روزنامه آفتاب یزد نوشت: در حالی که انتظار میرفت روحانی پس از این همه مشکل و رخدادها و فشارهای ناشی از نوسانات ارز که جامعه همچنان با آن روبروست به همان سخنان گذشته بسنده نکند. اما او باز هم در دانشگاه تهران خطاب به دانشجویان و جامعه ایران بدون اینکه به مسائل مهم و جدی کشوراشاره کند با همان لحن همیشگی اش از امید سخن گفت و افزود: «قبول دارم که گفتار درمانی مفید نیست؛ اما امید درمانی لازم است. ما باید در برابر شرایط جدید تسلیم شویم یا به هم امید دهیم. ما از این راه رد میشویم چه غصه بخوریم چه امید داشته باشیم اما اگر امید داشته باشیم شرایط را بهتر رد میکنیم.» در حالی که رئیس جمهور خود این راه را در انتخابات 96 پیش از این پیموده بود و میدانست مردم ایران علاوه بر امید به عمل نیاز دارند و سخن از امید بدون عمل به طور قطع تنها به افزایش بی اعتمادی و ناامیدیهای بیشتر میانجامد. به همین دلیل صادق زیباکلام فعال سیاسی اصلاحطلب و استاد دانشگاه درباره موضع دیروز روحانی و سخنانش به آفتاب یزد گفت: روحانی نباید با مردم مثل بچههای خردسال رفتار کند و تصور ببرد مردم از این سخنان و برخورد او خوشحال میشوند و برایش دست تکان میدهند.
امید درمانی لازم داریم!
سخت است گفتن این مهم که رئیس جمهور دیروز پس از این همه فاصله با جامعه و ضربه به امید مردم بازهم چیزی در چنته نداشت. زیرا در حالی که انتظار میرفت او این بار با یک رویکردی جدی و اثرگذار درباره مسائل مهم کشور وعبور از مشکلات در دانشگاه تهران خطاب به دانشجویان و جامعه نطق کند اما تنها با افزودن واژههای جدید مثل امید درمانی بازهم از امیدهای واهی، باور به آینده و عبور از مشکلات سخن گفت! اما به هر روی رئیس جمهور پس از افزایش مشکلات و تشدید نارضایتیهای اخیر خطاب به دانشجویان و جامعه ایران در دانشگاه تهران گفت: قبول دارم که گفتاردرمانی مفید نیست؛ اما امید درمانی لازم است. علت موفقیتهایمان در دولت یازدهم از امید به آینده شروع شد نه با کار و برنامهریزی ما. قبل از برنامه، کار و تلاش ما، دیدگاه مردم نسبت به آینده جامعه را درمسیر جدیدی قرار داد. آن زمان هنوز دولت را شروع نکرده بودیم. اوادامه داد: در سال 92 من انتخاب شدم قرار بود دولت را انتخاب کنیم؛ که به محض انتخاب دلار ارزان شد، امید بیشتر شد؛ چرا که مردم با فضای امنتر آشنا شدند، هنرپیشه سینما، کارگردان و نویسنده همه امیدوار شده بودند، دانشجو هم امیدوار شده بود چون میدانستند 16 آذر میتوانند حرف بزنند.
تسلیم شرایط نشویم
اما امید کافی نیست
رئیس جمهور میداند که مردم ایران امروز تشنه امیدند، امید به فردایی روشن و عبور از مشکلات. به همین دلیل هم است که بازهم سرسختانه و با تاکید فراوان از امید سخن میگوید اما پرسش اینجاست که امید به تنهایی کافی است؟! در حالی که روحانی این مسیر را قبلا طی کرده و مردم ایران را با آن سنجیده است اما راه به جایی جز ناامیدی بیشتر و بدبینی در جامعه نبرد. با این همه باز هم از امید نافرجام و بدون راهکار سخن میگوید! او میداند که طی یکسال گذشته گفتاردرمانیها جواب نداد و برعکس مردم را نسبت به خود پس از عدم تحقق وعدهها ناامید ساخت. اما با این همه بازهم از امید البته امید همراه با درمان یا امید درمانی سخن میگوید! بدون تردید سخنان روحانی شیرین است و آدم دوست دارد پای حرفهایش بنشیند و حتی جمله ای از آن را از دست ندهد. اما بازهم چه سود! چه سود وقتی که به تعبیر فعالان سیاسی اصلاحطلب، نخبگان و دلسوزان کشور این سخنان در قالب گفتار و وعده میماند و دوباره حجم وسیع و انبوهی از ناامیدیها در جامعه زائیده میشود.
جامعه بدبین میشود
اصلاحطلبان همواره طی یکسال اخیر خطاب به دولت دوازدهم پس از عدم تحقق وعدهها گفتهاند که روحانی با وعدههای خود در برخی زمینهها امید و انتظار واهی در جامعه ایجاد کرد. در حالی که جامعه ایران گوشش از وعدههای بدون عمل پر است اما روحانی علیرغم اینکه میدانست در میان مردم با وعدههای انتخاباتی خود امید کاذب ایجاد کرده است بازهم کمترین تلاشی برای تحقق این وعدهها به عمل نیاورد تا آنجا که امروز مردم ایران بدبین تر، بی اعتمادتر و سیاست زده تر از هر زمان دیگری نسبت به مسئولان به ویژه دولت روحانی هستند. رئیس جمهور جامعه را امیدوار کرد و سپس به جای توجه به خواستهها و مطالبات عمومی، روز به روز از جامعه و خواستههای آن فاصله گرفت؛ غافل از اینکه این بی توجهی به خواستههای عمومیو فاصله گیری از جامعه امروز سبب گردید که به صف مخالفان حسن روحانی افزوده شود تا آنجا که این مهم را میتوان از موضع گیریهای افکار عمومینسبت به روحانی در شبکههای اجتماعی از ماههای گذشته تاکنون دریافت. با این همه روحانی بازهم روز گذشته از امید بدون عمل سخن گفت و افزود که ما به امید درمانی نیاز داریم!
مثل کودک خردسال با مردم برخورد نکنید
صادق زیبا کلام استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاحطلب درباره سخنان روز گذشته رئیس جمهور، تکرار مکرراتش و دادن امید بدون عمل به مردم و اثرات نامطلوب این سخنان و امیدها از سوی روحانی به جامعه، به آفتاب یزد گفت: من هیچ حب و بغض شخصی با رئیس جمهور ندارم اما تصورم بر این است که او با این سخنان با مردم شوخی میکند. احتمالا روحانی مردم را کودکان خردسال 4 ساله به حساب میآورد. او افزود: روحانی احتمالا تصور میکند مردم طفل و کودکانی خردسالند به همین دلیل هم با آنها مانند کودکان خردسال برخورد میکند. رئیس جمهور گمان میبرد که اگر همچنان به مردم وعده دهد آنها خوشحال خواهند شد. اولین بار این پدیده را در سال گذشته پس از انتخابات 96 در گفت وگوی زنده رئیس جمهور با مجری صدا و سیما مشاهده کردم. او در یک مصاحبه زنده به مناسبت گذشت 100 روز از انتخاب مجددش در تلویزیون ظاهر شد و باز هم با همان لحن با مردم سخن گفت.
مردم با لحن پوپولیستی به وجد نمیآیند
این فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه همان موقع نامه ای سرگشاده به او نوشتم، گفت: در این نامه اشاره کردم که آقای روحانی چرا تصورتان بر این است که مردم به عنوان مخاطبین شما طفل خردسال هستند و در برابر سخنان تان ذوق میکنند و برایتان دست تکان میدهند! زیباکلام ادامه داد: تصورم بر این بود که نوشتن این نامه بسیار موثر است اما حتی کوچکترین توجهی هم رئیس جمهور به این نامه نکرد در حالی که من خیرخواه رئیس جمهور بودم نه دشمنش. یک هفته پس از این گفت وگوی زنده و نامه به روحانی، رئیس جمهور بازهم با همان لحن پوپولیستی با جامعه سخن گفت که سهم این مردم فهیم بسیار بیشتر از اینهاست. او اضافه کرد: به همین دلیل بازهم خطاب به مشاوران و نزدیکان روحانی از جمله نوبخت، واعظی و آشنا نامه نوشتم که چرا به روحانی تذکر نمیدهید؟ برای چه روحانی با مردم با این لحن سخن میگوید؟ رئیس جمهور باید با مردم جدی و درست سخن بگوید. چرا تصورتان بر این است که اگر با مردم با این لحن سخن بگویید آنها سخنان تان را باورمیکنند و خوشحال میشوند! او اظهارکرد: به تدریج پی بردم که این نوع نگاه برای روحانی جا افتاده است. زیرا رئیس جمهور حتی در نیویورک هم با همین لحن سخن گفت.
روحانی امید رای دهندگان را نابود کرد
زیباکلام با اشاره به اینکه روحانی در دور دوم ریاست جمهوری اش ظرف 19 ماه گذشته حتی یک جمله هم درباره مشکلات واقعی کشور صحبت نکرده است، گفت: در واقع این نگاه که مردم را به آسانی و با سخنان زیبا میتوان سرگرم کرد و از واقعیتها و مشکلات اصلی کشور سخنی نگفت، برای روحانی جا افتاده است. او تاکید کرد: یقینا روحانی میداند که حدود 80 درصد آن 24 میلیون رای را از دست داده است. به راستی این یک پدیده قابل ملاحظهای است؛ فردی که 24 میلیون رای کسب کرد ظرف یکسال سقوط آزاد کرد! اساسا این افراد امروز پشیمان هستند. ظرف یکسال گذشته مراسمینبوده که من در آن حضور پیدا نکرده باشم و با سیلی از انتقاد و حمله و هتاکی روبرو نشده باشم که چرا شما اصرار کردید در انتخابات به روحانی رای بدهیم. این فعال سیاسی اصلاحطلب اذعان کرد: بعید به نظر میرسد که روحانی و مشاوران او این مسائل را ندانند. به طور یقین آنها میدانند که چه بلایی بر سر 24 میلیون رای آوردند. ممکن است روحانی پیش خودش بگوید من که دیگر در انتخابات شرکت نمیکنم و دیگر نیازی به رای ندارم. اما رئیس جمهور متوجه نیست که اگر خودش به آن 24 میلیون رای نیاز ندارد اما آن عقبه 24 میلیون رای اعم از اصلاحطلب، اعتدالگرا، نخبگان و روشنفکران که صادقانه به پای صندوقهای رای آمدند و برای رئیس جمهور از این شهر به آن شهر سفر و کمپین ایجاد کردند، روحانی با وعدهها و سخنان ناامیدکنندهاش این آرا را نابود کرده است.
دغدغه روحانی اصولگرایان است نه مردم
این فعال سیاسی اصلاحطلب با تاکید بر اینکه اکنون کمتر از یکسال از انتخابات مجلس باقی مانده است، افزود: اما من و همه کسانی که به مردم اصرار کردیم به روحانی رای دهید، در انتخابات پیش روی مجلس چگونه به مردم بگوئیم به چه کسی رای بدهید؟ از سویی تنها دو سال و نیم تا انتخابات ریاست جمهوری زمان باقی است، چگونه به مردم بگوییم که به جهانگیری، عارف و ظریف رای دهید. زیباکلام ادامه داد: روحانی همه آرای بدنه جریان اصلاحات را نابود کرده است. شاید روحانی ملاحظاتی دارد و تصورمیکند در صورت برخورد جدی با مسائل دچار مشکل میشود. او اظهار کرد: همه هم و غم روحانی این است که به نحوی با اصولگرایان کنار بیاید و پا روی عواطف تندروها نگذارد. تنها دغدغه رئیس جمهور این است که کاری نکند اصولگرایان و تندروها رنجیده خاطر شوند. زیباکلام در پایان گفت: هیچ فردی به اندازه حسن روحانی به توسعه سیاسی این کشور و به امید نسل جوان نسبت به صندوق رای، آسیب وارد نکرده است. هیچ کس پس از انقلاب به اندازه روحانی تیشه به ریشه امید و اصلاح پذیری کشور نزده است.