۱ ـ در گذشته بودند لات‌ها و چاقو کشانی که به هنگام درگیری و دعوا، دیگری را چاقو می‌زدند و برای فرار از مجازات و فریب مأموران شهربانی و دادگاه‌ها، استادانه یک، دو ضربه نه چندان کاری نیز به سر و گردن خود وارد می‌آوردند تا که چاقو زدن به دیگری را دفاع از خود بنامند. این رفتار لات‌ها را "خودزنی" می‌گفتند. این چنین لات‌ها به ویژه برای کلانتری‌های محل خود به خوبی شناخته شده بودند. خود زنی گذشته از این که گاه به یاری این لات‌ها آمده و آنان را از مجازات در خور رهایی می‌داد دو مزیت خوب دیگر نیز برای این لات‌ها داشت: یکی اینکه جای زخم‌ها بر سر و روی آنها، مقام و مرتبه اشان را بین دیگر لات‌ها بالا می‌برد (هر چه جای رد چاقو بر سر و گردن و صورت بیشتر، اُبُهت آنان نیز بیشتر) و هم میان مردم عادی ترس و وحشت از آنها را افزایش داده و هر چه بیشتر از نزدیکی و درگیری با چنین آدم‌ها دوری می‌کردند.
۲ ـ رویداد تروریستی وحشتناک در اهواز، از دید من همین حکایت "خود زنی" از سوی حکومت مافیایی ایران بوده است و من در این راستا با بیانیه برای نمونه "شورای دمکراسی خواهان ایران" و یا دیگرانی که بر این خود زنی تاکید نموده‌اند، همخوان هستم با این افزوده که من نه این گروه و یا دیگر گروه‌ها که در بیانیه خود به درستی بر این نکته انگشت نهاده‌اند را می‌شناسم و نه هیچ گونه تماسی با آنها دارم.
۳ ـ نگارنده در نوشته پیشین خود نیز بر این امر تاکید داشت که ماهیت مافیایی حکومت اسلامی چنان تبهکارانه است که حتا نمی‌توان آن را با هیچ سازمان مافیایی شناخته شده برابری داد. برای این حکومت، نابود کردن شماری از "خودی ها" و یا مردم عادیِ بی خبر، هر گاه که نیاز باشد و برای ماندگاری و یا پیش برد سیاست‌های خود بدان نیاز داشته باشد، از اندک اهمیت ممکن بر خوردار است. این حکومتی است که دروغ، ریا، خشونت، شکنجه، کشتار، سرکوب و آزار در هر جا که بتواند چه در درون و چه بیرون از ایران، درونمایه و ذات وجودیش است.
۴ ـ تاسف بار است که پس از چهل سال، شماری از هم میهنان کوشنده هنوز به ماهیت واقعی این حکومت تبهکار پی نبرده‌اند. آنها فکر می‌کنند این حکومت نمی‌تواند با داعش نیز در ارتباط باشد و یا بنام داعش دست به بمب گذاری و کشتار در ایران زده و با نفوذی‌های خود آن را بنام داعش اعلام نکند! خوشبختانه در همه مورد‌ها دُم خروس بیرون زده است. نه آن یورش به مجلس و به گور خمینی و نه این آخرین جنایت، سازمان دهش داعش نبوده است زیرا هیچ یک از رفتار‌ها و حرکت‌های آنان با شیوه همیشگی کار داعش همآهنگی و همسویی ندارد. نه از پرچم آنها خبری هست، نه از خواندن آیات قرآن و نه شعارهای تند مذهبی و تهدید به کشتار همه کفار. روشن است که سازمان اصلی داعش از انتساب این جنایت به خود خوشحال نیز شده و اعتراضی هم نکرده و نخواهد نمود چون تبلیغی مُفت و مجانی برای وجود و نیرومندی این آدمکشان است. این را حکومت از پیش حساب نموده بوده ولی ناشیانه!
۵ ـ برای شماری از هم میهنان شاید پذیرشش سخت باشد ولی مگر بار نخست است که چنین جنایت‌ها از حکومت اسلامی و رهبر معظم برای گمراه نمودن و مظلوم نمایی در میان مردم ایران و جهان، سر می‌زند؟ مگر هم اکنون حکومت در همآن حال که با حکومت افغانستان، که آن را دولت برادر می‌نامد، در ارتباط و مراوده است برای رسیدن به هدف‌های شوم خود در منطقه، به طالبان یاری نمی‌رساند و با آنها که دشمن حکومت کنونی افغانستان هستند، ارتباط ندارد؟ مگر این‌ها از آغاز با آدمکشی (آتش زدن سینما رکس آبادان)، دروغ و ریاکاری بر مسند قدرت ننشسته‌اند؟ مگر در حرم به قول خودشان "مقدس امام رضا" بمب نگذاشتند و آن را بنام مجاهدین ننامیدند و سه جوان زندانی را زیر شکنجه وادار به اعتراف و سپس اعدام نکردند؟ مگر پسر امامشان را نکشتند و امروز حتا از کشتن رفسنجانی سخن در میان نیست؟ مگر در سال ۸۷ برنامه ریزی نکرده بودند تا حتا در چند ایستگاه مترو بمب گذاری کنند تا با استفاده از ایجاد بلبشو و تبلیغِ بر این امر که جنایت کار مخالفان است، براحتی خیزش مردم را سرکوب کنند؟ نوار این جلسه محرمانه که به بیرون درز یافت و منتشر شد. مگر بنام اسراییل شماری را بنام "دانشمندان اتمی" به قتل نرساندند؟ (محبوبه حسین پور خواهر یکی از این دانشمندان ـ اردشیر حسین پور ـ شاهد زنده ماجرا، هم اکنون در بیرون از کشور است و بارها در این باره نوشته و گفته است که چگونه مأمورانِ حکومت، برادرش را کشتند). سقوط هواپیما و هلی کوپتر فرماندهان سپاه و ارتش که بویی از مخالفت آنها شنیده شده بود که افسانه نیست! افشاگری تازه جناب احمد منتظری در باره جاسازی مواد منفجره وسیله سپاه پاسداران در ساک‌های حاجیان بدون آگاهی آنها برای انفجار در بین زیارت کنندگان و متهم نمودن بنام عربستان به انجام آن هم اینک روی وب سایت‌ها از آن میان "گویا" هست. به این لینک‌ها از جلسه‌های محرمانه سپاه و بسیج توجه کنید:
پیش از آخرین انتخابات (۲، ۲۵ دقیقه)
https://www.youtube.com/watch?v=EVpl3Qr-YdQ
در باره سرکوب دانشجویان در تبریز و تهران (۸ دقیقه):
https://www.youtube.com/watch?v=z6C2G3XlWyM
یک نمونه از شیوه‌های کار حکومت حتا در بیرون از ایران (۲، ۰۱دقیقه):
https://www.youtube.com/watch?v=zsroptZTSfk
۶ ـ نگاهی به رفتار حکومت در همین زمان کوتاه پس از این رویداد جنایتکارانه، نشاندهنده این واقعیت است که همه در راستای هدف‌های تبهکارانه از پیش ترسیم شده حکومت اسلامی انجام گرفته است. هدف حکومت چون همیشه چند سویه بوده است:
ـ مظلوم نمایی و خود را قربانی تروریست نامیدن درست در آستانه سفر روحانی به اروپا و سپس نشست سازمان ملل تا سرکوب‌ها در ایران و تجاوز به کشورهای دیگر را توجیه کنند؛
ـ دست باز داشتن برای سرکوب بیشتر در درون ایران و دستگیری فله‌ای کوشندگان و مخالفان؛
ـ به بهانه سرکوب داعش، به وجود آوردن امکان قدرت نمایی در برابر اروپا و آمریکا با تکیه بر توان موشکی خود. موشک پرانی‌های دو روز گذشته به سوریه گویاتر از آنست که در آن تردید شود. پیش از آن نیز که با پرتاپ چند موشک به مقر حزب دمکرات به جنایت در کردستان عراق دست زده بودند. هفته پیش سند محرمانه خرابکاری سپاه در بین گروهای کرد در کردستان عراق نیز که منتشر شد.
***
ولی همه این رویدادها نشان از سستی و هراس حکومت چه از وضع درونی ایران و چه موقعیت بسیار ضعیف و لرزان و بدنامی گسترده در بیرون از کشور و در سطح جهان است. این خود زنی حکومت نه تنها چیزی را به سود حکومت دگرگون نمی‌سازد که وضعش را بیش از بیش بحرانی تر خواهد نمود. ماه که همیشه در زیر ابر پنهان نمی‌ماند!
کورش گلنام
