور شود حتما می‌تواند کشور را از مشکلات نجات بدهد».
پس از آن حسین الله کرم، چهره شاخص گروه حزب‌الله، گفت که «یک نفر با سابقه نظامی می‌تواند کشور را نجات دهد».
وی تاکید کرد که «با توجه به شرایط منطقه ایران تصمیم جدی دارد که وظیفه منطقه‌ای خود را اجرا کند چون می‌داند اگر اجرا نکند تجزیه می‌شود. در یک چنین وضعیتی به نظر من مردم به این سمت گرایش پیدا می‌کنند که فردی با تخصص لازم در این جایگاه قرار بگیرد.»
با این حال محمد حسینی، وزیر ارشاد دولت محمود احمدی نژاد و فعال سیاسی، یادآوری کرده که در دوره‌های گذشته مردم به محسن رضایی، محمد باقر قالیباف و علی شمخانی رای نداده‌اند.
به گفته محمد مهاجری، از چهره‌های اصول‌گرا و البته مدافع حسن روحانی، مطرح‌کنندگان موضوع ریاست‌جمهوری نظامیان به دنبال نامزدی قاسم سلیمانی هستند.
به گفته این فعال اصول‌گرا، «در واقع اصول‌گرایان یک پوست خربزه زیر پای اصلاح‌طلبان می‌اندازند که سر خوردن‌شان حتمی است. همه می‌دانیم سردار سلیمانی برخلاف سایر چهره‌های سیاسی - نظامی همچون قالیباف و رضایی از کمترین دافعه برخوردار است. بنابراین کاندیدا شدن او چه بسا باعث شود اصلاح‌طلبان هم به صورت جدی وارد کاندیداتوری انتخابات نشوند».
منصور حقیقت‌پور، مشاور علی لاریجانی و نماینده سابق مجلس که خود از فرماندهان سپاه پاسداران بوده گفته که اگر هم مردم از نامزدی نظامیان«استقبال نکنند خب طبیعتا چوبش را هم می‌خورند».
وی گفته است: «به طور مثال اکنون فردی مانند قاسم سلیمانی در مدیریت، در قدرت و شجاعت، چیزی از وزرای این کشور کم دارد؟ ما خیلی از کارها را به غیرنظامیان سپرده‌ایم که جز رسوایی و بیآبرویی چیزی بر جا نگذاشتهاند».
پیش از این نیز موضوع نامزدی قاسم سلیمانی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ مطرح شده بود؛ موضوعی که واکنش حسام‌الدین آشنا، مشاور حسن روحانی، را به دنبال داشت و نوشت که «بگذاریم حاج قاسم در قله اسطوره‌ای دفاع از حریم و حرم بماند، نگذاریم او را چون محسن و باقر به کارزار کلید و گاز انبر بکشانند».
در نهایت اما فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران احتمال نامزد شدن خود را رد کرد.
برخی تحلیل‌گران هم معتقدند که عالم سیاست ملاحظات خاص خود را دارد و دلیل محبوبیتی که برای قاسم سلیمانی اعلام می‌شود، این است که او تاکنون نقد نشده و اگر آقای سلیمانی به عرصه انتخابات بیاید و نقد شود چیزی از محبوبیتی که برایش تصور می‌شود، باقی نخواهد ماند.
از جمله عباس عبدی در مصاحبه با دویچهًوله گفته است:«آقای سلیمانی به محض اینکه وارد سیاست شود کل سیاست ایران در سوریه برایش زیر سوال می‌رود بنابراین یا باید تن به سیاست جدید بدهد و سیاست قبلی‌اش را زیر سوال ببرد یا همان را ادامه دهد».
اتفاقی که شاید ابراهیم رئیسی نیز پیش‌بینی نمی‌کرد اما با تند شدن فضای مناظره های انتخابات، حسن روحانی و نزدیکانش وارد محدوده آستان قدس رضوی، دادگاه ویژه روحانیت و به صورت تلویحی نقش او در اعدام‌های زندانیان سیاسی شدند.
اسماعیل گرامی‌مقدم، سخن‌گوی حزب اعتماد ملی، نیز احتمال رئیس‌جمهور شدن نظامیان را منتفی دانسته و در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشته است که «ممکن است کشور نظامی شود ولی رییس جمهور نظامی نمی‌شود».
وی یادآوری کرده که حتی در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق نیز کشور «بطور کامل» نظامی نشده است.
به گفته اسماعیل گرامی‌مقدم،«همین که زمزمه شود رییس‌جمهور نظامی شود، ضمیر خودآگاه ملت ایران کودتا را متصور می‌شود، شبیه‌سازی می‌کند و الگوهای شکل‌گیری نظام‌های دیکتاتوری را با نظامیان لازم و ملزوم یکدیگر می‌دانند و در ادامه شکل‌گیری هر دولت نظامی که دیکتاتوری را به ارمغان می‌آورد».
برخی از مدافعان انتخاب رئیس جمهور نظامی نیز شاید یک‌پارچه شدن حاکمیت را تنها راه پایان دادن به منازعات در کشور می‌دانند و معتقدند با رئیس‌جمهور شدن یک نظامی دیگر رهبر جمهوری اسلامی و نزدیکانش مانع اقدامات دولت نخواهند شد و دیگر بهانه‌ای برای انداختن مشکلات به گردن دولت نخواهند داشت.
این ایده پیش از انتخابات مجلس هفتم و ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد نیز توسط برخی از فعالان سیاسی مطرح می‌شد.
آنان می‌گفتند که اگر حاکمیت یک‌پارچه شود آیت‌الله خامنه‌ای مشکل درگیری با آمریکا را حل خواهد کرد و حداقل از جهت سیاست خارجی، وضعیت اقتصادی و آزادی‌های اجتماعی وضع کشور بهتر خواهد شد.
علی نظری، نماینده اراک، اما در آخرین نطق خود درمجلس ششم در زمانی که مجلس ششم روزهای پایانی خود را می‌گذارند و انتخابات مجلس هفتم برگزار شده بود اما این موضوع را به شوخی مطرح کرد و آن را دست‌مایه نطق پیش از دستور خود قرار داد که کنایه‌هایی خطاب به اصول‌گرایان و به زبان طنز داشت.
این نماینده مجلس ششم گفت: «آبادگران وعده ژاپن اسلامی، آزاد شدن ماهواره و ارزانی و ... دادند و مردم برای آغاز به کار مجلس هفتم روزشماری می‌کنند».
وی تاکید کرد:«اگر شهرداران اصلاح‌طلبان بی‌عرضه کاری کردند که قیمت مسکن به متری یک میلیون تومان رسید، شهردار تهران کاری خواهد کرد که قیمت مسکن در شمال شهر تهران ۱۰۰ هزار تومان شود».
این شوخی‌ها و جدی‌ها اما هیچ‌کدام به حقیقت نپیوست و با ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد نه تنها وضعیت کشور حتی در حوزه اقتصادی و سیاست خارجی بهتر نشد، بلکه آیت الله خامنه ای و نزدیکانش با وجود همه حمایت‌ها، اینک حاضر نیستند حتی مسئولیت اقدامات دولت محمود احمدی‌نژاد را قبول کنند.
