علیرضا رحیمی، عضو اصلاح‌طلب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، ضمن انتقاد از این رویه با اشاره به جلسه غیرعلنی خرداد ماه گفته است در جلسه مذکور «با وجود آن که انتظار داشتیم مسئولان اطلاعات سپاه درباره نحوه حمله تروریستی به مجلس گزارش بدهند، دوستان به ارایه تحلیل‌های کلی از وضعیت خاورمیانه بسنده کردند».

در آخرین روزهای کاری پارلمان در سال ٩٦ بار دیگر درهای مجلس به روی خبرنگاران و افکار عمومی بسته شد، تا موضوع فضای مجازی و پیام‌رسان‎های داخلی و خارجی، خصوصا تلگرام به عنوان مهم‌ترین موضوع امنیتی کشور در آن‌زمان در مجلس بحث شود.

این نماینده در انتقاد خود از برگزاری مکرر جلسات غیرعلنی گفته اولا بردن مباحث مجلس به جلسات غیرعلنی احساس ناامنی را به جامعه منتقل می‌کند و این احساس «به‌ زعم برخی جامعه‌شناسان بعضا از نفس ناامنی خطرناک‌تر است» و نکته دوم این‌که آن چه در نهایت پشت درهای بسته در مجلس مطرح می‌شود «نه‌تنها تفاوتی به مباحث جلسات علنی ندارد»، بلکه بعضا مشابه همان اخباری است که شامگاه در بخش‌های مختلف خبری به سمع و نظر بینندگان تلویزیون می‌رسد.

در این گزارش به نقل از یک نماینده منتقد دیگر، علی ادیانی‌راد، آمده جایگاه مجلس آن است که مطالبی در جلسات غیر علنی مطرح شود، که امکان طرح آن در جلسات علنی وجود ندارد «نه این که همان مسائلی که در رسانه‌ها مطرح می‌شود، با همان ادبیات تکرار شود».