صریح ترین هشدار، سرمقاله روزنامه کیهان بود که مدیر مسئول آن را آقای خامنه ای منصوب می کند. این سرمقاله، که ساعاتی پیش از حضور حسن روحانی در مجلس منتشر شد، با یادآوری سرنوشت ابوالحسن بنی‌صدر هشدار می‌داد که حرکت رئیس جمهور در مسیر افشاگری و مقابله، به منزله خودکشی خواهد بود.

کیهان تاکید داشت: "فراوان پیش آمده که منافقین، رجال سیاسی را تحریک به انتحار و خودزنی و به هم ریختن کشور کنند و یا به خراب کردن پل‌های پشت سر خود وادارند. پوست خربزه زیر پای رجال گذاشتن و قربانی گرفتن، عادت منافقین است ولو در قالب بزک شده افشاگری".

"تحریک کنندگان" مورد اشاره کیهان هم، افرادی در حد علی مطهری نایب رئیس دوم مجلس بودند که از رئیس دولت خواسته بودند از فرصت حضور در مجلس برای بیان موضوعات غیررسمی‌تر استفاده کند. آقای مطهری مشخصا گفته بود: "اگر آقای روحانی همه حقایق را در مجلس مطرح کند، حضور وی مفید خواهد بود. البته من این شجاعت را در ایشان نمی‌بینم که همه موانع را بگویند."

تمام اینها در حالی بود که فارغ از مضمون توصیه های رهبر به رئیس جمهور پیش از حضور در مجلس، نفس حضور حسن روحانی در قوه مقننه برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان را نیز، نمی شد مستقل از صلاحدید آیت‌الله خامنه ای ارزیابی کرد.

آقای روحانی، البته اولین رئیس جمهوری نبود که برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان به مجلس می رفت: پیش از او، محمود احمدی نژاد هم در اسفند ۱۳۹۰ به همین منظور به مجلس هشتم رفته بود.

اما پس از آنکه اقای احمدی نژاد آن جلسه را به شوخی و دست انداختن نمایندگان سپری کرد، مجلس آیین نامه داخلی خود را تغییر داد تا هزینه پاسخ ندادن رئیس دولت به سوالات قانون‌گذاران بالا برود. مطابق تغییرات جدید، بعد از پاسخ رئیس جمهور به هر یک از سوالات، مجلس باید در مورد قانع کننده بودن پاسخ رای‌گیری می‌کرد و در صورت متقاعد نشدن نمایندگان، امکان ارجاع موضوع به قوه قضاییه وجود داشت.

نمایندگان بر مبنای همین تغییر قصد داشتند آقای احمدی نژاد را برای پاسخگویی به سوالات خود به مجلس نهم فرا بخوانند که این بار می توانست برای او تبعات جدی‌تری داشته باشد. اما طرح سوال از رئیس جمهور سابق بر مبنای آیین نامه سخت‌گیرانه جدید، با حکم حکومتی غیرمنتظره آیت الله خامنه ای در آذر ۱۳۹۱ از دستور کار قوه مقننه خارج شد.

رهبر جمهوری اسلامی اما در ماجرای اخیر احضار حسن روحانی به مجلس دخالت مشابهی را صورت نداد، تا او اولین رئیس جمهور ایران باشد که در چارچوب آیین‌نامه سخت‌گیرانه جایگزین، برای پاسخ به سوالات نمایندگان به مجلس می رود.

به عبارت دیگر، آیت الله خامنه ای از یک سو با احضار رئیس دولت دوازدهم به قوه مقننه برای پاسخگویی به سوالات (در شرایط ارسال احتمالی نتیجه کار به قوه قضاییه) مشکلی نداشته، و از سوی دیگر، قبل از همین جلسه هم "توصیه" های خود به او را در مورد آنچه در مجلس باید گفته شود یا نشود مشخص کرده است.

سازوکاری که خروجی آن، با توجه با جنس انتخاب های آقای روحانی، نمی توانست جز همان چیزی باشد که در جلسه امروز مجلس به وقوع پیوست.