۴۰ سال پیش وقتی سیل میلیونی مردم از مهرآباد تا بهشت زهرا به امید واهی زندگی بهتر و آزادتر به پیشواز آیت الله روح الله خمینی شتافت، چه کسی باور می‌کرد روزی فرا رسد که مردم پشیمان از انقلاب در نوستالژی نظامی که چهل سال پیش برانداختند شعار "رضا شاه روحت شاد" سر دهند.
چه کسی باور می‌کرد که پس از آن انقلاب فراگیرمردم که جان مایه‌ی نخستین آن آزادیخواهی و عدالت جویی بود، دین ابزاری می‌شود در خدمت آخوندهای قدرت پرست و قدرتی بر سر کار می‌آید که مذهبش زروزور است و پیشه‌اش دروغ و خونریزی و دیگر هیچ!
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
چه کسی می‌پنداشت که علم داران مذهب شیعه با شعار بهشت، ایرانیان را به جهنم ببرند و به نام دین چنان روزگار ایران و ایرانی را تباه کنند که به قول آیت الله منتظری "روی شاه سفید" شود و روزی فرا رسد که مردم بگویند "چه اشتباهی کردم که انقلاب کردیم! "
و بالاخره چه کسی تصور می‌کرد که آخوندهایی که میلیونها ایرانی به امیدهای واهی برای نشاندنشان بر اریکه قدرت سرودست می‌شکستند به چنان لحظه‌های خفت باری فرو افتند که از جسم ۸۰ سال پیش مرده رضا شاه وحشت زده شوند تا جایی که اصلا وجود آن را انکار کنند؟
بله درست درک کرده‌اند مردم به این فرقه مذهبی تبعیض گر، غارتگر، ضدملی و زورگوی حاکم چنان بغضی به دل دارند که اگر پیکر بی جان رضا شاه در نقطه معلومی از ایران دفن شود، زیارتگاهش می‌کنند.
پس باید با عجله اصل موضوع را انکار کرد و هرچه زودتر آن را در جایی به دور چشم مردم پنهان نمود. دل و جانشان چنان تباه و سیاه شده که قدرت به خود آمدن و جرات طرح این پرسش که چرا چنین شده است را نیزدرخود نمی‌بینند.
شرمتان باد که حتی به رسوم ابتدایی دین‌تان که حرمت مرده را نگه می‌دارد نیز وفادار نیستند.
