دویچه وله - سازمان مدافع حقوق زنان "تر د فم" با جمعآوری امضا از افراد صاحبنام خواستار ممنوعیت روسری برای دختران زیر سن قانونی شده است. این سازمان مجبور کردن دختران خردسالان به سر کردن روسری را نقض حقوق کودک میداند.
کریستا اشتوله، مدیرعامل سازمان مدافع حقوق زنان "تر د فم" (Terre des Femmes سرزمين زنان) روز پنجشنبه (۱ شهریور / ۲۳ اوت) در برلین اعلام کرد که حجاب دختران نابالغ مدتهاست دیگر موضوعی تک موردی نیست و گسترش یافته است.
کریستا اشتوله که مجبور کردن دختران به پوشیدن روسری را نقض حقوق کودک میداند، خواستار ممنوعیت آن در آلمان برای دختران زیر سن قانونی شده و اعلام کرده که همه فرهنگهای موجود در این کشور باید ممنوعیت روسری برای دختران خردسال را رعایت کنند. او اما مشخص نکرده که چند دختر خردسال در آلمان روسری سر میکنند.
"تر د فم" با به راهاندازی کمپین جمعآوری امضا بخصوص از افراد صاحبنام خواستار ممنوعیت روسری برای دختران زیر سن قانونی شده است. از جمله کسانی که به کمپین "تر د فم" پیوسته و با امضایشان این خواست را تایید کردهاند آلیس شوارتسر، فمینیست مشهور آلمانی و موسس مجلهی "اما" (Emma)، زیبل ککیلی، هنرپیشه، بوریس پالمر، شهردار توبینگن، و سیران آتش، وکیل و مسلمان فمینیست ترکتبار آلمانی هستند.
در بیانیه کمپین سازمان یاد شده که قرار است پس از جمعآوری دستکم ۱۰۰ هزار امضا به وزارت دادگستری آلمان تحویل داده شود، از جمله آمده است که حجاب دختران زیر سن قانونی، تبعیض جنسیتی برای آنها به حساب میآید.
سیران آتش، وکیل و مسلمان فمینیست ترکتبار آلمانی، در این باره گفته است که روسری برای دختران زیر سن قانونی به گونهای سوء استفاده جنسی از آنها به حساب میآید. آتش در ادامه گفته است: «از آزادی ادیان نباید چنین تعبیر شود که هر که هرچه دلش خواست انجام دهد.»
این وکیل و مسلمان فمینیست خواستار آن شده که در آلمان مرز آزادی ادیان مشخص شود. او بر مسئولیت دولت در این باره تاکید میکند و میگوید دولت مسئول است از برابری جنسیتی در کشور دفاع کند.
خانم زیگرید پتر، معاون اتحادیه پزشکان اطفال و نوجوانان، در تایید این کمپین اعلام کرد که دختران زیر سن قانونی که روسری بر سر میکنند، با مشکل کمبود ویتامین دی روبهرو هستند، کمتر حرکت بدنی دارند، کمتر ورزش میکنند و بسیار کم در برنامه درسی استخر مدارس حاضر میشوند.
زیگرید پتر در ادامه گفت حقوق کودکان، با تعیین روسری برای آنها زیر پا له میشود، زیرا این خود کودکان نیستند که در باره روسری تصمیم میگیرند، بلکه آنها تصمیمی را اجرا میکنند که والدینشان به آنها دیکته میکنند.