ادواردو ولا، متخصص زایمان در کلینیک سن رامون شهر مادرید که به عنوان یکی از عاملان اصلی قاچاق کودکان در دوران حکومت دیکتاتوری اسپانیا شناخته شده است پیشتر از سوی اینس مادریگال، یک کارمند زن ۴۹ ساله شرکت راه آهن این کشور به دزدی و قاچاق انسان متهم شده بود. خانم مادریگال مدعی شده است که دکتر ولا ژوئن سال ۱۹۶۹ در بدو تولد او را دزدیده و با جعل شناسنامه و همدستی یک کشیش ژزوئیت تحت سرپرستی اینس پرز، یک زن نازا قرار داده است.

به اذعان دادگاه مادرید دکتر ولا در زمان وقوع جرم با دستنوشته ای تایید کرده که خانم پرز دختری را بدنیا آورده، امری که در واقع هرگز روی نداده بود. دادگاه مادریدی رسیدگی کننده به این پرونده حالا می گوید شکایت خانم مادریگال سال ۲۰۱۲ تسلیم مراجع قضایی شده و با توجه به گذشت بیش از ده سال از زمان تشکیل پرونده، امکان صدور حکم محکومیت برای متهم وجود ندارد

دادگاه رسیدگی به این پرونده روز بیست و ششم ژوئن آغاز به کار کرد اما یکروز پس از آن به دلیل بستری شدن ادواردو ولا در بخش مراقبت های ویژه، دومین روز دادگاه به اوایل ماه سپتامبر موکول شده بود.

پزشک متهم هنگام تحقیقات اعتراف کرده بود که در زمان تولد اینس مادریگال حضور داشته و بدون نیاز به بررسی جدد، پرونده مربوط به این زایمان را امضاء کرده، در حالی که متهم در زمان رسیدگی به پرونده در دادگاه این اظهارات را به کلی منکر شد و امضای خود را پس گرفت.

رسوایی دزدیدن نوزادان در زمان حکومت دیکتاتوری اسپانیا عموما با همدستی کلسیای کاتولیک انجام شده است. نوزادان بلافاصله پس از تولد بدون سند و مدرک مرده اعلام و از پدر و مادرشان جدا می شدند تا در اختیار خانواده های نازا و ترجیحا نزدیک به رژیم «ملی‌گرا - کاتولیک» حاکم قرار گیرند.

این پدیده در طول دوران سرکوب پس از سالهای جنگ داخلی در اسپانیا (۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹) در این کشور رواج گسترده ای پیدا کرد. بنای اولیه و هدف غایی این طرح محروم کردن مخالفان از زاد و ولد و جلوگیری از انتقال «ژن مارکسیسم» توسط آنها به فرزندانشان بود.

این شکل از قاچاق کودکان از سال ۱۹۵۰ رواج یافت. کودکان متولد شده از افراد غیر مزدوج، خانواده های پر جمعیت و فقیر بیشترین قربانیان این جرم تایید شده بوده اند.