قرارداد این پروژه تابستان گذشته به صورت یک کنسرسیوم نفتی میان شرکت توتال، شرکت ملی نفت چین (CNPC) و شرکت ملی نفت ایران (NIOC) به امضا رسید و براساس آن قرار بود روزانه ۲ میلیارد فوت مکعب یا ۴۰۰ هزار بشکه نفت و میعانات گازی برای مصارف خانگی استخراج شود.

به دنبال خروج آمریکا از برجام و بازگشت تمام تحریم‌ها علیه ایران، شرکت توتال باید تا پیش از ماه نوامبر سال جاری این قرارداد را لغو کند تا مشمول تحریم‌های امریکا واقع نشود.

این شرکت همواره اعلام کرده است که نمی‌تواند در معرض تحریم‌های ثانویه قرار گیرد چرا که برای حفظ گردش مالی خود باید بتواند با بانک‌های آمریکایی همکاری داشته باشد. توتال در بیانیه خود آورد که ادامه همکاری با ایران موجب از دست رفتن شرکا و سهامداران عمده آمریکایی این شرکت خواهد شد و به همین علت از این قرارداد خارج خواهد شد.

در ادامه توتال اعلام کرد که سهم این شرکت تاکنون در قبال این قرارداد حدود ۴۰ میلیون یورو بوده است و خروج از این قرارداد به رشد اقتصادی ۵ درصدی این شرکت در بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ آسیبی وارد نخواهد کرد.

شرکت ملی نفت چین «CNPC» ماه دسامبر سال گذشته اعلام کرد که آماده است چنانچه فرانسه در پی تحریم‌های آمریکا این کنسرسیوم را ترک کند، سهام شرکت توتال را در پروژه عظیم گاز ایران را بخرد.

استراتژی جدید غول نفتی فرانسه در حالی گرفته شده که همین شرکت پیش‌تر اعلام کرده بود که حتی اگر آمریکا تحریم یک‌جانبه علیه تهران اعمال کند به همکاری با ایران پایان نخواهد داد.

قرارداد امضا شده میان توتال و ایران، اولین سرمایه‌گذاری بزرگ غربی‌ها در صنعت انرژی ایران پس از لغو تحریم‌های بین‌المللی در سال ۲۰۱۵ میلادی بود.